Ωστόσο, και μόνο το γεγονός ότι 48 ώρες μετά τη συνέντευξη βασικό θέμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τα όσα είπε ο αρχηγός τους στη συνέντευξη αλλά ότι παραχώρησε συνέντευξη στο συγκρότημα Μαρινάκη, την ίδια ώρα που το καταγγέλλει για εκλεκτικές σχέσεις με την κυβέρνηση και πολεμική στάση έναντι του ιδίου και του ΣΥΡΙΖΑ, έχει προκαλέσει ήδη εσωτερικό «βραχυκύκλωμα».
Διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι στελέχη που ενοχλήθηκαν από την κίνηση του κ. Τσίπρα ετοιμάζουν άρθρα όπου θα αναφέρουν τη διαφωνία τους και τον προβληματισμό τους για τα θολά μηνύματα που εκπέμπει ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ήδη στηλιτεύονται εκ των έσω αστοχίες του επικοινωνιακού επιτελείου της Κουμουνδούρου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη συνέντευξη ο κ. Τσίπρας ζητά ενημέρωση των πολιτικών αρχηγών από τον πρωθυπουργό για την πορεία των εθνικών θεμάτων και τους χειρισμούς της κυβέρνησης, όταν ήδη είχε ανακοινωθεί από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Στέλιο Πέτσα, ότι μόλις επιστρέψει από τις ΗΠΑ και τη συνάντησή του με τον Ντόναλντ Τραμπ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ενημερώσει προσωπικά τους πολιτικούς αρχηγούς.

Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα της Κυριακής», ο κ. Τσίπρας επαναλαμβάνει τα περί «καλλιστείων» σε ό,τι αφορά την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, ζητώντας από τον κ. Μητσοτάκη να επισπεύσει τη διαδικασία, αλλά χωρίς να εξηγεί τους λόγους, ενώ επιβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται να συζητήσει καν την αλλαγή του εκλογικού νόμου και την κατάργηση της απλής αναλογικής, την οποία θα καταψηφίσει στη Βουλή.

«Για τη σχέση μας με τη δημοκρατική παράταξη, τα πράγματα είναι απλά. Θέλουμε η παράταξη αυτή, πλειοψηφική και αποφασιστική για το αύριο της χώρας, να αποκτήσει συνείδηση του εαυτού τους, της δύναμης, και του ρόλου της στις σημερινές συνθήκες. Και να ωθήσει τη χώρα προς τα μπρος, σε ένα δρόμο τελείως διαφορετικό από κείνον που ακολουθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Κι αυτό το επιδιώκουμε με δυο τρόπους. Πρώτον, ανοίγοντας το κόμμα μας σε όλους όσοι, όποια πολιτική καταγωγή και διαδρομή κι αν έχουν, κατανοούν τη σημασία ενός μεγάλου, πολύχρωμου, σύγχρονου, αριστερού κόμματος, στην εποχή των δεξιών τεράτων. Και δεύτερον, επιζητώντας συμμαχίες με όσους αντιλαμβάνονται ότι η δημοκρατική πολυδιάσπαση και πολύ περισσότερο εχθρότητα, δεν οδηγεί πουθενά. Και ευνοεί μόνο τον κοινό πολιτικό μας αντίπαλο…», λέει ο κ. Τσίπρας, επιδιώκοντας δύο πράγματα:

1. Να διεκδικήσει για τον εαυτό του το ρόλο του προσώπου που θα ενώσει ετερόκλητες πολιτικές δυνάμεις και πρόσωπα υπό την ταμπέλα του νέου ΣΥΡΙΖΑ.

2. Να κατατάξει στην κατηγορία των «υποστηρικτών του κ. Μητσοτάκη και της Ν.Δ.» όσους σήμερα διαφωνούν με τα σχέδιά του.

