Τα στοιχεία που παρουσίασε ο πρόεδρος του Συνδέσμου, Αθανάσιος Σαββάκης, στη 2η Σύνοδο του Thessaloniki Summit 2017 για την έκταση της αποβιομηχάνισης που έχει υποστεί η Βόρεια Ελλάδα είναι αποκαλυπτικά. Ο ίδιος απέδωσε την πληθώρα λουκέτων στο υψηλό λειτουργικό κόστος που αντιμετωπίζει η εγχώρια βιομηχανία και στο πλήθος των γραφειοκρατικών αγκυλώσεων.

Ο… χάρτης

Ενδεικτικά αναφέρονται μερικά από τα προσωρινά στοιχεία της έρευνας, η οποία αφορά στην υπάρχουσα κατάσταση μεταποιητικών Α.Ε. και ΕΠΕ σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα. Τα ποσοστά των λουκέτων που έχουν μπει σε επιχειρήσεις που υπήρχαν το 2000 και που ιδρύθηκαν ενδιάμεσα τα προηγούμενα δεκαεπτά χρόνια σοκάρουν:

* Στον Εβρο έχει κλείσει το 63% των μεταποιητικών Α.Ε. και ΕΠΕ.

* Στο Κιλκίς έχουν μείνει λιγότερες από το 50% των επιχειρήσεων, ενώ η μοναδική αυτοδιοικούμενη βιομηχανική περιοχή της Βόρειας Ελλάδας φθίνει καθημερινά.

* Στη Ροδόπη έκλεισε το 34% των επιχειρήσεων και στα Γιάννενα το 22%.

* Στην Καστοριά κατέβασε ρολά το 21% των επιχειρήσεων, χωρίς να έχουν συνυπολογιστεί το πλήθος των εργαστηρίων γούνας της περιοχής τα οποία είτε έκλεισαν είτε βρίσκονται σε δυσχερή οικονομική και λειτουργική κατάσταση.

* Στη μεγαλύτερη βιομηχανική περιοχή της χώρας μας, τη ΒΙΠΕ της Σίνδου, λειτουργεί περίπου το 70% των επιχειρήσεων σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

Απώλειες

«Αντιλαμβάνεστε το ύψος των επενδυμένων κεφαλαίων, τα οποία έχουν χαθεί και τις χιλιάδες θέσεις εργασίας που απωλέσθησαν τα προηγούμενα χρόνια και ειδικά την τελευταία επταετία της οικονομικής κρίσης», σχολίασε ο κ. Σαββάκης.

«Η Ελλάδα δεν είναι μόνο οι τουριστικές περιοχές, αλλά και η παραμεθόρια ξεχασμένη Βόρεια Ελλάδα η οποία μαστίζεται από την ανεργία, γιατί αφήσαμε τη βιομηχανία και τη βιοτεχνία στο έλεος του διεθνούς ανταγωνισμού», πρόσθεσε ο ίδιος.

Το υψηλό λειτουργικό κόστος και η γραφειοκρατία βασικοί παράγοντες στο κλείσιμο των επιχειρήσεων

Παραγωγικές μονάδες

Από την πλευρά του, ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) υποστηρίζει πως η «όλη συζήτηση για μια αλλαγή του παραγωγικού προτύπου προς εξωστρεφείς δραστηριότητες περιλαμβάνει εξ ανάγκης και τη δυνατότητα σύστασης παραγωγικών μονάδων που «μεταποιούν» τα ενδιάμεσα αυτά αγαθά, έτσι ώστε να δημιουργείται πολύ μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία (δηλαδή εισοδήματα) στην Ελλάδα».

Η διαδικασία αυτή θα μπορούσε να υποβοηθηθεί, όπως υποστηρίζεται, «και με την είσοδο ξένων επενδύσεων, που θα ενδιαφέρονται για τη μεταποίηση αυτών των ενδιάμεσων προϊόντων, τα οποία μέχρι σήμερα, κατά κύριο λόγο, εξάγονται σε τρίτες χώρες και ενσωματώνονται στην εγχώρια παραγωγή και τις εξαγωγές τελικών προϊόντων των χωρών αυτών».

Σε γενικές γραμμές, ο Σύνδεσμος υπογραμμίζει την ανάγκη να μετατραπεί σταδιακά η χώρα μας από προμηθευτής πρώτων υλών σε προμηθευτή ενδιαμέσων, και σε κάποιο απώτερο στάδιο, τελικών αγαθών.
Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία που παραθέτει στο χθεσινό του εβδομαδιαίο δελτίο οικονομικών εξελίξεων, το 2011 μόνο το 47% των ελληνικών εξαγωγών (έναντι 51% το 2005) ήταν τελικά προϊόντα, καταναλώνονται δηλαδή αυτούσια από τις χώρες που τα εισάγουν, ενώ τα υπόλοιπα «εισέρχονται» στην παραγωγική τους διαδικασία. Σημειώνεται πως εφόσον εξαιρεθούν οι εξαγωγές πετρελαιοειδών, το ποσοστό των τελικών προϊόντων μειώνεται περαιτέρω σε 38%.

Η χώρα μας να μετατραπεί από προμηθευτής πρώτων υλών σε προμηθευτή τελικών αγαθών τονίζει ο ΣΕΒ

Υστερούμε…

Σε γεωργία, κτηνοτροφία κ.λπ. οι εξαγωγές προϊόντων για τελική κατανάλωση ανέρχονται σε 44% (44% το 2005), ενώ τα υπόλοιπα «μεταποιούνται» στο εξωτερικό (με κλασική περίπτωση το ελληνικό ελαιόλαδο που εξάγεται στην Ιταλία, καθώς και ο καπνός και το βαμβάκι που εξάγονται κατά κανόνα για μεταποίηση στο εξωτερικό).
Μάλιστα, στη γεωργία, το ποσοστό των εξαγόμενων τελικών προϊόντων είναι μικρότερο από άλλες νοτιοευρωπαϊκές χώρες, ένδειξη ότι οι ελληνικές εξαγωγές γεωργικών προϊόντων δεν καταναλώνονται αυτούσιες, αλλά ενσωματώνονται σε μεγαλύτερο βαθμό από άλλες χώρες στη μεταποίηση των χωρών που τα εισάγουν.

Ιωάννα Φεντούρη

[email protected]

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου