Με το νομοσχέδιο αυτό, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, δίνεται οριστικό τέλος σε αρρυθμίες και παθογένειες δεκαετιών.

Συγκεκριμένα, και για τον καλύτερο συντονισμό, δημιουργείται κάθετη δομή με έναν εθνικό διοικητή που επιλέγεται από τον γενικό γραμματέα Πολιτικής Προστασίας και 13 περιφερειακούς διοικητές, που επιλέγονται από τους περιφερειάρχες, που θα έχουν την αποκλειστική ευθύνη ενεργοποίησης του μηχανισμού, εκτίμησης της κατάστασης, φάσης κινδύνου και κινητοποίησης, ανάθεσης επιχειρησιακού έργου και δράσεων, παρακολούθησης της υλοποίησής τους και αξιολόγησης των αποτελεσμάτων τους. Μέχρι σήμερα, δεν υπήρχε το πρόσωπο που με την εξειδικευμένη γνώση της πολιτικής προστασίας και την εμπειρία του να παρακολουθεί την ώρα της κρίσης, αν αυτοί που πρέπει να δράσουν βάσει των εγχειριδίων, το κάνουν την ώρα που πρέπει, στον χρόνο που πρέπει και με τον τρόπο που πρέπει, έτσι ώστε όλα τα γρανάζια του μηχανισμού να λειτουργήσουν σε αλληλουχία και να μην καταρρεύσει ο μηχανισμός. Την ευθύνη αυτή θα έχουν εφεξής οι 13 περιφερειακοί διοικητές.

Σε ό,τι αφορά την πρόληψη δίνονται οι εξής δυνατότητες:

Δυνατότητα κήρυξης μιας περιοχής σε «ειδική κινητοποίηση» προληπτικά, εν όψει απειλής – και όχι μόνο σε έκτακτη ανάγκη, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα, μετά από καταστροφή.

Δυνατότητα fast track διαδικασιών αδειοδότησης (εντός 90 ημερών) σημαντικών έργων αποκλειστικά πρόληψης, (καθαρισμοί, διάνοιξη δρόμων και αντιπυρικών ζωνών, μικρών αντιπλημμυρικών έργων κλπ.).
Υποχρεωτική σύνταξη ειδικών σχεδίων διαχείρισης κρίσεων από δήμους και Περιφέρειες, σε συνάρτηση με τα γενικά σχέδια, που ήδη έχει εκπονήσει η Γ.Γ.Π.Π.. Έτσι ανοίγει ο δρόμος στα αναγκαία έργα, εργασίες πρόληψης σε όλη την επικράτεια, χωρίς γραφειοκρατία και αλληλομετάθεση ευθυνών – και σε ασκήσεις ετοιμότητας για κάθε κίνδυνο.

Με το νομοσχέδιο για την πολιτική προστασία, η κυβέρνηση σύμφωνα με πληροφορίες, θέλει να δώσει οριστικό τέλος στις «γκρίζες ζώνες» σε θέματα ρόλων και αρμοδιοτήτων, μετά από δεκαετίες, έτσι ώστε να μην υπάρξει, ποτέ πια, άλλο Μάτι.