Ο μεν πρώτος «παίζει τα ρέστα» του, τη στιγμή μάλιστα που η σημερινή κυβέρνηση των Σκοπίων προσπαθεί να συγκεντρώσει στοιχεία για να τον ενοχοποιήσει ως εκ των εγκεφάλων σχεδιαζόμενου πραξικοπήματος το 2017, ο δε δεύτερος, σε μια επίδειξη βαλκανικής κουτοπονηριάς, κάνει λόγο για «διδασκαλία της “μακεδονικής” γλώσσας στην Ελλάδα» και αφήνει ανοικτό το παράθυρο για «μακεδονική μειονότητα» στη χώρα μας.

Ο Ζ. Ζάεφ, ωστόσο, ανέκρουσε πρύμναν μετά την αντίδραση της ελληνικής πλευράς. Κάτι που ουδείς αναμένει από τον Ιβανόφ, ο οποίος θα τραβήξει τη σκληρή αντιπολιτευτική κόντρα μέχρι τέλους.

Σε αυτό το σκηνικό της σκληρής αντιπαράθεσης, ο Ζάεφ φαίνεται ότι ακολουθεί την τακτική του μαστιγίου και του καρότου απέναντι στην αντιπολίτευση, προκειμένου να συγκεντρώσει την απαραίτητη πλειοψηφία των δυο τρίτων για να περάσει μέσα στον Δεκέμβριο ή τον Ιανουάριο τις συνταγματικές αλλαγές.

Ετσι, από τη μια προσφέρει αμνηστία σε στελέχη του παλαιού «καθεστώτος» που εμπλέκονται σε σκάνδαλα, υποκλοπές κ.ά. και από την άλλη χρυσώνει το χάπι της συμφωνίας των Πρεσπών για να κρατήσει τις πολύτιμες ψήφους των βουλευτών που αποχώρησαν από το εθνικιστικό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης VΜRΟ.

Κουτοπονηριές

Το πρόβλημα είναι ότι σε αυτή την προσπάθειά του κάνει το ένα -λεκτικό προς το παρόν- «φάουλ» κατόπιν του άλλου. Είναι χαρακτηριστικό, μάλιστα, ότι ο πρώην υπουργός, Νίκος Κοτζιάς, αναφερόμενος στις πρόσφατες δηλώσεις Ζάεφ περί γλώσσας και «μακεδονικού λαού στις γειτονικές χώρες», υπογράμμισε ότι αυτά δεν είναι μόνο παραβίαση της συμφωνίας των Πρεσπών, αλλά και της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995.

Σημείωσε, δε, πως «το τι γλώσσες θα διδάσκονται στην Ελλάδα είναι αποκλειστική απόφαση της χώρας μας και δεν του πέφτει λόγος του Ζάεφ».

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]