Ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος έχει πρωταγωνιστήσει ως διάδικος στις μεγαλύτερες δίκες των τελευταίων δεκαετιών αλλά και ως ένας γοητευτικός μπον-βιβέρ στην κοσμική ζωή της Αθήνας.

Το «επάγγελμα Λυκουρέζος» τον ακολουθούσε για χρόνια και ήταν κάτι που δεν του άρεσε. «Διερωτώμαι πολλές φορές αν αποτυπώνει την πραγματικότητα», είχε πει χαρακτηριστικά, προτιμώντας για τον εαυτό του τον χαρακτηρισμό του αμετανόητου, φιλελεύθερου αστού. Ο 86χρονος ποινικολόγος προέρχεται από οικογένεια δικηγόρων και πολιτικών και, παρότι αγάπησε με πάθος την αρχιτεκτονική και το θέατρο, τελικά τον κέρδισε η δικηγορία.

Ο άνθρωπος που το 1974 κατέθεσε μήνυση κατά της χούντας επί εσχάτη προδοσία και το 1999 κατά της στρατιωτικής ηγεσίας του ΝΑΤΟ για τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, έχει αναλάβει μερικές από τις πιο πολύκροτες υποθέσεις των τελευταίων ετών. Υπόθεση Νάσιουτζικ, υπόθεση Καλτεζά (συνήγορος του αστυνομικού Αθανασίου Μελίστα), υπόθεση Βαγιωνή, μαύρα ταμεία Siemens, υπόθεση υποβρυχίων, υπόθεση Τσοχατζόπουλου, η δίκη της «17 Νοέμβρη» (συνήγορος του Βαρδή Βαρδινογιάννη και των οικογενειών των επιχειρηματιών Αλεξάνδρου Αθανασιάδη και Δημήτρη Αγγελόπουλου), υπόθεση Κοσκωτά, ενώ είχε αναλάβει την υπεράσπιση και του Σερβοβόσνιου Ράτκο Μλάντιτς.

«Δεν επιλέγεις τον πελάτη, σε επιλέγει», έλεγε σε συνέντευξή του («ΒΗΜAgazino», 2015, Λ. Παπαδημητρίου). «Εγώ δεν πήγα ποτέ να χτυπήσω την πόρτα του τάδε και να του πω “θέλω να γίνω δικηγόρος σου”, όπως έχουν κάνει κάποιοι συνάδελφοί μου». Μοναδική… κόκκινη γραμμή για τον Λυκουρέζο ήταν οι παιδεραστές και οι τρομοκράτες.

Οσο για το τι έμαθε από την υπερ-50χρονη δραστηριότητά του στα δικαστήρια, η απάντησή του στην ίδια συνέντευξη τα λέει όλα:

«Με έκανε να συνειδητοποιήσω πολύ πιο καθαρά την ανθρώπινη άβυσσο. Το πόσο εν δυνάμει όλοι μας μπορεί κάποια στιγμή να διαπράξουμε άδικη πράξη. Εγώ δεν έφτασα ποτέ μέχρι σήμερα στη ζωή μου στο σημείο να δοκιμαστούν τα όριά μου, να πω ότι σχοινοβατώ… Ομως, θεωρώ -και ίσως είναι μια ακραία τοποθέτησή μου- ότι είμαστε όλοι εν δυνάμει αυτόχειρες ή εγκληματίες…».

Στις δύσκολες στιγμές της ζωής του ήταν η καταδίκη του σε φυλάκιση πέντε ετών με αναστολή τον Μάρτιο του 2012, ως συγκατηγορούμενος στη δίκη για το «Σκάνδαλο της Αιξωνής», μιας υπόθεσης καταπάτησης δασικής και δημόσιας έκτασης στην Αιξωνή Γλυφάδας. Είχε αθωωθεί για τις βασικές κατηγορίες της απάτης και της απόπειρας απάτης επί δικαστηρίω, ενώ κρίθηκε ένοχος για ηθική αυτουργία σε χρήση πλαστού εγγράφου κατά του Δημοσίου.

Το 1978 προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, ενώ ήταν σύμβουλος του πρωθυπουργού στην κυβέρνηση Γεωργίου Ράλλη. Στις εθνικές εκλογές του 2000 εξελέγη βουλευτής στην Α’ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία, ενώ το 2003 παραιτήθηκε λόγω του επαγγελματικού ασυμβίβαστου. Στις εκλογές του 2004 συμπεριλήφθηκε στη δέκατη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.

Η Ζωή του με την Λάσκαρη

Ο ψηλός, γοητευτικός διανοούμενος είχε πάντα έντονη προσωπική ζωή, όμως η Ζωή του ήταν μία: η Λάσκαρη.

Γνωρίστηκαν το 1976, όταν εκείνη επισκέφτηκε το γραφείο του για μία υπόθεσή της. Ο Λυκουρέζος δεν είχε ιδέα για τη σταρ της «Φίνος» που στεκόταν απέναντί του, αφού, λόγω του πραξικοπήματος, είχε φύγει στο εξωτερικό και γύρισε στην Ελλάδα μόλις το ’74.

Την κάλεσε για δείπνο στου Ζαφείρη στην Πλάκα, εκείνη δέχεται και τέσσερις μήνες αργότερα παντρεύονται στο Μετόχι του Παναγίου Τάφου στην Πλάκα με κουμπάρο τον Λευτέρη Παπαδόπουλο. Μαζί αποκτούν τη Μαρία-Ελένη, ενώ έχουν ήδη από τους πρώτους τους γάμους εκείνη μία κόρη, τη Μάρθα, και εκείνος, δύο παιδιά με τη Βραζιλιάνα Αλίσια Κοριολάνο.

Οπως είχαν εξομολογηθεί και οι δύο αργότερα, ο έρωτας δεν ήταν κεραυνοβόλος, ήταν όμως τόσο ισχυρός που κράτησε 41 χρόνια. Ακόμα και οι «μικροπεριπέτειές» του, όπως είχε δημοσίως δηλώσει η ίδια η ηθοποιός, δεν ήταν αρκετές για να τους χωρίσουν.

«Συνήθως η γυναίκα η ωραία είναι αυτή που την πληρώνει. Οι άντρες είστε αδηφάγοι, δεν λειτουργείτε με το συναίσθημα. Αγαπάτε μια γυναίκα και πολύ εύκολα μπορεί να πάτε με μία άλλη και αύριο το πρωί να το έχετε ξεχάσει. Δεν δέχθηκα την απιστία, υπέφερα, αλλά στη ζυγαριά με τα καλά και τα λάθη του Λυκουρέζου υπερίσχυσαν τα πάρα πολύ καλά που έχει», έλεγε η ίδια.

Μετά τον θάνατο της Ζωής Λάσκαρη το 2017, ο ποινικολόγος βρήκε και πάλι τη χαρά της ζωής στο πρόσωπο της 55χρονης ηθοποιού Νατάσας Καλογρίδη, η οποία στέκεται στο πλάι του, μαζί με τα παιδιά του, στην περιπέτεια που ζει αυτές τις ημέρες.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής