Εχουν περάσει πέντε χρόνια από τις δολοφονίες του τότε προέδρου των ΗΠΑ Τζον Κένεντι, στο Ντάλας, στις 22 Νοεμβρίου 1963 και μόλις ένας μήνας από αυτή του μαύρου ειρηνιστή πάστορα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, στις 4 Απριλίου 1968 και η υπερδύναμη δεν μπορεί να ξεφύγει από τον κύκλο του άδικου αίματος. Είναι Τετάρτη 5 Ιουνίου 1968, η δικτατορία της 21ης Απριλίου έχει μπει στον δεύτερο χρόνο διακυβέρνησης και αφού η εσωτερική πολιτική δραστηριότητα βρίσκεται στον «γύψο», στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων κυριαρχούν τα διεθνή νέα, όπως η φθίνουσα εξέγερση του γαλλικού Μάη και οι τελευταίες εξελίξεις στον πόλεμο του Βιετνάμ. Μόλις σε κάποιο μονόστηλο μπορείς να διαβάσεις ότι συνεχίζεται η προεκλογική εκστρατεία ανάμεσα στους γερουσιαστές Ρόμπερτ Κένεντι και Γιουτζίν Μακάρθι, με «έπαθλο» το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Στην πραγματικότητα όμως όλες οι εφημερίδες έχουν χάσει τη σημαντικότερη είδηση της χρονιάς, που αναγγέλλει το ραδιόφωνο με έκτακτα δελτία ειδήσεων: Στις 12.15 μεσάνυχτα Τρίτης ώρα Αμερικής (πρωί Τετάρτης για την Ελλάδα) ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Κένεντι πέφτει θύμα δολοφονικής επίθεσης από τον Ιορδανό Σιρχάν Βισχάρα Σιρχάν με κίνητρο τη φιλοϊσραηλινή στάση του Κένεντι στο Μεσανατολικό.
Παρότι ο τελευταίος έχει προλάβει να κερδίσει στη μέχρι τότε προεκλογική κούρσα για το χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος 5 από τις 6 προκριματικές αναμετρήσεις με το σύνθημα: «Μπορούμε καλύτερα», φαίνεται να έχει πλήρη συνείδηση του κινδύνου που διατρέχει η ζωή του, αφού λίγες μέρες πριν είχε δηλώνει στη γαλλική εφημερίδα «Λε Φιγκαρό»: «Δεν υπάρχει τρόπος προστασίας ενός υποψήφιου προέδρου κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Πρέπει να βασίζεται κανείς στην τύχη, μόνο στην τύχη. Γνωρίζω ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει και εναντίον μου δολοφονική απόπειρα. Οχι τόσο για πολιτικούς λόγους όσο για λόγους μεταδοτικότητας. Ζούμε σε μια εποχή επιδημίας της πολιτικής βίας». Ενώ οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι αν ο Κένεντι επιζήσει θα είναι τυφλός και με παράλυση των άκρων, τελικά φεύγει από τη ζωή τα ξημερώματα της 5ης Ιουνίου 1968.
Στην Ελλάδα, εκτός των αναμενόμενων ανακοινώσεων καταδίκης της δολοφονίας από την απριλιανή κυβέρνηση, παρουσιάζεται μια απρόσμενη εξέλιξη. Η εφημερίδα «Εμπρός» αναφέρει ότι ο συνεργάτης της αστρολόγος Οδυσσέας Καββαδάς όχι μόνο είχε προβλέψει τη δολοφονία, αλλά είχε στείλει στον τότε γερουσιαστή προφητική επιστολή στην οποία τον προειδοποιεί για τον κίνδυνο που διατρέχει, ενώ είναι ακριβής μέχρι και στην ημερομηνία θανάτου του… Φυσικά, ουδείς γνωρίζει αν η επιστολή έχει γραφτεί εκ των υστέρων, αλλά η εφημερίδα αξιοποιεί την παγκόσμια αποκλειστικότητα και με συνεχείς συνεντεύξεις του αστρολόγου της κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού. Σε αυτές, ο αστρολόγος υποστηρίζει πως ο Ιορδανός δολοφόνος αποτελεί πιόνι στα χέρια κάποιων μυστικών δυνάμεων, προβλέπει κλονισμό της υγείας του και κρυφή απόπειρα δολοφονίας του. Παράλληλα, ο Καββαδάς, πλέον σε ρόλο μέντιουμ, δηλώνει ότι θ’ αγωνιστεί με κάθε τρόπο για να σώσει τον δολοφόνο ώστε ο τελευταίος ν’ αποκαλύψει όσους κρύβονται πίσω του.
Στο «παιχνίδι» των προβλέψεων μπαίνουν και άλλοι αστρολόγοι-μέντιουμ που, αφού δίνουν συγχαρητήρια στον συνάδελφό τους για την επιτυχή πρόβλεψη, δίνουν τη δική τους εκδοχή για τη δολοφονία. Υπάρχει κάποιος «καθηγητής-πομπός» που όπλισε το χέρι του «μαθητή-δέκτη», «κι ενώ η δολοφονία προκαταβολικώς ήτο να πραγματοποιηθή εξ αποστάσεως, η μεγάλη έλξις του καθηγητού προς τον μαθητή τον έκανε να έλθη τόσο κοντά, ώστε η δολοφονία να γίνει σχεδόν εξ επαφής».
Συνεχίζοντας το παιχνίδι της δημοσιότητας, μερικές μέρες μετά ο Οδυσσέας Καββαδάς προβαίνει στην αποκάλυψη ότι είχε κάνει αντίστοιχη μακάβρια πρόβλεψη για τη δολοφονία του Τζον Κένεντι. Οταν ο τελευταίος είχε εκλεγεί πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, το μέντιουμ είδε ένα τρομερό όραμα: Ο Τζον Κένεντι φτάνει στις σκάλες του Λευκού Οίκου όπου εκεί τον υποδέχεται η κόρη του Πρίαμου και της Εκάβης, Κασσάνδρα, που με βραχνή φωνή τον προειδοποιεί πως στον Λευκό Οίκο θα είναι φιλοξενούμενος, με πολύ σύντομο πέρασμα και πως όσα θα κάνει για την ανθρωπότητα θα είναι μάταια.
«Θα πληρώσεις με τη ζωή σου», του φώναξε η Κασσάνδρα, πριν χαθεί. Εν συνεχεία, στα σκαλιά του Λευκού Οίκου εμφανίζονται εκατομμύρια σκελετοί -νεκροί πολέμων-, που γονατισμένοι παρακαλούν, με τα χέρια τους ενωμένα, τον νέο ηγέτη να προσέξει τη ζωή του ώστε να επιβάλει την ειρήνη και τη χριστιανική αγάπη σε όλο τον κόσμο.
Αντίθετα με τον Καββαδά, εμείς δεν είμαστε… μάντεις ώστε να γνωρίζουμε τι έχει πράγματι συμβεί, αλλά το βέβαιο είναι ότι το μέντιουμ-αστρολόγος γίνεται γρήγορα ιδιαίτερα δημοφιλής, η στήλη του στην εφημερίδα μεγαλώνει και σε αυτή εμφανίζεται πλέον και η φωτογραφία του. Ξεχωριστό ενδιαφέρον όμως έχει και η υπόλοιπη ζωή του, που δεν θα μπορούσε να την προβλέψει ούτε μέντιουμ… Τα επόμενα χρόνια ο Οδυσσέας Καββαδάς εργάζεται ως μέντιουμ στο Σικάγο όπου και παντρεύεται, ενώ στις καλοκαιρινές διακοπές του βρίσκεται στη Λευκάδα απ’ όπου κατάγεται. Η τελευταία ανατροπή στη ζωή του είναι και η εντυπωσιακότερη: Χωρίζει τη σύζυγό του, κάνει στη Βραζιλία επέμβαση αλλαγής φύλου και το επόμενο καλοκαίρι εμφανίζεται στη Λευκάδα ως παντρεμένη γυναίκα μαζί με τον σύζυγό της και με το όνομα Οντι Καββαδά…
Τελειώνουμε αυτή την περίεργη ιστορία με μια επιτυχημένη πρόβλεψη του επίμαχου μέντιουμ για τη δυναστεία των Κένεντι: «Η μοίρα δεν έχει τελειώσει ακόμα την παρτίδα της με τους Κένεντι, την πιο τραγική οικογένεια πολιτικών των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό είναι ό,τι μπορώ να προσθέσω στις δύο τραγωδίες που προέβλεψα».
«…επιθυμώ να σας γνωρίσω τα προγνωστικά μου διά το 1968»
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Οδυσσέα Καββαδά, στις 13 Ιανουαρίου 1968, έξι μήνες πριν από τη δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντι, στέλνει στον τελευταίο επιστολή, στην οποία, αφού του αναφέρει ότι την ίδια ειδοποίηση είχε απευθύνει και στον δολοφονημένο αδελφό του, Τζον, τον ενημερώνει τι θα συμβεί στον ίδιο μέσα στο 1968 μέχρι τη δολοφονία του, την οποία όμως μπορεί το μέντιουμ ν’ αποτρέψει:
«…επιθυμώ να σας γνωρίσω τα προγνωστικά μου διά το 1968. Τούτο πράττω διότι είμαι θαυμαστής σας και θαυμαστής της πολιτικής του αείμνηστου αδελφού σας προέδρου των ΗΠΑ Τζον Κένεντι του οποίου προείδα τον θάνατον ακριβώς εννέα μήνας προ της τραγικής δολοφονίας του. Τον ειδοποίησα δι’ επιστολής μου, αλλά, δυστυχώς, δεν έλαβε σοβαρώς υπ’ όψιν την πρόβλεψίν μου. Οι εγκληματίαι του αδελφού σας ευρίσκονται ανάμεσά σας εισέτι και αποτελούν νέαν απειλήν, αυτή όμως τη φοράν η απειλή είναι εναντίον σας. Απόπειρα δολοφονίας θα σημειωθή τον 5ον ή 6ον μήνα του 1968 κατά τον προεκλογικό σας αγώνα. Συγκεκριμένα κατά το αρξάμενον έτος 1968 θα συμβούν τα εξής: Υποβάλλετε υποψηφιότητα διά πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Η προεκλογική σας εκστρατεία είναι ένας πραγματικός θρίαμβος. Κερδίζετε, σχεδόν παμψηφεί, και αιχμαλωτίζετε την καρδιά του αμερικανικού λαού. Κατά τον προεκλογικό σας αγώνα προβλέπω ότι σας παραμονεύει ο θάνατος. Κάποιος θ’ αποπειραθή να σας δολοφονήση και το οπλισμένον χέρι του θα σας χτυπήση θανάσιμα.
Εξοχώτατε, είμαι εις θέσιν, αν με καλέσετε, να έλθω κοντά σας, να αποτρέψω αυτήν την εναντίον σας απόπειραν. Θα σας βοηθήσω με την δύναμήν μου, και με κάτι το οποίον θα σας δώσω να φορέσετε επάνω σας. Ετσι θα γίνετε απρόσβλητος από την δολοφονική σφαίραν. Περιμένω απάντησή σας και είμαι πρόθυμος να σας υπερασπιστώ με τη ζωή μου εναντίον του δολοφόνου σας».
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής