Για την μεγάλη αθλητική πορεία του Μίμη Δομάζου, η πρόσφατη απώλεια του οποίου συγκλονίζει τον ελληνικό αθλητισμό αφού σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής, έχουν γραφτεί πολλά τις τελευταίες ημέρες.
Όμως εκτός από την πρώτη “ερωμένη” του την μπάλα, τη ζωή του “στρατηγού” σημαδεύουν οι δύο του σύζυγοι που του χαρίζουν τρεις υπέροχες κόρες.
Ο Δημήτρης Δομάζος (Μίμης Δομάζος) γεννιέται το 1942 στην οδό Σιθωνίας στα Τουρκοβούνια. Στα δέκα του η οικογένεια μετακομίζει στην οδό Πανόρμου κοντά στο γήπεδο του Παναθηναϊκού στην περιοχή που τότε ονομάζεται Συνοικισμός. Το πρώτο του σχολείο είναι το 16ο Δημοτικό στη Μαράσλειο. Μεγαλώνοντας συνεχίζει στη Σεβαστοπούλειο Σχολή αλλά πηγαίνει όποτε θέλει αφού προτιμά να περνά τις περισσότερες ώρες του παίζοντας μπάλα στην αλάνα της οδού Τσόχα. Όπως είναι κατανοητό όταν επιστρέφει σκονισμένος και καταματωμένος σπίτι οι συνέπειες από την μητέρα του Ουρανία είναι σκληρές, όπως λέει η ίδια αρκετά χρόνια μετά :
“Τον Μίμη τον γέννησα στο 1942. Δόξασοι ο Θεός. Μεγάλωσε. Του έδινα ξύλο, πολύ ξύλο. Έλειωνε συνέχεια τα παπούτσια του. Του έλεγα τα κορίτσια παίζουν κουτσό, όχι τ’ αγόρια. Πήγαινε έξω από το γήπεδο του Παναθηναϊκού και έλεγε στους περαστικούς, πάρε με καλέ μαζί σου. Και τον παίρνανε”. Το πάθος του για το ποδόσφαιρο ίσως προέρχεται από τον πατέρα του Χρήστο που έπαιζε κι αυτός μπάλα στην Καλλιθέα και στη Σιβιτανίδειο. Θα πει γι αυτόν ο πατέρας του :“Από παιδάκι είχε αδυναμία στη μπάλα. Τον έδερνε μάλιστα και η γιαγιά του γιατί έσπαγε τα τζάμια. Όταν χρειάστηκε να πάρει σοβαρά τη ζωή την πήρε. Όταν χρειάστηκε να δουλέψει σαν εργάτης στην Ιζόλα το έκανε και μάλιστα ήταν πολύ φιλότιμος”. Στην ίδια συνέντευξη ο πατέρας του αποκαλύπτει ότι ο μικρός Μίμης υποστηρίζει τον Ολυμπιακό γι αυτό άλλωστε το παρατσούκλι του είναι “Ολυμπίκ”, ενώ έχει ίνδαλμα τον επονομαζόμενο “Πινόκιο” Θανάση Μπέμπη.
Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά παπούτσια (νούμερο 38) τα αγοράζει ο τότε πρόεδρος της Άμυνας Αμπελοκήπων στην οποία αγωνίζεται Μανώλης Πιτανούδης που εργάζεται στο μπαρ του γηπέδου της λεωφόρου Αλεξάνδρας. Μέσω αυτού μάλιστα γίνεται η μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό με τη φανέλα του οποίου, και της εθνικής ομάδας, ζει τις κορυφαίες του ποδοσφαιρικές του στιγμές με αποκορύφωμα τον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών με τον Άγιαξ στο γήπεδο Γουέμπλει του 1971.
Στην προσωπική του ζωή γνωρίζεται το 1963 με τη Βίκυ Μοσχολιού πριν αυτή κάνει τις πρώτες μεγάλης της επιτυχίες. Μετά τον γάμο τους το 1967 με τους δεκάδες χιλιάδες κόσμου έξω από τη Μητρόπολη Αθηνών, το ζευγάρι ζει σε πολυτελές διαμέρισμα στο τέρμα Ιπποκράτους διακοσμημένο με ζωγραφικούς πίνακες και λάμπες από αλάβαστρο. Η ευτυχία τους ολοκληρώνεται με τη γέννηση των δύο τους κοριτσιών Ουρανίας και Ευγγελίας. Το μόνο “πρόβλημα” είναι ότι ο ένας δεν θέλει τη δουλειά του άλλου αφού αυτή κρατά το ζευγάρι μακριά. Έτσι τουλάχιστον λένε και οι δύο σε κοινή τους συνέντευξή στο περιοδικό “Φαντάζιο” το καλοκαίρι του 1969.
Βίκυ Μοσχολιού :“Ο Μίμης είναι το παν για μένα. Όταν δεν είναι δίπλα μου αισθάνομαι μόνη, χαμένη. Τα βάζω με όλους και με όλα. Δεν έχω διάθεση ούτε να μιλήσω. Αυτός είναι και ο λόγος που θέλω να εγκαταλείψει τη μπάλα. Μ’ αρέσει το ποδόσφαιρο, με τι να κάνω όταν η μπάλα παίρνει τόσο συχνά από κοντά μου τον άνδρα που αγαπώ ; Κοντά στο Μίμη βρήκα την ευτυχία”.
