Τέτοιες μέρες το 1955, το τουρκικό κράτος, σε συνεργασία με το παρακράτος, οργανώνει τη δίωξη των απομεινάντων Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης.

Η Τουρκία αποκτά για πρώτη φορά λόγο με μια αναθεωρητική πράξη της Συνθήκης της Λωζάννης για το καθεστώς στην Κύπρο, όταν το 1923 είχε παραιτηθεί από κάθε δικαίωμα στην Κύπρο.

Οι ρίζες και οι εξελίξεις της σημερινής εμπλοκής της Τουρκίας ως κυρίως συνομιλητής και τρίτος εγγυητής στην Κύπρο εντοπίζονται το 1955, με το πρόσχημα του τουρκικού εθνικισμού για τους κινδύνους που διατρέχει η τουρκική μειονότητα, και ταυτόχρονα ιδρύεται η οργάνωση O.H.P.S.T.K. με σύνθημα «Η Κύπρος είναι τουρκική».

Η συμμετοχή της Τουρκίας έγινε κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών, αλλά ήταν ένα καλό σχέδιο για τη συνέχιση της βρετανικής κατοχής στο νησί.

Η Ιστορία είναι Ιστορία και δεν πρέπει να την ξεχνάμε ή να την παραχαράσσουμε. Ετσι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι την περίοδο του 1955 στην Κύπρο αγωνίζεται η ΕΟΚΑ μετά το ναυάγιο να πεισθεί η Αγγλία προκειμένου να αναγνωρίσει την αυτοδιάθεση του κυπριακού λαού. Η Αγγλία για να χτυπήσει την Ελλάδα εξάπτει τον τούρκικο εθνικισμό σε μια ισχυρή ανθελληνική υστερία.

Η Τουρκία, κάτω από την αγγλική καθοδήγηση, βοηθάει στην ίδρυση της οργάνωσης «Η Κύπρος είναι τουρκική», η οποία πυροδοτεί έναν άνευ προηγούμενο ανθελληνισμό. Ταυτόχρονα, τα μεσάνυχτα της 5ης προς 6ης Σεπτεμβρίου αρχίζει η εφαρμογή του σατανικού σχεδίου, για το διωγμό μια και έξω και για πάντα του εναπομείναντα Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης.

Στον κήπο του σπιτιού όπου γεννήθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη τοποθετήθηκε μια βόμβα, από την έκρηξη της οποίας δεν σημειώθηκαν μεγάλες ζημιές, εκτός των τζαμιών ενός παραθύρου. Τη βόμβα την τοποθέτησε ο κλητήρας Χασάν Μεχμετόγλου, την οποία πήρε από τον φοιτητή Οκτάι Εγκίν, μέλος της παρακρατικής οργάνωσης O.H.P.S.T.K. Τη μετέφερε μέσα σε διπλωματικό σάκο ο πρόξενος Μπενί Κάλο, ο οποίος για άλλοθι έφυγε για την Αγκυρα την ίδια μέρα.

Τον αγγλικό δάκτυλο της προβοκάτσιας τον αποκάλυψε στην ανάκριση ο Εγκίν, ο οποίος μετά τη σύλληψή του από τις ελληνικές αρχές αφέθηκε ελεύθερος και διέφυγε στην Τουρκία.

Η φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Εξπρές» είχε γράψει για την έκρηξη στο σπίτι του Κεμάλ στο φύλλο 6 Σεπτεμβρίου, πριν ακόμη εκραγεί η βόμβα, με κεντρικό τίτλο: «Καταστράφηκε το σπίτι του πατέρα μας» και μιλούσε για πλήρη καταστροφή. Διά μαγείας ξεχύθηκαν στην πλατεία Ταξίμ και στους γύρω δρόμους μεταφερόμενοι εγκάθετοι με λεωφορεία και στρατιωτικά φορτηγά (ρέο) κρατώντας στα χέρια τους ρόπαλα, μαχαίρια, διαρρηκτά εργαλεία κ.ά. Ακολούθησε το πογκρόμ εθνοκάθαρσης, που θύμιζε τη γερμανική ναζιστική «Νύχτα των Κρυστάλλων». Τα συνθήματά τους ήταν «Σπάστε, γκρεμίστε, είναι γκιαούρηδες», «Είναι άπιστοι» κ.ά. Μέσα σε λίγες ώρες καταστράφηκαν 4.500 καταστήματα, 2.000 σπίτια, 82 εκκλησίες, εργοστάσια, φιλανθρωπικά ιδρύματα, σχολεία, έκαψαν μοναστήρια. Η λύσσα τους ήταν πρωτοφανής, έφθασαν και στα νεκροταφεία καταστρέφοντας ακόμη τους πατριαρχικούς τάφους, τα σκηνώματά τους ποδοπατήθηκαν και καταστράφηκαν, δεν έλειψαν και κάποιες δεκάδες νεκροί, στο πέρασμά τους σαρώνουν τα πάντα. Ελληνες πολίτες -και κυρίως οι κληρικοί- κακοποιούνται αγρίως.

Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας προσπαθεί να εμψυχώσει όσους έχασαν το θάρρος τους λέγοντας: «Είδατε τα κόκαλα: ξεθάφτηκαν για να σας μιλήσουν, για να σας πουν το χρέος που έχετε αν μείνετε σε τούτη τη γη που γεννήθηκαν οι πατέρες των πατέρων σας, εσείς και τα παιδιά σας… Μάταια…». Πολλοί πήραν το δρόμο της προσφυγιάς προς την Ελλάδα και την Ευρώπη. Ο Ελληνισμός της Πόλης συρρικνώθηκε…

Η μανία και το μίσος δεν σταμάτησε μόνο στην Κωνσταντινούπολη. Στη Σμύρνη, ομάδες παρακρατικών ξεχύνονται στους δρόμους καταστρέφοντας το ελληνικό περίπτερο της Διεθνούς Εκθεσης, το Γενικό Προξενείο παραδίδεται στις φλόγες, ο επόμενος στόχος είναι τα σπίτια των Ελλήνων αξιωματικών που υπηρετούν στη βάση του ΝΑΤΟ που είναι εκεί. Για τη βίαιη αυτή πράξη σε βάρος των αξιωματικών δεν έγινε καμιά παρέμβαση από τη διοίκηση του ΝΑΤΟ!

Κάπως αργά ξύπνησε το τουρκικό κράτος για να κηρύξει στρατιωτικό νόμο, αφού πρώτα είχε ολοκληρωθεί ο στόχος του.

Ο πρωθυπουργός Αντνάν Μεντερές, μετά από δύο μήνες, σε συνέντευξη Τύπου αποκάλυψε ότι ήταν σχέδιο της κυβέρνησής του. Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Ισμέτ Ινονού το είπε πιο κυνικά: «Είναι καλό που δεν αναμίχθηκε το κόμμα μας στα γεγονότα, όμως οι εκδηλώσεις αυτές ήταν μια πολύ καλά οργανωμένη εθνική ενέργεια και ωφέλιμη για να καθαρίσει η χώρα μας από το ελληνικό στοιχείο που είναι ένας βραχνάς».

Οι πρωταγωνιστές για τα επεισόδια οδηγήθηκαν στη Δικαιοσύνη με τις κατηγορίες για υλικές ζημιές και όχι για τις ανθρώπινες ζωές, με αποτέλεσμα ο πρωθυπουργός Μεντερές να καταδικαστεί σε 6 χρόνια φυλάκιση και πρόστιμο 275 τουρκικές λίρες, ο υπουργός Εξωτερικών Φατίν Ρουστού Ζορλού σε 4 χρόνια φυλάκιση και πρόστιμο 250 τουρκικές λίρες, ενώ οι υπόλοιποι αθωώθηκαν από τις κατηγορίες.

Ο διωγμός των Ελλήνων με ποικίλους τρόπους συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Το 2005 το τουρκικό Κοινοβούλιο ψήφισε το νόμο 5444 για τη δέσμευση της περιουσίας των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, αποκτώντας το τουρκικό κράτος το δικαίωμα να προχωρήσει σε εκκαθάριση των περιουσίων υπηκόων ξένων χωρών. Με το νόμο αυτόν η Τουρκία μπορεί να αγοράσει σε τιμές που θα καθορίσει η ίδια τις περιουσίες των Ελλήνων που έχουν αποβιώσει, άσχετα αν επιθυμούν να τις κρατήσουν οι κληρονόμοι. Τα ακίνητα αυτά είναι 11.900 και η αξία τους φθάνει τα 15 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτός ο νόμος παραβιάζει κατάφωρα την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Χρήστος Η. Χαλαζιάς

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου