Σας ικανοποιούν οι εξηγήσεις που έδωσε ο κ. Καμμένος στη Βουλή για την εμπλοκή του στην υπόθεση «Noor 1»;
Ο κ. Καμμένος είναι ένα πρόβλημα γι’ αυτή την κυβέρνηση γιατί η όλη του πολιτική συμπεριφορά δεν δικαιολογεί την επιλογή του κ. Τσίπρα να συγκυβερνάει μαζί του, και μάλιστα όταν πριν κατηγορούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους -και ειδικά το ΠΑΣΟΚ- ότι είχαν «δεξιοποιηθεί». Ο ίδιος τώρα έχει σφιχταγκαλιαστεί με τον κ. Καμμένο, η ρητορεία του οποίου για πολλά σημαντικά θέματα, κοινωνικά και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι ακραία και δεν ταιριάζει στην Αριστερά.
Τώρα ο κ. Καμμένος συνομιλεί με έναν ισοβίτη και από τα έδρανα της Βουλής τον χειροκροτούν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ είναι μια παραθεσμική διαδικασία μακριά από τα ήθη της Δημοκρατίας μας και μακριά από την κουλτούρα που πρέπει να έχουν η Αριστερά και οι προοδευτικές δυνάμεις. Μένω όμως στο θεσμικό κομμάτι. Είναι απαράδεκτος αυτός ο τρόπος λειτουργίας της κυβέρνησης που επικαλείται ότι φέρνει νέα ήθη στον τόπο. Αυτές οι πρακτικές είναι βγαλμένες από το χειρότερο παρελθόν της χώρας μας.
Η αντιπολίτευση πρέπει να επιμείνει στη διαλεύκανση της υπόθεσης;
Η αντιπολίτευση πρέπει να ζητήσει να χυθεί άπλετο φως σε μια υπόθεση που έχει αδιαφανή χαρακτηριστικά. Πρέπει οι πολίτες να καταλάβουν ότι η Δημοκρατία λειτουργεί προς όλες τις κατευθύνσεις, πρέπει να σεβόμαστε τους θεσμούς. Αυτό είναι ένα βαρύ θεσμικό ατόπημα το οποίο πρέπει να απαντηθεί. Αν δεν υπάρχει από την κυβέρνηση μια σοβαρή απάντηση, ο κ. Καμμένος πρέπει να οδηγηθεί σε παραίτηση.
Θεωρείτε πιθανό ο κ. Αλέξης Τσίπρας να επιχειρήσει να αναζητήσει νέο κυβερνητικό εταίρο αν ο κ. Καμμένος εξελιχθεί σε… βαρίδι; Ο κ. Τσίπρας έκανε προ ημερών και ένα κάλεσμα στο ΠΑΣΟΚ.
Κατ’ αρχάς, ο κ. Τσίπρας μόνος του αποκάλυψε ότι η πρότασή του είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, διότι είπε να συζητήσουμε για μια συνεργασία μετά το πέρας του Μνημονίου. Δηλαδή ουσιαστικά μιλάει για ένα χρονικό ορίζοντα μακριά από τη σημερινή συγκυρία. Εμείς έχουμε μια καθαρή θέση. Θα κάνουμε μια λογική αντιπολίτευση. Στηρίξαμε την κυβέρνηση όταν το 2015 παιζόταν η θέση της χώρας στη ζώνη του ευρώ και πολλοί βουλευτές του κ. Τσίπρα έφυγαν προς το σενάριο της δραχμής. Ως εκεί όμως. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να παίξει αυτά τα παιχνίδια.
Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάει στις εκλογές με ένα σύγχρονο πρόγραμμα και με έναν ενιαίο φορέα της Κεντροαριστεράς για να γοητεύσει και να εκφράσει το δημοκρατικό κόσμο της χώρας και με βάση το αποτέλεσμα να πάρει εθνικές αποφάσεις. Η χώρα χρειάζεται σταθερότητα και μια σοβαρή διακυβέρνηση. Αν μπορεί να βρει μια προγραμματική συμφωνία με κάποιο από τα άλλα κόμματα, ας μπει σε μια κυβέρνηση για να υπάρχει πολιτική σταθερότητα. Αν δεν μπορεί να βρει, ας μείνει στην αντιπολίτευση. Αλλά η λογική ότι πριν από τις εκλογές πρέπει να φύγει ο κ. Καμμένος για να γίνει το ΠΑΣΟΚ σωσίβιο του κ. Τσίπρα είναι μια αυτοκτονική επιλογή και ούτε οι πολίτες θα στήριζαν κάτι τέτοιο.
Ο Αλέξης Τσίπρας συνεχίζει το «φλερτ» με τους ευρωσοσιαλιστές. Στις επόμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ θα εμφανιστεί ως η νέα δύναμη των Σοσιαλιστών στην Ελλάδα και μαζί με τη ΔΗΣΥ θα έχουμε δύο σοσιαλιστικές δυνάμεις;
Αντώνης Σαμαράς: Το παρασκήνιο της διαγραφής του και οι τρεις ατάκες που έσπασαν το ραγισμένο γυαλί
Κατ’ αρχάς, οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές συμπεριφέρονται στον Αλέξη Τσίπρα με το θεσμικό τρόπο με τον οποίο είχαν συμπεριφερθεί και στον κ. Χριστόφια, ο οποίος ως Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και πρόεδρος του ΑΚΕΛ δεν είχε πολιτική ομάδα. Αρα, δεν είναι κάτι πρωτοφανές. Εχει συμβεί ξανά στο παρελθόν. Απλά ο κ. Τσίπρας το εμφανίζει στην Ελλάδα με έναν τρόπο που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Επιπλέον οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές στηρίζουν την προσπάθεια που κάνει ο ελληνικός λαός, όχι μόνο επί της κυβερνήσεως του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την περίοδο των προηγούμενων κυβερνήσεων, από τότε που μπήκαμε στα Μνημόνια.
Την ίδια στιγμή, όμως, 39 ευρωβουλευτές του σοσιαλιστικού κόμματος καταθέσαμε στην Ευρωβουλή ερώτηση για τις επαναπροωθήσεις Τούρκων πολιτών προς την Τουρκία στον Εβρο. Αυτό δείχνει ότι οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές διαχρονικά στηρίζουν τη χώρα σε οικονομικά θέματα αλλά όταν βλέπουν ακόμη και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να κάνει τέτοιου είδους παιχνίδια απέναντι στα ατοπήματα σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα και υπέρ μια αυταρχικής κυβέρνησης που υπάρχει σήμερα στην Τουρκία, έχουν σκληρές απαντήσεις και φέρνουν το θέμα στην Ολομέλεια.
Ο χώρος της Κεντροαριστεράς χρειάζεται ριζοσπαστική ανανέωση
Τι περιμένετε να προκύψει από τη δημιουργία του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς;
Η άποψή μου είναι ότι πρέπει να προχωρήσουμε σε τρία βήματα:Πρώτα πρέπει να υπάρξει μια ενοποίηση του ιστορικού αφηγήματος της παράταξης. Να πάρουμε τα θετικά που τα δύο ρεύματα (το σοσιαλδημοκρατικό αλλά και της Ανανεωτικής Αριστεράς), έχουν προσφέρει στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, να ενωθεί το ιστορικό αφήγημα και αυτό να περάσει από την όχθη του παλιού στην όχθη του νέου, ώστε να είναι και η ιδρυτική προίκα αυτής προσπάθειας που κάνουμε.
Το δεύτερο πράγμα είναι να υπάρξει ένα θεσμικό κόμμα, το οποίο πραγματικά θα σέβεται τα μέλη του και θα είναι ένα άλλο υπόδειγμα στη Δημοκρατία μας, σε σχέση με τον τρόπο που λειτουργούσαν μέχρι χθες τα κόμματα, με την πελατειακή και τη δημαγωγική τους κουλτούρα, που έκανε μεγάλη ζημιά στον τόπο. Να πάμε στη λογική ενός δημοκρατικού και όχι αρχηγικού κόμματος.
Και το τρίτο είναι το πρόγραμμα λύσεων. Πρέπει να έχουμε καθαρές λύσεις, να καταλάβει ο πολίτης ότι αυτό που του λες δεν είναι ένα ρητορικό σχήμα, αλλά κάτι που αλλάζει τη ζωή του και φέρνει την αξιοκρατία.
Αν ο νέος φορέας που θα προκύψει στην Κεντροαριστερά έχει τα χαρακτηριστικά που θέλετε, θα σκεφτόσασταν να διεκδικήσετε την ηγεσία;
Για μένα είναι λάθος στελέχη του ευρύτερου χώρου να καταθέτουν τις φιλοδοξίες τους πριν ικανοποιήσουμε το κυρίαρχο, το οποίο είναι να δημιουργηθεί ο νέος φορέας. Πρώτα πρέπει να φτιάξουμε το θεσμό και το πρόγραμμα και μετά να δούμε ποιος ταιριάζει να εκφράσει αυτή τη νέα προσπάθεια.
Ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ο επικεφαλής του νέου φορέα; Να είναι ένα καινούργιο πρόσωπο, άφθαρτο;
Ο χώρος μας χρειάζεται ριζοσπαστική ανανέωση. Αυτό δεν σημαίνει μόνο νέα πρόσωπα ηλικιακά, αλλά πάνω από όλα πρόσωπα με άλλη πολιτική κουλτούρα. Αυτό δεν πρέπει να γίνει μόνο σε επίπεδο ηγεσίας αλλά και στελεχικού δυναμικού. Πρέπει να εμφανίσουμε κάτι καινούργιο σε όλα τα επίπεδα. Εχουμε πολλά παραδείγματα στη σύγχρονη Ιστορία μας. Οταν οι προσπάθειες αυτές ήταν διευθέτηση φιλοδοξιών παλαιού πολιτικού προσωπικού, απέτυχαν. Οταν οι προσπάθειες ήταν για ένα νέο κόμμα με νέους ανθρώπους, ακόμη και όταν στην ηγεσία τους ήταν άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας, όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου, κατάφεραν να οδηγήσουν την πατρίδα μας σε μια θετική κατεύθυνση, σε μια νέα εποχή.
Ιάσων Πιπίνης
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής