Δράκος (μεταφορικά): Αυτός που διαπράττει κατά σύστημα και κατά συρροή βιασμούς σε συγκεκριμένη περιοχή, συχνά σκοτώνοντας τα θύματά του» (Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Γεωργίου Μπαμπινιώτη).

Η πλέον αποκρουστική περίπτωση «δράκου» εμφανίζεται τον Ιανουάριο του 1936, δύο μόλις ημέρες μετά τις τελευταίες εκλογές του Μεσοπολέμου, όταν η εξαφάνιση ενός πεντάχρονου κοριτσιού στην περιοχή της Καλογρέζας οδηγεί σε φρικιαστικές αποκαλύψεις.

Το κοριτσάκι παρασύρεται με καραμέλες σε σπηλιά της περιοχής και βρίσκεται από κατοίκους σεξουαλικά κακοποιημένο και ετοιμοθάνατο στην αγκαλιά του δράστη. Ο τελευταίος είναι ο 32χρονος Δαμιανός Μαυρομάτης, που περιγράφεται από τις εφημερίδες ως «…κουρελής με τα μάτια λάμπτοντα από άγριαν στιλπνότητα, μελαχρινός με τα μαλλιά άτακτα, τα εν γένει χαρακτηριστικά παραμορφωμένα από φοβερούς ψυχικούς κλονισμούς».

Μπορεί γενικά ο Τύπος της περιόδου να βρίθει, σε βαθμό υπερβολής, επιθετικών χαρακτηρισμών, αλλά σε αυτήν την περίπτωση έχει απόλυτο δίκιο. Ο Μαυρομάτης έχει νοσηλευτεί σε ψυχιατρική κλινική λόγω «ψυχοπαθητικής παιδοφιλίας», είναι νεκρόφιλος, σαδιστής, αλκοολικός, χασισοπότης με απόκοσμη εμφάνιση, ενώ μένει σε σπηλιά. Οι πρώτες φήμες ανεβάζουν τον αριθμό των θυμάτων του στα επτά και στις έρευνες που γίνονται στα σπήλαια της περιοχής ανακαλύπτεται το πτώμα ενός οκτάχρονου αγοριού δεμένο χειροπόδαρα με σύρμα και σχοινί, σκεπασμένο με ψόφια κοτόπουλα και ξερά φύλλα…

Αρχικά ο Μαυρομάτης, αφού γλιτώνει το λιντσάρισμα, αρνείται τα πάντα, αλλά αρκεί μία μόνο πρέζα ηρωίνης που του προσφέρει ο ανακριτής για να ομολογήσει την ενοχή του: «Η μικρούλα ήταν η ομορφότερη και γι’ αυτό τη διάλεξα. Δεν μου έκανε παραπάνω, δεν μου μίλησε για να καταλάβω τι γίνεται. Κινούσε, όμως, τα χεράκια της. Μεθυσμένος ήμουν και το πλήρωσε με το αίμα της κι εγώ τη λυπήθηκα. Δεν απομακρυνόμουν από το πτώμα, γιατί με τραβούσε το αίμα». Στη δίκη, που γίνεται μερικούς μήνες μετά, αρκεί μόλις μία ώρα σύσκεψης των ενόρκων για να καταδικαστεί ισόβια, ενώ πεθαίνει στη φυλακή στη διάρκεια της Κατοχής.

Εναν μόλις χρόνο μετά, στις 8 Δεκεμβρίου 1937, μία 14χρονη κοπέλα χάνεται στην Ανάβυσσο, ενώ ο 8χρονος αδελφός της βρίσκεται σοβαρά τραυματισμένος. Την επόμενη ημέρα ο σκύλος που συνόδευε τα αδελφάκια βρίσκει τη σορό του κοριτσιού φρικτά παραμορφωμένη. Ο δράστης παραμένει άγνωστος μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου, όταν συλλαμβάνεται παίζοντας χαρτιά σε καφενείο. Είναι ο 28χρονος Κώστας Χαρίτος, που δουλεύει στα χωράφια του αδελφού του, ο οποίος μάλιστα βοηθά στις έρευνες για την ανακάλυψη του «δράκου»…

**«Αναψαν τα αίματά μου», δηλώνει στην αναπαράσταση ο Μιχάλης Στεφανόπουλος.**

Οταν αναρρώνει ο οκτάχρονος αδελφός του κοριτσιού, δίνει αναλυτική περιγραφή του, ενώ τον αναγνωρίζει ουρλιάζοντας όταν τον φέρνουν στο νοσοκομείο: «Πάρτε τον. Αυτός είναι, μανούλα μου». Το παιδί θυμάται τον δράστη να χτυπά με πέτρες το κεφάλι της αδελφής του και εν συνεχεία να κάνει το ίδιο σε αυτό. Ευτυχώς, λιποθυμά και δεν βλέπει τι επακολουθεί… Ο Χαρίτος, που χαρακτηρίζεται παθολογικός σαδιστής και με αρρωστημένο πάθος για τις γυναίκες, ομολογεί λέγοντας ψυχρά: «Κακή ώρα ήταν. Ο διάβολος με έβαλε και το έκανα».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

26/11/2024

07:25

Άγιος Στυλιανός: Ποιος ήταν ο Μικρασιάτης προστάτης των βρεφών

Από τον Στεφανόπουλο στον Παπαχρόνη

Μεταπολεμικά, έχουμε την περίπτωση του «δράκου» στο Καβούρι. Είναι ο 25χρονος Μιχάλης Στεφανόπουλος, που τον Αύγουστο του 1953 παρακολουθεί ένα ζευγάρι σε ερημική τοποθεσία της Βουλιαγμένης, εν συνεχεία πυροβολεί και δολοφονεί εν ψυχρώ τον άνδρα και τραυματίζει σοβαρά την κοπέλα. Απομακρύνεται για να κρύψει το πιστόλι και επιστρέφει ως περαστικός να βοηθήσει την αιμόφυρτη κοπέλα, την οποία κλέβει… Η υπόθεση δεν λύνεται από την Αστυνομία, αλλά από το μέντιουμ Ελένη Κικίδου, που σ’ ένα κρεσέντο ενόρασης «βλέπει» τη σκηνή του φόνου και τον δράστη, ο οποίος συλλαμβάνεται και εκτελείται έναν χρόνο μετά.

Ο Αριστείδης Παγκρατίδης ανάβει τσιγάρο σε ένα διάλειμμα της δίκης που τον καταδίκασε σε θάνατο. Για την υπόθεση του «δράκου του Σέιχ Σου» υπάρχουν μέχρι σήμερα αναπάντητα ερωτήματα.

Αρκετά ιδιαίτερη είναι η περίπτωση του «δράκου του Σέιχ Σου», Αριστείδη Παγκρατίδη. Ο τελευταίος είναι γνωστός στις Αρχές ως ηδονοβλεψίας της Θεσσαλονίκης, που το 1963 συλλαμβάνεται για τη δολοφονία ενός άνδρα και μίας γυναίκας, βιασμούς, απόπειρες ανθρωποκτονίας και ληστείες. Ο Παγκρατίδης αρχικά ομολογεί, αλλά στη συνέχεια ανακαλεί μιλώντας για ψυχολογικά και σωματικά βασανιστήρια που δέχεται στη διάρκεια της ανάκρισης. Στη δίκη, που γίνεται τον Φεβρουάριο του 1966, συγκεντρώνοντας πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας, ο Παγκρατίδης καταδικάζεται σε θάνατο και εκτελείται στις 16 Φεβρουαρίου 1968.

Σπύρος Μπέσκος: Ο υπεράνω υποψίας «δράκος της παραλιακής».

Τελευταίοι χαρακτηρισμένοι ως «δράκοι» τη δεκαετία του ’80 είναι οι Σπύρος Μπέσκος και Κυριάκος Παπαχρόνης. Ο πρώτος, γνωστός ως «δράκος της παραλιακής» και υπεράνω υποψίας φυσικοθεραπευτής, μέσα σε διάστημα δύο ετών δολοφονεί στραγγαλίζοντας δύο κοπέλες, βιάζει έξι, αποπειράται να βιάσει δεκατέσσερις και ληστεύει επτά. Καταδικάζεται σε φυλάκιση 25 ετών, εκ των οποίων εκτίει τα 20, και σήμερα ασκεί εκ νέου το επάγγελμα του φυσικοθεραπευτή. Ο 25χρονος Κυριάκος Παπαχρόνης, δόκιμος έφεδρος αξιωματικός του Στρατού, μέσα σε έναν χρόνο διαπράττει δύο ανθρωποκτονίες γυναικών, επτά απόπειρες δολοφονίας, οκτώ απόπειρες βιασμών και πέντε βομβιστικές επιθέσεις, για τις οποίες καταδικάζεται σε ισόβια και σήμερα βρίσκεται έξω ύστερα από 22 χρόνια φυλάκισης.

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις