Τι γίνεται τελικά με την ηλεκτροκίνηση στην Ελλάδα; Ποια τα επόμενα βήματα από πλευράς υπουργείου Μεταφορών;
Η διείσδυση της ηλεκτροκίνησης στη χώρα μας αυξάνεται μέρα με τη μέρα, παρά τα πρωτοφανή προβλήματα που υπάρχουν διεθνώς στην αυτοκινητοβιομηχανία, λόγω της ενεργειακής κρίσης.
Με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία, έως και την τρίτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου καταγράφηκαν 3.247 νέες ταξινομήσεις αμιγώς ηλεκτροκίνητων οχημάτων, έναντι 3.594 σε όλο το 2021 και συνεπώς, περιμένουμε και φέτος να συνεχιστεί η αυξητική τάση που καταγράφεται τα τρία τελευταία χρόνια.
Η θετική αυτή πορεία δεν είναι τυχαία. Θυμίζω, εν τάχει, ότι το 2014, ως υφυπουργός Μεταφορών και τότε, είχαμε δημιουργήσει το πρώτο θεσμικό πλαίσιο για την ανάπτυξη των φορτιστών για τα ηλεκτροκίνητα οχήματα, αλλά δυστυχώς μεσολάβησαν σχεδόν πέντε χρόνια απραξίας.
Οταν αναλάβαμε το 2019, υπήρχαν μόλις 58 σημεία φόρτισης σε όλη την Ελλάδα και μέσα σε τρία χρόνια, τα σημεία φόρτισης έχουν γίνει 1.746. Με βάση τον προγραμματισμό που έχει ανακοινώσει ο Κώστας Καραμανλής, το 2030 θα έχουν δημιουργηθεί 25.000 σημεία φόρτισης πανελλαδικά και σε αυτό θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο οι Δήμοι και οι Περιφέρειες, μέσα από τον νόμο του υπουργείου για τα Σχέδια Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας, όπου προβλέπεται ρητά η ενίσχυση της ηλεκτροκίνησης.
Παράλληλα, η κυβέρνηση εκπόνησε ένα πρόγραμμα κινήτρων κι εμείς στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών διαμορφώνουμε τις συνθήκες για την τεχνική υποστήριξη του ηλεκτροκίνητου οχήματος με το θεσμικό πλαίσιο για τη λειτουργία των συνεργείων, αλλά και την πιστοποίηση για τους τεχνίτες των ηλεκτροκίνητων οχημάτων, που ετοιμάζουμε τώρα, επισπεύδοντας τη σχετική διαδικασία στη νομοθεσία. Ειδικότερα, αντί να ακολουθήσουμε την περίπλοκη διαδικασία του Προεδρικού Διατάγματος, θα προχωρήσουμε σε νομοθετική ρύθμιση κι έτσι πλέον, η σχετική ρύθμιση θα γίνει σύντομα με Υπουργική Απόφαση. Τονίζω ότι οι τεχνίτες ηλεκτροκίνησης είναι μια νέα επαγγελματική κατηγορία με σπουδαίες προοπτικές απασχόλησης στο μέλλον.
Πρόσφατα παρουσιάσατε τις πρωτοβουλίες για τη βιώσιμη αστική κινητικότητα. Μπορείτε να μας περιγράψετε σε αδρές γραμμές κάποια παραδείγματα;
Επιτρέψτε μου να συνδέσω την απάντηση με το προηγούμενο ερώτημα. Η ΣΤΑΣΥ προβλέπεται σύντομα να προχωρήσει στην εγκατάσταση σταθμών φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων στους χώρους στάθμευσης του δικτύου του μετρό. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι ένας οδηγός μπορεί να χρησιμοποιήσει το ηλεκτρικό αυτοκίνητο μέχρι το πάρκινγκ του Μετρό, όπου θα υπάρχει φορτιστής και στη συνέχεια να πάρει το μετρό για να φτάσει στον προορισμό του. Μπορεί από αύριο, για παράδειγμα, να πάει και να γυρίσει από τον Πειραιά πραγματοποιώντας μια διαδρομή με ταχύτητα, χαμηλό κόστος και μηδενικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
Ανάλογες επιλογές έχουν ήδη οι συμπολίτες μας που χρησιμοποιούν το ποδήλατο, μεταφέροντας το όχημα σε συγκεκριμένες θέσεις μέσα στους συρμούς του μετρό, για να ταξιδέψουν από γειτονιά σε γειτονιά. Οι αστικές συγκοινωνίες, λοιπόν, προσφέρουν σήμερα πολλές συνδυαστικές επιλογές μετακινήσεων και είναι προς όφελος των πολιτών να ακολουθήσουμε όλοι ένα διαφορετικό μοντέλο στις μετακινήσεις μας. Αυτό δεν αφορά μόνο την Αθήνα, αλλά όλες τις πόλεις, όπου μέσα από τα ΣΒΑΚ οι Δήμοι και οι Περιφέρειες μπορούν να υλοποιήσουν αστικές παρεμβάσεις που θα βελτιώσουν τις δημόσιες συγκοινωνίες, τις υποδομές για τους πεζούς και το ποδήλατο και φυσικά την προσβασιμότητα για όλους, καθώς η μέριμνα για τη διευκόλυνση των μετακινήσεων των εμποδιζόμενων ατόμων είναι δείγμα πολιτισμού για μια κοινωνία.
