Εκφραζει ανησυχία για τις δικαστικές αποφάσεις των αναδρομικών των συνταξιούχων και των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και για τα υψηλά μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα των τραπεζών.

Σύμφωνα με την έκθεση του οίκου αξιολόγησης, την οποία δημοσιεύει η Καθημερινή, η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να παρουσιάζει σημαντικές αδυναμίες, όπως το δημόσιο χρέος (181% του ΑΕΠ το 2018) και το καθαρό εξωτερικό χρέος (141% του ΑΕΠ) που είναι μεταξύ των υψηλότερων στον κόσμο. Επίσης, τα NPLs των ελληνικών τραπεζών φθάνουν το 45% του ΑΕΠ, ενώ η τάση της ανάπτυξης μεσοπρόθεσμα είναι αναιμική (1,2%).

Η Fitch επισημαίνει πως υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι για τα δημοσιονομικά της χώρας το 2019 και το 2020, παρά το γεγονός ότι η μη περικοπή των συντάξεων και η μείωση του εταιρικού φόρου και του φόρου ακινήτων στον προϋπολογισμό του 2019 αποτελούν σημαντική αλλαγή στη δημοσιονομική στάση.

Επίσης, ένα άλλος μεγάλος κίνδυνος αφορά τον τραπεζικό κλάδο και το ζήτημα των NPEs, με τα δύο σχέδια που έχουν προταθεί (ΤΧΣ, ΤτΕ) να αποτελούν θετική εξέλιξη αλλά να ενέχουν σημαντικούς κινδύνους εκτέλεσης· ωστόσο, και να εφαρμοστούν, οι επιπτώσεις τους δεν θα φανούν φέτος αλλά στο μεσοπρόθεσμο διάστημα.

Στα θετικά της ελληνική οικονομίας επισημαίνονται τα εξής:

– Το κατά κεφαλήν εισόδημα αν και ανερχόταν στα 20.284 δολάρια το 2018, από 31.700 δολάρια ΗΠΑ το 2008, εξακολουθεί να είναι υψηλότερο από το μέσο όρο των χωρών με αξιολόγηση “ΒΒ” και “ΒΒΒ” (6.852 δολ. και 10.704 δολ. αντίστοιχα).

– Πάνω από τα δύο τρίτα του εξωτερικού χρέους της συνολικής οικονομίας κατέχονται από τους επίσημους πιστωτές και το ευρωσύστημα, συμβάλλοντας έτσι στη διατήρηση της εξυπηρέτησής σε ένα βιώσιμο επίπεδο του 12% του ΑΕΠ.

– Πάνω από το 80% του χρέους της γενικής κυβέρνησης σταθερού επιτοκίου, πράγμα που σημαίνει ότι δεν επηρεάζεται σημαντικά από τις διακυμάνσεις των επιτοκίων.

– Το 2018 το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της Ελλάδας διαμορφώθηκε στο 1,9% του ΑΕΠ το οποίο είναι χαμηλότερο σε σχέση με τον μέσο όρο των χωρών με αξιολόγηση “ΒΒ” (2,6% του ΑΕΠ).

– Η οικονομική κρίση και η ύφεση της Ελλάδας έχουν αναδείξει τις αδυναμίες στην αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης, ασκώντας σοβαρές πιέσεις στην πολιτική και κοινωνική σταθερότητα. Η διακυβέρνηση ωστόσο, εξακολουθεί να είναι σημαντικά ισχυρότερη από ό, τι στις χώρες με παρόμοια αξιολόγηση όπως η Ελλάδα (“ΒΒ-“).