Το νέο κόμμα ενοποιεί ένα ευρύ πολιτικό φάσμα που ξεκινά από τον συντηρητικό Στέφανο Στεφανόπουλο, φτάνει μέχρι την Αριστερά που εκπροσωπεί ο Ηλίας Τσιριμώκος, και ζητά να κατακτήσει τον χώρο ανάμεσα στην ΕΡΕ και την ΕΔΑ αποτελώντας φερέγγυα εναλλακτική λύση.
Αρχηγός της ορίζεται, ομόφωνα, ο Γεώργιος Παπανδρέου ενώ διοικείται από οκταμελή Διοικούσα Επιτροπή με έναν εκπρόσωπο από κάθε κόμμα που τη συνθέτουν (Κόμμα Φιλελευθέρων, Λαϊκό Κοινωνικό Κόμμα, Προοδευτικό Εργατοτεχνικό Κόμμα, Εθνική Πολιτική Ένωση Κέντρου, Νέα Πολιτική Κίνησις και Δημοκρατική Ένωση). Οι προσωπικές φιλοδοξίες των προσώπων που συγκροτούν τα μεταφερόμενα στο νέο φορέα κόμματα, πρέπει να περιμένουν πλέον την προσωπική τους ανέλιξη μέσα από εκείνον, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι κάτι που γίνεται δεκτό με μεγάλη προθυμία…
Η Ένωση Κέντρου αποτελεί ουσιαστικά συνεργασία προσωπικοτήτων του χώρου, που κατανοεί ότι ουδείς εξ αυτούς δεν μπορεί μόνος να αποσπάσει την εξουσία από τη συσπειρωμένη συντηρητική παράταξη. Στο πρόσωπο του Γεωργίου Παπανδρέου ο κεντρώος χώρος αναζητά την προσωπικότητα που μπορεί να αναμετρηθεί ισότιμα απέναντι στην κυρίαρχη ηγετική παρουσία του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Η απόφαση δημιουργίας της Ένωσης Κέντρου δικαιώνεται ένα μόλις μήνα μετά, αφού στις εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961 το νέο κόμμα λαμβάνει το 33,36% του εκλογικού σώματος, που, ενώ απέχει αρκετά από το 50,81% της ΕΡΕ, αποτελεί σημαντική συσπείρωση ενός πολιτικού χώρου που αναδύεται για πρώτη φορά μεταπολεμικά. Με την πρώτη κιόλας εκλογική παρουσία της η Ένωση Κέντρου καταφέρνει να μειώσει το ποσοστό της ΕΔΑ από 24,42% το 1958 σε 14,63 %, ενώ δημιουργεί το νέο κομματικό δίπολο στο οποίο βαδίζει η χώρα τα επερχόμενα μεταπολιτευτικά χρόνια.
«Μαύρη» επέτειος: 20 χρόνια από το φονικό τσουνάμι με τους 230.000 νεκρούς στην Ασία
Η επιτυχία στις εκλογές του Οκτωβρίου εδραιώνει τον Παπανδρέου στη ηγεσία του κόμματος εξασθενώντας εσωκομματική αντιπολίτευση και οκταμελή Διοικούσα Επιτροπή, που, πριν καν συσταθεί, περνά σε δεύτερη μοίρα. Το κόμμα μετατρέπεται σε προσωποπαγές, με μοναδικό ουσιαστικό εσωκομματικό αντίπαλο του Παπανδρέου τον Σοφοκλή Βενιζέλο, με τον οποίο δημιουργούνται συνεχείς κόντρες. Η εκλογική νίκη του κόμματος τον Νοέμβριο του 1963, ο αιφνίδιος θάνατος του Σοφοκλή Βενιζέλου τον Φεβρουάριο του 1964 δύο μόλις εβδομάδες πριν τον νέο εκλογικό θρίαμβο της 16ης Φεβρουαρίου 1964, καθιστούν πλέον τον Γεώργιο Παπανδρέου απόλυτο ηγέτη του χώρου.
Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις
Ειδήσεις σήμερα
- Ρόδος-Γυναικοκτονία: Η Δώρα μία ημέρα πριν τη δολοφονία της είχε δει τον δράστη να την παρακολουθεί
- Κορονοϊός: Από σήμερα μίνι lockdown σε Ξάνθη, Δράμα, Καστοριά – Σε κατάσταση συναγερμού η Βόρεια Ελλάδα
- Το μήνυμα αισιοδοξίας Μητσοτάκη στην ομογένεια και η απουσία του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου
- Φρένο στις δασικές πυρκαγιές με… ελεγχόμενη καύση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr