Το πρώτο θύμα του ήταν μια 18χρονη φοιτήτρια, η Cheri Jo Bates. Στον τόπο του εγκλήματος βρέθηκε ένα αντρικό ρολόι, το αποτύπωμα μιας μπότας και ιστοί, ενώ από την ανάλυση των δεδομένων του εγκλήματος, φάνηκε ότι η φοιτήτρια προφανώς γνώριζε το δράστη, οπότε η αστυνομία υπέθεσε ότι μάλλον είχε να κάνει με έγκλημα πάθους.

Το επόμενο διάστημα στάλθηκαν μια σειρά από επιστολές σε τρεις διαφορετικές εφημερίδες, αναφέροντας λεπτομέρειες που μόνον ο δολοφόνος θα μπορούσε να γνωρίζει και συνοδεύονται με κάτι γραμμένο σε κώδικα Zόντιακ

Τα μηνύματα δημοσιεύονται και ένας δάσκαλος καταφέρνει να σπάσει τον κώδικα. Το μήνυμα ήταν το εξής:

«Μου αρέσει να σκοτώνω ανθρώπους γιατί έχει πολύ πλάκα. Έχει πιο πολύ πλάκα από το κυνήγι, γιατί ο άνθρωπος είναι το πιο επικίνδυνο ζώο απ’ όλα. Το να σκοτώνω κάτι είναι η πιο δυνατή εμπειρία, είναι ακόμη καλύτερη από το να ξεδίνεις με ένα κορίτσι. Το καλύτερο όλων είναι πως, όταν πεθάνω, θα ξαναγεννηθώ στον Παράδεισο και όλοι όσους έχω σκοτώσει θα γίνουν σκλάβοι μου. Δεν θα σας πω το όνομά μου, γιατί θα προσπαθήσετε να με κάνετε να σταματήσω να συλλέγω σκλάβους για τη μετέπειτα ζωή»

Ο Ζόντιακ έστειλε συνολικά 20 γράμματα. Σε ορισμένα αποκάλυπτε δολοφονίες που είχε διαπράξει, σε κάποια απειλούσε ότι θα σπείρει τον πανικό και σε μερικά απλώς ενημέρωνε τους παραλήπτες για τα γούστα και την καθημερινότητά του.

Σχεδόν όλα ξεκινούσαν με τη φράση: «Σας μιλάει ο Ζόντιακ», που είχε γίνει σήμα κατατεθέν του δολοφόνου. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ο Ζόντιακ σκότωσε 37 ανθρώπους, αλλά δεν έχει αποδειχθεί κανένας φόνος περά από τα ζευγάρια και τον οδηγό του ταξί. Ο Ζόντιακ ανέφερε φόνους, οι δράστες των οποίων είχαν ήδη συλληφθεί ή έδινε πληροφορίες που είχαν αναφερθεί στις εφημερίδες και θα μπορούσε να γνωρίζει ο καθένας. Η αστυνομία κατέληξε ότι παραδεχόταν φόνους που δεν είχε διαπράξει για να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κόσμου.

Διαβάστε την συνέχεια στο perpetual.gr

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]