Όπως προκύπτει από την έκθεση, το 2016 οι φορολογικές αρχές διεξήγαγαν 3.569 πλήρεις και 19.943 μερικούς ελέγχους σε φορολογούμενους, ενώ την ίδια χρονιά οι έλεγχοι περιουσιακής κατάστασης υπαλλήλων του δημοσίου ήταν μόλις 23. Επιπλέον, οι επίορκοι υπάλληλοι προσφεύγουν συνήθως στην (αργή) δικαιοσύνη, με αποτέλεσμα είτε να συνταξιοδοτούνται πριν την εκδίκαση της υπόθεσής τους, είτε να ενεργοποιούνται προθεσμίες παραγραφής ή αυτόματης αποκατάστασής τους.

«Οι προσπάθειες που καταβάλλονται τα τελευταία χρόνια μέσω των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων διακρίνονται δυστυχώς από αποσπασματικότητα και περιορισμένη βούληση της πολιτείας να θεραπεύσει στη ρίζα τους, στο πλαίσιο μιας συνεκτικής στρατηγικής, τις πρακτικές που γεννούν, αναπαράγουν και διογκώνουν τα φαινόμενα διαφθοράς. Αντίστοιχα και οι Θεσμοί αντιμετωπίζουν εν πολλοίς διεκπεραιωτικά την άσκηση αυτή, όπως μαρτυρά η απουσία ουσιαστικής αξιολόγησης των επαναλαμβανόμενων δράσεων καταπολέμησης της διαφθοράς στα κατά σειρά μνημόνια», υποστηρίζει συγκεκριμένα ο Σύνδεσμος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από την πρόσφατη έρευνα του Παρατηρητηρίου Επιχειρηματικού Περιβάλλοντος του ΣΕΒ, τουλάχιστον 1 στους 2 επιχειρηματίες δηλώνει μη ικανοποιημένος από το βαθμό διαφάνειας σε 6 οργανισμούς (Υπουργεία, Πολεοδομίες, Δήμοι, Δικαστήρια, Τελωνεία και Γραφεία οικονομικών και εμπορικών υποθέσεων στις Ελληνικές πρεσβείες). Επιπλέον η ετήσια έκθεση του οργανισμού «Διεθνής Διαφάνεια» για το 2016 κατατάσσει την Ελλάδα στην 69η θέση ανάμεσα σε 176 χώρες, υποχωρώντας κατά 11 θέσεις στην κατάταξη συγκριτικά με το 2015.

Ο ΣΕΒ επισημαίνει ακόμη το γεγονός ότι το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο κατά της Διαφθοράς, το οποίο καταρτίστηκε αρχικά το 2013 με χρονικό ορίζοντα έως το τέλος του 2015, στη συνέχεια αναθεωρήθηκε το 2015 με χρονικό ορίζοντα έως το τέλος του 2017, αποτυπώνοντας έτσι τις δυσκολίες και τις δυστοκίες που έχει αντιμετωπίσει.

Οι προτάσεις του ΣΕΒ για την αντιμετώπιση της διαφθοράς περιλαμβάνουν:

1.Επέκταση της ηλεκτρονικοποίησης των διοικητικών διαδικασιών για την ελαχιστοποίηση της επαφής δημοσίων υπαλλήλων-πολιτών/επιχειρήσεων.

2.Εφαρμογή στην πράξη του Νόμου 4305/2014 για την ανοικτή διάθεση και περαιτέρω χρήση εγγράφων, πληροφοριών και δεδομένων του δημόσιου τομέα.

3.Ανάπτυξη Μονάδων Κανονιστικής Συμμόρφωσης και Συστημάτων Εσωτερικού Ελέγχου με βάση τα διεθνή πρότυπα και πρακτικές στο δημόσιο τομέα.

4.Ενδυνάμωση και ενοποίηση του νομικού πλαισίου για την καταγγελία φαινομένων διαφθοράς (whistleblowing).

5.Υλοποίηση στοχευμένων εκπαιδευτικών δράσεων για τους δημοσίους λειτουργούς.

6.Μηδενική ανοχή στη διαφθορά και χρήση αποτελεσματικών εργαλείων εντοπισμού της – Παροχή κινήτρων αποδοτικότητας στους δημόσιους λειτουργούς – Επιβράβευση – Αξιολόγηση βάσει στόχων.

7.Καταστολή διαφθοράς (Βελτίωση των χρονοδιαγραμμάτων απονομής της δικαιοσύνης, εξορθολογισμός ελεγκτικών φορέων).

8.Καταστολή πολιτικής διαφθοράς (Πλήρης διαφάνεια και έλεγχος της χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων, ηλεκτρονικοποίηση του συστήματος υποβολής δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης, έλεγχος τήρησης του Κώδικας Δεοντολογίας των μελών του Κοινοβουλίου και σαφείς κανόνες επιβολής κυρώσεων στα μέλη του).

9.Εφαρμογή αρχών «καλής νομοθέτησης».

10. Προώθηση των πρακτικών αντιμετώπισης και πρόληψης της διαφθοράς σε επιχειρήσεις.