Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ότι το γεγονός αυτό, δεν αποτελεί μια τωρινή πραγματικότητα, αλλά ταυτίζεται με την πορεία του νεώτερου ελληνικού κράτους.

Δασικές πυρκαγιές: «Ένοχοι» τα πεύκα, πυροσβέστες μόνο με φτυάρια

Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα οι φωτιές στα θεωρούνται φυσικό φαινόμενο και έτσι απλά αφήνονται να ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο.

Όμως η σταδιακή αστικοποίηση που μετατρέπει αυτόματα τις παραπλήσιες με τις πόλεις δασικές περιοχές σε ελκυστικά οικόπεδα, έχουν ως αποτέλεσμα η λέξη “εμπρηστής” να εμφανίζεται συχνότερα στο λεξιλόγιο των εφημερίδων :“Τα δάση της Ελλάδος, απ άκρου εις άκρον καίονται. Ουδέν προληπτικόν μέτρον, ουδεμία επίβλεψις, καμία φροντίς δια τα δάση. Αφήνονται έρμαια της κακούργου ασυνειδησίας και της εγκληματικότητος των εμπρηστών. Και εις το τέλος μας λέγουν «το πυρ ήτο τυχαίον» και αναπαύουν την συνειδησίν των”.

Η αναζήτηση ενόχων για τις αυξανόμενες δασικές πυρκαγιές οδηγεί τις εφημερίδες στα… πεύκα. Σειρά δημοσιευμάτων την δεκαετία του 1910, αναφέρονται στην επικινδυνότητα του πεύκου σε περίπτωση φωτιάς :“Κατ’ έτος έχομεν πυρκαγιάς δασών. Τα δάση καίωνται ως φρύγανα, άλλα μεν εξ εμπρησμών, παρ’ ανθρώπων ασυνειδήτων, οίτινες ούτω θέλουν να δημιουργήσουν βοσκάς δια το επόμενων έτος, άλλα δε εκ τυχαίων πυρπολήσεων η και αυτομάτων αναφλέξεων. Αι πυρκαιαί αύται γίνονται κυρίων διότι είναι εύκολον να γίνουν. Αφ’ ενός διότι δεν υπάρχει επιτήρησις και φύλαξης των δασών, εξ άλλου τα δάση μας είναι ύλη εύφλεκτος Διατί λοιπόν εξακολουθούμε να φυτεύουμε νέα δάση από πεύκα, αιωνίως από πεύκα; Δια να μην παύσουν ποτέ αι πυρκαιαί των δασών ;”.

Όσοι υποστηρίζουν την φύτευση του όμορφου αυτού δέντρου κατηγορούνταν ούτε λίγο ούτε πολύ ως πυρολάτρες :”Τίποτα λοιπόν δεν δικαιολογεί την επιμονή μας και την προτίμησή μας εις τα πεύκα. Μόνο αν ήμεθα πυρολάτραι, οπαδοί της θρησκείας του Ζωροάστρου, θα είχε μιαν εξήγησιν η επιμονή μας. Θα ελέγετο ότι προτιμώμεν τα δάση των πεύκων, διότι καίγονται ευκόλως και μας δίδουν συχνά το θέαμα των οργίων του θείου πυρός”.

Αντίθετα με σήμερα, οι μόνοι που, κατά τις εφημερίδες πάντα, δεν έχουν καμία ευθύνη είναι οι αρμόδιες αρχές. Χαρακτηριστικό της κρατικής αδιαφορίας για το θέμα είναι ότι τα δάση υπάγονται στο υπουργείο…Οικονομικών σαν πλουτοπαραγωγικός τομέας.

Η αρμοδιότητα για τα δάση ανήκει στους δήμους, ενώ υπάρχει ένας “Λόχος Πυροσβεστών” που στην πορεία εξελίσσεται σε “Πυροσβεστική Μοίρα” με εθελοντές και κληρωτούς τριετούς θητείας. Στην πράξη όμως όλες αυτές οι μονάδες είναι ανίσχυρες, έχοντας σαν μόνα μέσα κατάσβεσης τους καταβρεχτήρες των δρόμων, άμαξες με αυτοσχέδιες αντλίες, ενώ οι πυροσβέστες διαθέτουν μόνο φτυάρια και τσεκούρια…