Ενδεικτική είναι η απάντησή του περί «υποβολιμαίων απόψεων» σε σχέση με τις αντιδράσεις που καταγράφονται για την αθρόα ένταξη των στελεχών του ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ και την προσπάθεια να δείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει στροφή προς το κέντρο: «Οι φόβοι, και οι καχυποψίες, δικαιολογούνται, όσο υπερβολικές, εκτός πραγματικότητας, κάποτε και υποβολιμαίες, κι αν είναι απόψεις περί πασοκοποίησης. Βαδίζουμε σε ένα νέο δρόμο, ή μάλλον ανοίγουμε ένα νέο δρόμο, που και κινδύνους και παγίδες κρύβει. Αλλά: Αν είναι ανάγκη, και όλοι συμφωνούμε ότι είναι, να αντιστοιχίσουμε το κόμμα με την εκλογική και κοινωνική του βάση, τότε πρέπει να ξεπεράσουμε φόβους και καχυποψίες».

Εσωκομματικά πυρά κατά Τσίπρα για τον EastMed

Ωστόσο, η εικόνα που θέλουν να παρουσιάσουν ο κ. Τσίπρας και οι υποστηρικτές του, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει σωστά και ότι οι αντιδράσεις που υπάρχουν στο εσωτερικό ενάντια στην «πασοκοποίηση» είναι μεμονωμένες, δεν δείχνει την πραγματικότητα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι βαθειά διχασμένος επειδή υπάρχουν διαφορετικές γραμμές στο εσωτερικό του για μεγάλα και ζωτικά θέματα πολιτικής και όχι για δευτερεύοντα ζητήματα. Είναι χαρακτηριστική η ανάρτηση στο λογαριασμό του στο facebook του πρώην βουλευτή και σημαντικού στελέχους της Πρωτοβουλίας 53+ Χριστόφορου Παπαδόπουλου για την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για τον αγωγό EastMed, όπου επιτίθεται κατά του κ. Τσίπρα και μάλιστα σε σύγκριση με την τοποθέτηση του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, γράφοντας μεταξύ άλλων:

«Δεν ενθουσιάστηκα με την τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ για τη συμφωνία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου EastMed. Κατανοώ ότι μια ενεργειακή συμφωνία στο έδαφος των γεωπολιτικών συγκρούσεων της Μεσογείου θα έχει ένα μεγάλο βαθμό πολιτικού κυνισμού. Δεν έχω ρομαντικές αυταπάτες ότι τα κράτη θα κάνουν μια πολιτική αρχών στα πεδία των ανταγωνισμών. Οτι θα συνάπτουν συμμαχίες με το κριτήριο του Δικαίου η της δικαιοσύνης. Πιστεύω όμως ότι αριστερές κυβερνήσεις αξίζει τον κόπο να υπηρετούν τις κρατικές υποθέσεις με αρχές και αξίες, αριστερές αξίες. Εχω επίσης την απαίτηση οι κυβερνήσεις να έχουν στοιχειώδη στρατηγική. Στρατηγική σημαίνει να σταθμίζεις τις παραμέτρους επίλυσης των προβλημάτων, ανεξάρτητα της εκλογικής συνέπειας -στον παρόντα και τον μέλλοντα χρόνο- με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον.

Όπως, για παράδειγμα, κάναμε με τη συμφωνία των Πρεσπών, διευθετώντας ειρηνικά μια σύγκρουση που θα μπορούσε να αναφλέξει τα Βαλκάνια. Αυτή η πρόνοια δεν υπάρχει στην τοποθέτησή μας για τον αγωγό. Αντίθετα, η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη, πρωθυπουργού μεν, αλλά μιας κυβέρνησης που πλειοδοτούν “πολεμοκάπηλοι πατριδοκάπηλοι και Μακεδονομάχοι”, άφησε ένα παράθυρο ειρηνικής διευθέτησης των ενεργειακών δρόμων με τη συμμετοχή της Τουρκίας στην κοινοπραξία, εφόσον η τελευταία σεβαστεί το Διεθνές Δίκαιο».

Από την έντυπη έκδοση