Σύμφωνα με τον κ. Ντίξον, ελληνική κυβέρνηση και πιστωτές θα κατορθώσουν να τα… βρουν προκειμένου να δοθεί η νέα δόση στην Ελλάδα, αλλά αυτό απλά θα προσφέρει μία «μικρή ανάσα» στη χώρα έως τα μέσα του 2018, όπου και ολοκληρώνεται το τρέχον πρόγραμμα. Κατόπιν, θα απαιτηθεί -πάντα κατά τον αρθρογράφο- η υπογραφή ενός τέταρτου Μνημονίου.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «ο Αλέξης Τσίπρας έχει άμεση ανάγκη να του δώσουν οι πιστωτές χρήματα καθώς η χώρα θα πρέπει να πληρώσει περί των 7,5 δισ. ευρώ τον Ιούλιο. Φυσικά για να συμβεί αυτό θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία ότι το πρόγραμμα δεν έχει εκτροχιαστεί (…). Όπως όλα δείχνουν, τελικά, ο Τσίπρας θα πιει για μία ακόμη φορά το πικρό ποτήρι, στο οποίο περιλαμβάνονται μειώσεις μισθών και αυξήσεις φόρων για το 2019 και το 2020, μέτρα τα οποία αγγίζουν το 2% του ελληνικού ΑΕΠ».
Για μία ακόμη φορά ο αρθρογράφος του Reuters περιγράφει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, κινδυνολογώντας ελαφρώς για το θέμα των τραπεζών, την πορεία των οποίων χαρακτηρίζει ως τον μεγαλύτερη πονοκέφαλο για τον Αλέξη Τσίπρα, με δεδομένες και τις συνεχιζόμενες εκροές καταθέσεων.
Μάλιστα υποστηρίζει ότι οποιαδήποτε καθυστέρηση με ευθύνη του Έλληνα πρωθυπουργού και επανάληψη των στιγμών του 2015 θα ήταν «ανοησία εκ μέρους του».
Ένα ακόμη θέμα που «καίει» τους πάντες δεν είναι άλλο από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Ένα θέμα για το οποίο το ΔΝΤ πιέζει αλλά δεν φαίνεται πιθανό να επιλυθεί αρκετά σύντομα, με την καλύτερη των πιθανοτήτων να είναι κάποια αλλαγή στη φρασεολογία της Γερμανίας. Αυτή η αλλαγή μπορεί να δώσει το «πράσινο φως» στην ΕΚΤ να εντάξει τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, κάτι που θα ωθήσει υψηλότερα την εμπιστοσύνη για την ελληνική οικονομία. Όμως το πιθανότερο είναι ότι οι ουσιαστικές συζητήσεις για το ελληνικό χρέος δεν πρόκειται να ξεκινήσουν πριν από το 2018 και «η θέση του κ. Τσίπρα είναι τόσο αδύναμη που ξέρει ότι δεν μπορεί να κάνει και πολλά γι’ αυτό το θέμα».
Ταμείο Ανάκαμψης: Ποια νέα έργα εντάσσονται στις χρηματοδοτήσεις του Ταμείου;
Νέο Μνημόνιο στα μέσα του 2018;
Το τρέχον πρόγραμμα ολοκληρώνεται στα μέσα του 2018 και όλα δείχνουν ότι η Ελλάδα δεν θα έχει κατορθώσει μέχρι τότε να σταθεί μόνη της στις αγορές και ως εκ τούτου «καλό θα είναι να προετοιμαστείτε καθώς μετά το τρίτο έρχεται ένα τέταρτο Μνημόνιο».
Το ελάχιστο που μπορεί να κερδίσει η Ελλάδα, συνεχίζει ο κ. Ντίξον, είναι μία «πιστωτική γραμμή με ενισχυμένες προϋποθέσεις», ενώ το συνολικό ποσό που θα χρειαστεί η χώρα θα είναι σαφώς μικρότερο από αυτό του τρέχοντος προγράμματος ύψους 86 δισ. ευρώ.
Ο αρθρογράφος υποστηρίζει, ακόμη, ότι η χρηματοδότηση του νέου Μνημονίου δεν θα είναι με «ζεστό χρήμα» αλλά μέσω μέτρων ελάφρυνσης του χρέους.
Πάντως ο κ. Ντίξον φαίνεται βέβαιος ότι στις ελληνικές εκλογές, όποτε αυτές γίνουν, θα κερδίσει η Νέα Δημοκρατία.
«Όλα αυτά (σ.σ.: που θα χρειαστεί να υπογράψει) είναι πολλά για να τα καταπιεί ο Τσίπρας, του οποίου η δημοτικότητα συνεχώς υποχωρεί, καθώς δεν εκπλήρωσε καμία από τις υποσχέσεις του. Εάν γίνει αυτό, τότε η Ελλάδα θα πάει εκ νέου σε εκλογές το 2018 με την κεντροδεξιά Νέα Δημοκρατία να είναι ο πιθανότερος νικητής. Αυτό πάντως που δεν πρόκειται να αλλάξει είναι ένα: Η Ελλάδα θα παραμείνει στη φυλακή των δανειστών για πολλά χρόνια ακόμη», καταλήγει ο αρθρογράφος.