Μοναδική παραφωνία την τελευταία τριετία ήταν η χώρα μας, η οποία πληρώνει ακόμη το καταστροφικό καλοκαίρι του 2015, προϊόν ολέθριων χειρισμών από την πλευρά της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.

Εξίσου προβληματική αποδείχθηκε και η δεύτερη κυβέρνηση, δηλαδή η σημερινή, με τις συστηματικές καθυστερήσεις στην πρώτη και τη δεύτερη αξιολόγηση του τρίτου προγράμματος. Τις αρνητικές επιπτώσεις αυτών των καθυστερήσεων επιβεβαιώνει σε όλες τις εκθέσεις των τελευταίων μηνών, το έκανε και την περασμένη Τετάρτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η ευρωζώνη ουσιαστικά βγήκε από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση το 2014, όταν σημειώθηκε αύξηση του ΑΕΠ της τάξης του 1,3%. Τη χρονιά εκείνη, τελευταία της κυβέρνησης Σαμαρά, βγήκε και η Ελλάδα από την ύφεση καταγράφοντας μια αύξηση του ΑΕΠ της τάξης του 0,7%. Ενδεικτικά το 2014 από τις χώρες που πέρασαν από Μνημόνια, η οικονομία της Πορτογαλίας «έτρεξε» με ρυθμό 0,9%, της Ισπανίας με 1,3%, ενώ η Κύπρος βρέθηκε σε ύφεση με την υποχώρηση του ΑΕΠ 1,4%. Μόνο η οικονομία της Ιρλανδίας είχε ήδη «απογειωθεί» (αύξηση του ΑΕΠ 8,3%).

Λογικά από το 2015 και σύμφωνα με τις τότε προβλέψεις της Κομισιόν, η ελληνική οικονομία θα άρχιζε να αναπτύσσεται με ετήσιους ρυθμούς 2,7-3,0%. Δεν πρόλαβε, όμως, η κυβέρνηση Σαμαρά γιατί μεσολάβησαν οι εκλογές του Ιανουαρίου 2015 και το χάος της συνέχειας, με αποκορύφωμα να φτάσει η χώρα μια ανάσα από την έξοδο από το ευρώ, να κλείσουν οι τράπεζες και μπει σε τρίτο Μνημόνιο με σκληρά μέτρα.

Τα στοιχεία της χειμερινής έκθεσης της Κομισιόν, τα οποία αναφέρονται και στα προηγούμενα χρόνια, δείχνουν, μέσω της σύγκρισης με τις άλλες μνημονιακές χώρες με τις οποίες το 2014 βρισκόμασταν στην ίδια κατάσταση (εξαίρεση η Ιρλανδία), τι χάσαμε την τελευταία τριετία.

Στην Ελλάδα το ΑΕΠ το 2015 (πρώτο έτος ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.) αντί να αυξηθεί 2,7% όπως προέβλεπε η Κομισιόν μετά τα όσα μεσολάβησαν το καλοκαίρι του εν λόγω έτους υποχώρησε 0,3%, το 2015 κατέγραψε νέα υποχώρηση 0,2%, ενώ το 2017 εκτιμάται (τα οριστικά στοιχεία θα βγουν τον Απρίλιο) ότι αυξήθηκε 1,6%.

• Στην Ιρλανδία το 2015 το ΑΕΠ αυξήθηκε 25,6%, το 2016 και το 2017 κατά 5,1% και 7,3% αντίστοιχα, μακράν η χώρα με τις καλύτερες επιδόσεις στην Ευρώπη.
• Στην Ισπανία, το ΑΕΠ αυξήθηκε 3,4% το 2015, 3,3% το 2016 και 3,1% το 2017, ενώ την ίδια περίοδο η θεαματική ανάπτυξη οδήγησε σε ραγδαία αποκλιμάκωση της ανεργίας.
• Στην Κύπρο, το 2015 το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 2,0%, ενώ στη συνέχεια η οικονομική ανάπτυξη άρχισε να επιταχύνεται με αύξηση 3,0% το 2016 και 3,8% το 2017.
• Στην Πορτογαλία, το ΑΕΠ αυξήθηκε 1,8% το 2015, 1,5% το 2016 και 2,7% το 2017. Και στη χώρα αυτή η μείωση της ανεργίας ήταν πολύ σημαντική.

Το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από την παράθεση των παραπάνω στοιχείων είναι πως η χώρα μας έχασε μια χρυσή τριετία ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας, της Ε.Ε. και της ευρωζώνης. Από την ανάπτυξη αυτή επωφελήθηκαν όλες οι πρώην μνημονιακές χώρες, οι οποίες κατάφεραν να επουλώσουν μέρος των «τραυμάτων» που επέφεραν στο κοινωνικό κράτος τα προγράμματα λιτότητας.

Εμείς όχι μόνο δεν επωφεληθήκαμε, αντίθετα η θέση της χώρας επιδεινώθηκε. Η Κομισιόν στη χειμερινή έκθεση προβλέπει την ανάπτυξη της οικονομίας κατά 2,5% φέτος και του χρόνου, ενώ το βασικό σενάριο εργασίας μιλάει για παρόμοια ποσοστά και τα επόμενα χρόνια. Η επιστροφή της ανάπτυξης είναι φυσικά καλοδεχούμενη, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα επιτύχουμε αυτούς τους ρυθμούς ανάπτυξης, μπορεί φέτος να το καταφέρουμε αλλά για τη συνέχεια δεν υπάρχει καμία εγγύηση. Κι αυτό γιατί το διεθνές περιβάλλον μπορεί να αλλάξει, κυρίως έπειτα από τρία χρόνια συνεχούς ανάπτυξης, και μάλιστα δυναμικής, της παγκόσμιας οικονομίας, μπορεί επέλθει κάμψη. Οι έντονες διακυμάνσεις στα ξένα χρηματιστήρια δείχνουν μια νευρικότητα των επενδυτών και αυτό ίσως είναι προπομπός αλλαγής του οικονομικού κύκλου προς το δυσμενέστερο.

Η σημερινή κυβέρνηση όχι μόνο έκανε τεράστια ζημιά στην οικονομία αλλά, αποδεχόμενη την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ μέχρι και το 2022, στην ουσία δέσμευσε και την επόμενη κυβέρνηση που θα προκύψει το αργότερο το 2019, η οποία θα είναι υποχρεωμένη να τηρήσει τις δεσμεύσεις αυτές. Εάν επιδεινωθεί το διεθνές κλίμα, η επίτευξη αυτών των πλεονασμάτων θα είναι δύσκολη ακόμη και για μια φιλελεύθερη κυβέρνηση που θα φέρει επενδύσεις στη χώρα.

Μονόδρομος για να… αναπνεύσουμε μια γενναία ελάφρυνση χρέους

Μοναδική διέξοδος για τη χώρα μας είναι μια γενναία ελάφρυνση του ελληνικού χρέους το καλοκαίρι. Η συγκυρία είναι θετική υπό την έννοια ότι στη Γερμανία όλα δείχνουν πως θα σχηματιστεί φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση. Η Ανγκελα Μέρκελ πολιτικά είναι αδύναμη, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έφυγε, οι Σοσιαλδημοκράτες είναι ισχυροί στη νέα κυβέρνηση, επιπλέον παίρνουν και το υπουργείο Οικονομικών, ενώ η θέση τους είναι θετική για την αντιμετώπιση του ζητήματος του ελληνικού χρέους. Ολα αυτά θα πρέπει, φυσικά, να επιβεβαιωθούν και στην πράξη, το ζήτημα είναι αν αυτή η κυβέρνηση θα διεκδικήσει κάτι προχωρημένο σε σχέση με το χρέος ή θα αρκεστεί να πάρει ό,τι της δώσουν, γιατί αυτό έχει κάνει μέχρι τώρα.

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ: ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής 

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]