Τι περιμένετε από το Eurogroup της 15ης Ιουνίου; Εάν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, θα αρθεί και σε ποιο βαθμό η αβεβαιότητα στην οικονομία; 

Oλα δείχνουν ότι θα οδηγηθούμε σε μια ακόμη παταγώδη διαπραγματευτική αποτυχία. Ούτε ρύθμιση του χρέους θα επιτευχθεί ούτε και η ένταξη στο QE (Ποσοτική Xαλάρωση). Δυστυχώς, στην καλύτερη περίπτωση θα οριστικοποιηθούν οι δεσμεύσεις του 4ου Μνημονίου, γεγονός που αναμένεται να ανοίξει το δρόμο για την εκταμίευση της πολυπόθητης δόσης. Ωστόσο, τίποτα από αυτά δεν θα άρει την αβεβαιότητα για την ελληνική οικονομία. Το πολιτικό κλίμα που επηρεάζει άμεσα τις οικονομικές προοπτικές της χώρας, με ευθύνη της κυβέρνησης, εκπέμπει αναξιοπιστία, αβεβαιότητα, αντιφάσεις και εχθρότητα απέναντι στην επιχειρηματικότητα.

Ποια η άποψή σας για τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσονται οι διαπραγματεύσεις για το χρέος;

Το πρόβλημα της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους παραμένει κρίσιμης σημασίας για την οικονομία και την πορεία της χώρας, παρά την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων από το 2013 και τη βελτίωση του προφίλ του από το 2012. Αποδεικνύεται, έτσι, ότι η δημοσιονομική ισορροπία και οι παρεμβάσεις ελάφρυνσης του δημόσιου χρέους συνιστούν μεν αναγκαία συνθήκη για την ενίσχυση της βιωσιμότητάς του, όχι όμως και ικανή. Και αυτό γιατί, συγχρόνως, απαιτείται η επίτευξη και η διατήρηση υψηλών ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης.

Η θέση της Νέας Δημοκρατίας, την οποία έχει διατυπώσει με σαφήνεια ο πρόεδρος του κόμματος, Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι ότι «η ρύθμιση του χρέους είναι αναγκαία συνθήκη για την οριστική έξοδο της χώρας από την κρίση».

Απαιτούνται τολμηρές και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομία και το κράτος για να πάρει η χώρα μπροστά.

Η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους είναι κάτι που η Ν.Δ. στήριξε και πέτυχε με τη διπλή αναδιάρθρωση του 2012.

Τις προειδοποιήσεις του κυβερνώντος κόμματος περί μη εφαρμογής των μέτρων λιτότητας που ψήφισε πρόσφατα, εάν δεν υπάρξει οριστική λύση για το χρέος, πώς τις ακούτε; 

Πρόκειται για τους γνωστούς λεονταρισμούς και τις ψευτοπαλικαριές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι εντάσσονται στην επικοινωνιακή προπαγάνδα του, που έπειτα από 2,5 χρόνια κανείς δεν πιστεύει, αλλά ούτε και ακούει. Αυτοί που ακούνε, όμως, βρίσκονται στο εξωτερικό και η εικόνα για τη χώρα χειροτερεύει και δηλητηριάζεται, τόσο σε επίπεδο αξιοπιστίας όσο και σε επίπεδο οικονομίας.

Ασκείτε πολύ σκληρή κριτική για τον ΕΦΚΑ, μιλήσατε και για «απόλυτο μπάχαλο». Γιατί; 

Δυστυχώς, είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα δεν διαθέτει ασφαλιστικό σύστημα. Ο νόμος Κατρούγκαλου έχει καταρρεύσει όχι μόνο στην πράξη αλλά και στη συνείδηση του κόσμου. Πρόκειται για ένα ασφαλιστικό μόρφωμα άδικο, αντιαναπτυξιακό, εξοντωτικό και εχθρικό σε καθετί δημιουργικό. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι έχει απολέσει τον ασφαλιστικό του χαρακτήρα, εξαιτίας του «ταξικού» προσήμου που του έχει αποδοθεί με το νόμο Κατρούγκαλου. Είναι η πρώτη φορά που ασφαλιστικός νόμος προτρέπει τόσο απροκάλυπτα τον καθένα στην εισφοροδιαφυγή! Ταυτόχρονα, το σύστημα αυτοϋπονομεύεται με ολέθριες επιπτώσεις και στην οικονομία. Ενώ το εφεύρημα της προσωπικής διαφοράς αποτελεί παγίδα εξαπάτησης των συνταξιούχων, καθώς είναι τελείως αντίθετο με όσα υποσχόταν προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η Ν.Δ. διαθέτει ολοκληρωμένη πρόταση για το ασφαλιστικό; Πώς θα το επιλύσει χωρίς περικοπές συντάξεων και με δεδομένο ότι επιδιώκει και σταδιακή μείωση εισφορών;  

Η πρόταση της Ν.Δ. έχει διατυπωθεί και επιδιώκει την αποκατάσταση της χαμένης εμπιστοσύνης πολίτη – κράτους με το ασφαλιστικό της χώρας, καθώς και την κατάργηση των διατάξεων που υπονομεύουν και δηλητηριάζουν το σύστημα, ώστε αυτό να γίνει δίκαιο, πιο ανταποδοτικό, αποτελεσματικό, διαφανές και βιώσιμο. Ειδικότερα αποτελεί αδήριτη ανάγκη:

● Η μείωση των εξοντωτικών ασφαλιστικών εισφορών στο παραγωγικό και επιστημονικό δυναμικό της χώρας.

● Η κατάργηση της απαράδεκτης διάταξης για τα «μπλοκάκια» και των τεράστιων προβλημάτων που έφερε.