Τι άλλο περιμένουμε στο κομμάτι της οδικής ασφάλειας; Θα αυξηθούν σε κάποιους δρόμους τα όρια ταχύτητας;
Η οδική ασφάλεια αποτελεί προτεραιότητα της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και γι΄ αυτό είναι ίσως, η πρώτη φορά που η Ελλάδα αποκτά ένα στρατηγικό σχέδιο για την «Οδική Ασφάλεια 2010-2030», η εφαρμογή του οποίου εποπτεύεται από την Κυβερνητική Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας στην οποία έχω την τιμή να προεδρεύω. Η προσπάθεια, λοιπόν, είναι διαρκής και το επόμενο βήμα είναι η αναθεώρηση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας που θα προσαρμόσει το πλαίσιο στις σημερινές συνθήκες, με δύο βασικές αλλαγές στη φιλοσοφία του: πρώτον, θα γίνουν αυστηρότερες οι ποινές στις επικίνδυνες παραβάσεις που φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για τα τροχαία δυστυχήματα και δεύτερον, η τιμωρία θα εστιάζει στον οδηγό και όχι στο όχημα, καθώς αυτό που έχει σημασία είναι να αντιμετωπίσουμε την κακή οδηγική συμπεριφορά. Οσον αφορά στα όρια ταχύτητας, υπάρχει η πρόθεση να μειωθεί το όριο ταχύτητας μέσα στις πόλεις στα 30 χλμ., προφανώς, με μία διαβάθμιση που θα κάνουν οι Δήμοι στα σημεία όπου είναι αυτό εφικτό και λογικό. Τώρα, η αύξηση των ορίων ταχύτητας είναι άλλης τάξης ζήτημα και η προσωπική μου άποψη, το τονίζω αυτό, είναι ότι σε κάποια σημεία του εθνικού οδικού δικτύου, όπως κάποιες μεγάλες ευθείες, ίσως χρειάζεται να γίνει μια μελέτη για να επικαιροποιηθούν τα όρια, όπου αυτό κριθεί ότι είναι εφικτό, με όρους, πάντα, τήρησης των συνθηκών οδικής ασφάλειας.
Πόσο υποχρεωμένοι είμαστε να έχουμε αλυσίδες στα αυτοκίνητα; Τι γίνεται με τα ενοικιαζόμενα;
Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να επισημάνω ότι η τήρηση και η ορθή χρήση των αντιολισθητικών αλυσίδων είναι μια αυτονόητη υποχρέωση κάθε οδηγού, όταν επικρατεί χιονόπτωση, και το λέω αυτό ως Κοζανίτης, όπου οι καιρικές συνθήκες στην ιδιαίτερη πατρίδα μου δεν σου επιτρέπουν να σκεφτείς διαφορετικά. Ρυθμίσαμε, λοιπόν, το αυτονόητο και το πλαίσιο που ισχύει είναι σαφές. Κάθε χρόνο, από τον Οκτώβριο έως και τον Απρίλιο, όταν και μόνο υπάρχει απόφαση από την Αστυνομία, την Τροχαία και τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας ότι έρχονται χιονοπτώσεις και χρειάζονται αλυσίδες, τότε θα πρέπει οι οδηγοί να έχουν στο όχημά τους τις αντιολισθητικές αλυσίδες ή άλλα αντιολισθητικά μέσα, όπως τα χιονολάστιχα. Δεν υποχρεώνουμε τους οδηγούς να έχουν αλυσίδες όταν ο καιρός είναι καλός και δεν υπάρχει ανάγκη να φέρουν αλυσίδες τα οχήματα, ούτε κινδυνεύει κάποιος με πρόστιμο σε αυτή την περίπτωση. Τώρα, ειδικά για τα ενοικιαζόμενα, δεν έχουν υποχρέωση οι εταιρίες να αγοράσουν αλυσίδες για όλα τα οχήματα, αλλά χρειάζεται ένα απόθεμα ώστε όταν ο οδηγός νοικιάζει ένα αυτοκίνητο και ζητήσει αλυσίδες, να έχουν την υποχρέωση να τις δώσουν και αυτό να αναγράφεται και στο συμβόλαιο μίσθωσης, όπως ακριβώς ισχύει και με τα παιδικά καθίσματα.