Στην ίδια συνέντευξη ο Δομάζος αναφέρει ότι θέλει να φύγει στο εξωτερικό γιατί “Τα χρήματα που θα έπαιρνα εκεί σε ένα μήνα, εδώ δεν τα βγάζω ούτε σε δύο χρόνια”, και φυσικά “… θα έπαιρνα μαζί την οικογένεια μου αφού θα κέρδιζα πιο πολλά λεφτά από όσα βγάζουμε τώρα και οι δυο μας”. Στην ερώτηση τι θα γινόταν σε αυτή την περίπτωση η μεγάλη καριέρα της συζύγου του απαντά :“Έτσι κι αλλιώς δεν μου αρέσει που τραγουδάει η γυναίκα μου, αν κι εκείνη το βλέπει πολύ καλλιτεχνικά. Ίσως φανώ πεζός, αλλά για μένα το μικρόφωνο όπως και η μπάλα δεν είναι παρά μια δουλειά. Δεν θέλει να παίζω μπάλα. Στενοχωριέται που ο άνδρας της γυρίζει από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο και περνάει τόσες ώρες στο γήπεδο. Με θέλει στο σπίτι. Κι αν έρθει στο γήπεδο να με δει, το κάνει γιατί δεν με βλέπει ποτέ άλλοτε”.
Δομάζος – Μοσχολιού: Ο γάμος που άφησε εποχή και το νεκρό βρέφος που τους σημάδεψε την ζωή
Στο τέλος βγάζει την …είδηση :“Με τη Βίκυ έχω συμφωνήσει να δουλέψουμε δύο–τρία χρόνια ακόμα. Μετά θα σταματήσω εγώ ν’ αγωνίζομαι πάνω στο χορτάρι κι εκείνη από το μικρόφωνο. Δεν ξέρω τι θα κάνουμε τότε. Φυσικά δεν θα πεινάσουμε. Έχω μαγαζί μαζί με πρακτορείο ΠΡΟΠΟ. Θα το κρατήσω οπωσδήποτε”. Ευτυχώς για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τραγούδι τα σχέδια αυτά δεν πραγματοποιούνται ποτέ αφού ο Δομάζος παίζει ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο για δέκα ακόμα χρόνια, ενώ η Βίκυ Μοσχολιού συνεχίζει τη μεγάλη της καριέρα μέχρι το τέλος της ζωής της. Το ζευγάρι παίρνει ένα επίπονο και τους δύο διαζύγιο το 1978.
Στα τέλη της δεκαετίας του 70 στη ζωή του Δομάζου μπαίνει η πανέμορφη Ηώ (Αργυρώ) Θεοδώρου. Η γνωριμία τους γίνεται μέσω κοινής τους φίλης το Πάσχα του 1979, και από την πρώτη στιγμή η έλξη είναι αμοιβαία. Τον Μάιο του 1983 το ζευγάρι δίνει στο περιοδικό “Οικογενειακός θησαυρός” την τελευταία του συνέντευξη ως εργένηδες. Σε αυτή η νεαρή Ηώ αναφέρεται στη γνωριμία τους :“Δεν έκανε κανένας ερωτική εξομολόγηση. Απλά, τόσο απλά έγιναν όλα.
Γνωριστήκαμε και βγαίναμε. Νοιώθαμε αγάπη, συμπάθεια, έρωτα. Και δεν είπαμε τίποτα με το στόμα. Μιλούσαν τα μάτια μας. Τα είπαν όλα όσα είχαμε να πούμε. Και αυτό ήταν. Τον ερωτεύτηκα χωρίς να το θέλω. Έγινε κάτι ξαφνικό μέσα μου”. Στη συνέντευξη αυτή μάλιστα η Ηώ ανεβάζει την ηλικία της για να μη φανεί μεγάλη ηλιακή διαφορά με τον μέλλοντα σύζυγό της…
Λίγες ημέρες πριν τον γάμο η Ηώ δέχεται ένα απρόβλεπτο τηλεφώνημα από τη Βίκυ Μοσχολιού. Σε αυτό, η τελευταία αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι εκτός από μεγάλη ερμηνεύτρια είναι και μεγάλος άνθρωπος, αφού, μέσα σε μεγάλη συναισθηματική φόρτιση, εύχεται στο νέο ζευγάρι κάθε ευτυχία :“Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να ευτυχήσεις, και να περάσεις με τον Μίμη καλύτερα απ’ ότι εγώ. Και σε παρακαλώ να προσέχεις τις δύο κόρες μου. Να τις αγαπάς γιατί μπορώ να σε διαβεβαιώσω, ότι και αυτές σε αγαπάνε. Θα ήθελα να ερχόμουν στο γάμο αλλά δεν γίνεται…”.
Ο γάμος γίνεται σε στενό κύκλο στις 30 Μαΐου στην εκκλησία της Αγίας Φιλοθέης, με κουμπάρους τον φίλο του Δομάζου Φίλιππο Αξιώτη και τη τότε σύζυγο του Γιάννη Πάριου Ντίνα. Το ζευγάρι αποκτά μια κόρη, την Θεόπη (Πόπη) Δομάζου και ζουν για πάνω από 40 χρόνια μια αρμονική ζωή.