● Η περαιτέρω μείωση του μη μισθολογικού κόστους (tax wedge) που θα κάνει και πάλι ελκυστική τη νομιμότητα στην αγορά εργασίας προς όφελος και μόνο των εργαζομένων.

● Η βελτίωση της ανταποδοτικότητας του συστήματος με πιο δίκαιους και αναλογικούς συντελεστές αναπλήρωσης.

● Η επανεξέταση και η αποκατάσταση της δικαιοσύνης σε ευαίσθητες κατηγορίες συνταξιούχων, όπως χηρείας και αναπηρικών.

● Η επαναφορά της διαφάνειας στο ασφαλιστικό σύστημα με την επαναλειτουργία και τη δημοσίευση των στοιχείων του συστήματος «ΗΛΙΟΣ» σε μηναία βάση.

● Η αυτοματοποίηση των παροχών σύνταξης με την ολοκλήρωση του συστήματος «ΑΤΛΑΣ».

● Η δημιουργία ενός σύγχρονου πανίσχυρου μηχανισμού ελέγχου και αποτροπής της παραβατικότητας στην αγορά εργασίας, βασισμένου στο σύστημα «ΑΡΤΕΜΙΣ».

● Η ενθάρρυνση δημιουργίας επαγγελματικών ταμείων.

Τα εργασιακά έχουν ιδιαίτερο συμβολισμό για την κυβέρνηση της Αριστεράς, η οποία δηλώνει μάλιστα ότι έχει δώσει και σημαντικές διαπραγματευτικές μάχες. Σε σχέση με το τέλος του 2014, πού βρίσκονται σήμερα οι εργασιακές σχέσεις; 

Θυμίζω ότι η αγορά εργασίας υπήρξε ο πιο αδύναμος κρίκος και δοκιμάστηκε περισσότερο από την κρίση. Η εκτίναξη της ανεργίας ήταν το αποτέλεσμα μιας κακοποιημένης, πολύπλοκης, υπερ-ρυθμισμένης και γεμάτης στρεβλώσεις και εμπόδια αγοράς εργασίας. Μιας αγοράς που για δεκαετίες υποτίθεται ότι λειτουργούσε προς όφελος των εργαζομένων, όμως στηρίχθηκε σε πήλινα πόδια, με αποτέλεσμα στην κρίση όλο το οικοδόμημα να καταρρεύσει. Αν είχαν συντελεστεί οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές πριν από την κρίση, τότε η αγορά εργασίας θα ήταν πιο ανθεκτική και η ανεργία δεν θα ξεπερνούσε το 20%. Από την άλλη πλευρά, εάν δεν κάναμε μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας την περίοδο 2012-2014, η ανεργία θα συντηρείτο ακόμη και σήμερα σε επίπεδα άνω του 30%.

Εστω και με καθυστέρηση, λοιπόν, οι μεταρρυθμίσεις και οι διαρθρωτικές αλλαγές ήταν αναγκαίες. Με γενναιότητα, την περίοδο 2012-2014, δρομολογήσαμε σειρά ισορροπημένων παρεμβάσεων και μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας, όπως: μείωση μη μισθολογικού κόστους κατά 6 μονάδες, επιβολή αυστηρού προστίμου στην αδήλωτη εργασία (10.500 ευρώ) και εντατικούς ελέγχους (ΑΡΤΕΜΙΣ και ΕΡΓΑΝΗ). Ετσι, καταφέραμε και πετύχαμε -μόλις σε 2,5 χρόνια- να αντιμετωπίσουμε την αδήλωτη εργασία και ταυτόχρονα την έναρξη της ταχείας αποκλιμάκωσης της ανεργίας.

Με τις 5 τροποποιήσεις που έφεραν στη Βουλή ο λογαριασμός ανεβαίνει στα 14,5 δισ. ευρώ

Ποια η γνώμη σας για τις τροπολογίες που έφερε η κυβέρνηση στη Βουλή για τη ρύθμιση εκκρεμοτήτων στα προαπαιτούμενα;

Οι 5 τροπολογίες που έφερε η κυβέρνηση αιφνιδιαστικά στη Βουλή δεν εκπληρώνουν εκκρεμή προαπαιτούμενα, όπως ισχυρίζεται. Αντίθετα, πρόκειται για ταπεινωτικές τροποποιήσεις (ψηφίζουν-ξεψηφίζουν διατάξεις) στο 4ο Μνημόνιο (Ν. 4472/2017), που η ίδια μόλις πριν από λίγες μέρες ψήφισε! Ταυτόχρονα, η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν πρωτοφανής και εξευτελιστική για τα κοινοβουλευτικά δεδομένα. Με τις εν λόγω τροποποιήσεις, ο λογαριασμός των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. ανεβαίνει συνολικά στα 14,5 δισ. ευρώ. Ψηφίζοντας η κυβέρνηση τις τροπολογίες αυτές, οι συνταξιούχοι επιβαρύνονται με επιπλέον 250 εκατ. ευρώ, ψηφίζει νέα μέτρα για μετά το 2020, επιβεβαιώνει ότι η λιτότητα θα διατηρηθεί μέχρι και το 2022, καθώς τα πλεονάσματα στο 3,5% του ΑΕΠ (συνέχιση της λιτότητας) διατηρούνται και παραδέχεται ότι η χώρα θα παραμείνει σε περιβάλλον κρίσης μέχρι το 2022!

Ειδικά, η τροπολογία που αφορά στα εργασιακά αποτελεί τη μεγαλύτερη εξαπάτηση των εργαζομένων από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. και αναμφίβολα θα είναι το «Βατερλώ» του πρωθυπουργού και της υπ. Εργασίας.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ

[email protected]

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής