Η υλοποίηση των νέων για τους πολίτες αλλά «ήδη γνωστών και ψηφισμένων μέτρων» κατά την κυβέρνηση, που επέβαλε το ΔΝΤ με τη συνηγορία και της Ε.Ε., είναι ό,τι προσπαθεί, αν όχι να αποφύγει, τουλάχιστον να καθυστερήσει στο παρασκήνιο αυτό τον καιρό η κυβέρνηση.

Αγγελιαφόρος την επιταγής αυτής του ΔΝΤ θα είναι ο νέος επικεφαλής της ομάδας του ΔΝΤ για την Ελλάδα Πίτερ Ντόλμαν (αντικατέστησε την Ντέλια Βελκουλέσκου), ο οποίος θα κάνει πρεμιέρα στην τέταρτη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος συνοδευόμενος από τους γνωστούς εκπροσώπους των ομάδων της Ε.Ε., του ESM και της ΕΚΤ. Οι πρώτες συζητήσεις για τα 88 προαπαιτούμενα της τελευταίας αξιολόγησης, την ολοκλήρωση της επένδυσης στο Ελληνικό και την προώθηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών θα ξεκινήσουν στις 26 Φεβρουαρίου. Με δεδομένο ότι το ΔΝΤ -και για δικούς του λόγους- θέλει να ολοκληρώσει το πρόγραμμα για την Ελλάδα, θα πρέπει να έχει και ένα ρόλο ανάλογο με αυτόν που έπαιξε για την εφαρμογή των μέτρων μετά το πρόγραμμα στο σύνολό τους το 2019. Η πίεση αναμένεται να αρχίσει από τον Μάρτιο και να κορυφωθεί τον Απρίλιο κατά την ετήσια σύνοδο του ΔΝΤ, οπότε θα γίνουν γνωστές οι νεότερες εκτιμήσεις του Ταμείου για την Ελλάδα, άρα και για το στόχο της επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ το 2019.

Σε αντίθετη κατεύθυνση, η κυβέρνηση αφήνει εσωτερικά να εννοηθεί ότι η εφαρμογή των μέτρων βρίσκεται σε διαπραγμάτευση. Στην πραγματικότητα όμως το μόνο θέμα που έχει τεθεί προς την Ε.Ε. είναι η αντιστροφή των μέτρων, με σημείο αναφοράς ότι το 2019 θα είναι εκλογική χρονιά. Μετά την κατηγορηματική άρνηση της Ε.Ε. στο ενδεχόμενο μη εφαρμογής των μέτρων, η ελληνική πλευρά έχει ζητήσει, αν είναι δυνατόν, να εφαρμοστεί η μείωση του αφορολογήτου αντί για το 2020 το 2019 και η μείωση των συντάξεων αντί για το 2019 το 2020. Τούτο διότι για την απώλεια 650 ευρώ από την έκπτωση φόρου σε μισθωτούς, συνταξιούχους και αγρότες υπάρχει το αντεπιχείρημα των φοροαπαλλαγών ύψους 3,5 δισ. ευρώ από τα υπερπλεονάσματα που θα προκύψουν μέχρι και το 2021. Ανάλογο επιχείρημα για αύξηση των συντάξεων δεν υπάρχει και δεν μπορεί να «κατασκευαστεί» μέχρι και το 2019.

Τα «δύσκολα» προαπαιτούμενα

Εκτός από τα μέτρα του 2019 και του 2020, που φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις των προαπαιτούμενων της τέταρτης αξιολόγησης, υπάρχουν και άλλα θέματα που αφορούν στο ασφαλιστικό, τα δημόσια έσοδα, τις αποκρατικοποιήσεις και την αγορά, που θα πρέπει να υλοποιηθούν στο σύνολό τους χωρίς καθυστερήσεις και αναβολές Μεταξύ άλλων, προβλέπονται:

-Η προσαρμογή των αντικειμενικών αξιών στις εμπορικές. Το εγχείρημα ξεκίνησε με μεγάλη καθυστέρηση μέσα στον Ιανουαρίου και μόλις πρόσφατα διορίστηκαν ιδιώτες εκτιμητές για να γνωμοδοτήσουν για τις νέες τιμές ζώνης οι οποίες θα μετατραπούν σε αντικειμενικές από τις τοπικές επιτροπές μέχρι και το τέλος Μαρτίου. Οι νέες αξίες θα είναι αυξημένες στις φθηνές περιοχές και μειωμένες στις ακριβές δημιουργώντας πρόβλημα στον εισπρακτικό στόχο του ΕΝΦΙΑ και κυρίως στο συμπληρωματικό ΕΝΦΙΑ που επιβάλλεται σε ακίνητες περιουσίες με αντικειμενικές αξίες άνω των 200.000 ευρώ.

-Η αυτοματοποίηση των κατασχέσεων, τις οποίες μέχρι τώρα έχουν υποστεί πάνω από ένα εκατομμύριο φορολογούμενοι.

-Η αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου ύψους 3,5 δισ. ευρώ μέχρι και το τέλος του προγράμματος, αφού πρώτα υπάρξει μελέτη για τις αιτίες δημιουργίας ληξιπρόθεσμων οφειλών.

-Η απόδοση τουλάχιστον του 30% των κύριων και επικουρικών συντάξεων και των εφάπαξ που οφείλονται από το 2015 και το 2016 σε συνταξιούχους ως τον Ιούνιο (κόστος 1,5 δισ. ευρώ).

-Η ολοκλήρωση της συγχώνευσης των ταμείων και των αρχείων ασφαλισμένων στον ΕΦΚΑ.

-Η νέα μορφή συλλογικών διαπραγματεύσεων, οι οποίες θα επανέλθουν μετά το τέλος του προγράμματος και θα οριστικοποιηθούν σε διαβούλευση με τους θεσμούς.

-Η ολοκλήρωση των περιορισμών στις δαπάνες Υγείας, με ένταξη του συνόλου των παρεχόμενων υπηρεσιών στην εκ των υστέρων διόρθωση των υπερβάσεων (claw back).

-Η ολοκλήρωση των αλλαγών στο Δημόσιο, με το διορισμό των μη κομματικών γενικών γραμματέων στα υπουργεία, το διορισμό των γενικών διευθυντών και την πλήρη λειτουργία του σχεδίου μόνιμης κινητικότητας.

-Η πρόοδος των αποκρατικοποιήσεων (Ελληνικό, Εγνατία, ΔΕΣΦΑ, ΔΕΠΑ, ΔΕΗ, συμμετοχή του Δημοσίου στον αερολιμένα «Ελευθέριος Βενιζέλος»).

-Η Ελληνική Εταιρία Συμμετοχών και Περιουσίας (Υπεταμείο) θα πρέπει να αξιολογήσει τις διοικήσεις των 15 ΔΕΚΟ που εντάχθηκαν στη διαχείρισή της και να αρχίσει να λειτουργεί ως κεντρικός φορέας αξιοποίησης της κινητής και ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.

-Η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου. Στο θέμα της ηλεκτρικής ενέργειας θα πρέπει να προχωρήσουν και να ολοκληρωθούν οι διαγωνισμοί για την πώληση τεσσάρων μονάδων της ΔΕΗ, σε εφαρμογή της σχετικής δέσμευσης του υπουργείου Ενέργειας. Στις υποχρεώσεις του ίδιου υπουργείου είναι να βρεθεί φόρμουλα τακτοποίησης και των χρεών ύψους 2,5 δισ. ευρώ από επιχειρήσεις και νοικοκυριά προς τη ΔΕΗ. Θα πρέπει επίσης να προχωρήσει η αναδιανομή της αγοράς φυσικού αερίου στη λιανική, αφού η ΔΕΠΑ πρέπει να χάσει μερίδιο αγοράς προς όφελος των ιδιωτών.

Τάσος  Δασόπουλος

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής 

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]