Τρεις μεγάλοι αστέρες της Rock and Roll, ο Μπάντι Χόλι, ο Ρίτσι Βάλενς και ο Τζάιλς «Μπιγκ Μπόπερ» Ρίτσαρντσον έχασαν τη ζωή τους σε αεροπορικό δυστύχημα προκαλώντας παγκόσμιο σοκ.

Γράφει η Σοφία Βαλσάμη

Στο νέο τεύχος του ET Magazine του Eleftherostypos.gr σας παρουσιάζουμε την ιστορία και το τραγικό τέλος των τριών μουσικών που σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή. Επρόκειτο για τρεις μουσικούς που μεσουρανούσαν εκείνη την εποχή στις ΗΠΑ και όλοι μιλούσαν για το ταλέντο τους.

Ο 22χρονος Μπάντι Χόλι είχε ερμηνεύσει τραγούδια όπως τα «That’ll Be the Day», «Peggy Sue» και «It’s So Easy», γνώριζε τεράστια επιτυχία και θεωρούνταν το αντίπαλο δέος του Ελβις Πρίσλεϊ. Από την άλλη ο νεαρότερος της παρέας και 18χρονος Ρίτσι Βαλενς με το «La Bamba» είχε κάνει τους Αμερικάνους και όχι μόνο, να παραληρούν. Τέλος ο 29χρονος Τζάιλς «Μπιγκ Μπόπερ» Ρίτσαρντσον με το «Chantilly Lace» είχε μπει για τα καλά στη διεθνή μουσική σκηνή και ήταν από τους σημαντικότερους εκπρόσωπους της Rock and Roll.

Οι τρεις, λοιπόν, καλλιτέχνες είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους για μία μεγάλη περιοδεία στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ, η οποία σημείωνε τεράστια επιτυχία. Μόλις είχαν ολοκληρώσει μια ακόμη επιτυχημένη συναυλία και είχαν ετοιμαστεί για τον επόμενο σταθμό της περιοδεία τους που ήταν το Φάργκο της Βόρειας Ντακότα.

Η οργάνωση της περιοδείας, ωστόσο, ήταν πολύ κακή, οι αποστάσεις μεγάλες και το λεωφορείο που θα χρησιμοποιούσαν είχε χαλασμένη θέρμανση. Αυτός ήταν και ο λόγος που πολλά μέλη του συγκροτήματος είχαν αρρωστήσει, εξαιτίας του ψύχους που επικρατούσε στο λεωφορείο. Ετσι ο Μπάντι Χόλι ήρθε σε συνεννόηση με μια τοπική εταιρεία και στη διάθεσή του τέθηκε ένα τετραθέσιο μονοκινητήριο Beechcraft Bonanza B35, με πιλότο τον Ρότζερ Πίτερσον. Μόνο τρεις θέσεις είχε ελεύθερες. Τη μία την κράτησε για τον εαυτό του και αποφάσισε μαζί με δύο μέλη του συγκροτήματος του, τον Τόμι Όλσαπ (κιθάρα) και τον Γουάιλον Τζένιγκς (μπάσο) να ταξιδέψουν για τον επόμενο προορισμό.

Ωστόσο λίγο πριν φύγουν ο Γουάιλον Τζένιγκς παραχώρησε τη θέση του στον Τζάιλς «Μπιγκ Μπόπερ» Ρίτσαρντσον που ήταν άρρωστος. Μόλις το πληροφορήθηκε ο Μπάντι Χόλι πείραξε τον Τζένινγκς: «Ελπίζω να ξεπαγιάσεις στο λεωφορείο» και αυτός του το ανταπέδωσε: «Πολύ ωραία, ελπίζω να πέσει το αεροπλάνο σου». Μάλιστα αυτά τα πειράγματα που κατέληξαν να γίνουν πραγματικότητα θα στοιχειώσουν στη μνήμη του Γουάιλον Τζένιγκς, μετέπειτα αστέρα της κάντρι μουσικής.

Η άλλη θέση παίχτηκε μεταξύ των Τόμι Όλσαπ και Ρίτσι Βάλενς στρίβοντας το νόμισμα με τον «άτυχο» να είναι 18χρονος καλλιτέχνης. Μάλιστα ο Ρίτσι Βάλενς δεν είχε ανέβει ποτέ στη ζωή του σε αεροπλάνο.
Ο πιλότος, Ρότζερ Πίτερσον ήταν αρκετά κουρασμένος, καθώς είχε δουλέψει για 17 ώρες εκείνη την ημέρα, αλλά συμφώνησε να κάνει το ταξίδι γνωρίζοντας παράλληλα ότι οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν καλές. Υπερεκτίμησε τις ικανότητές του, ενώ του δόθηκε κανονικά άδεια από τον Πύργο Ελέγχου.

Το μικρό αεροπλάνο ταξίδεψε μέσα σε φοβερή χιονοθύελλα. Λίγα λεπτά μετά την απογείωση ο πιλότος έχασε τον έλεγχο του αεροπλάνου, αποπροσανατολίστηκε και ενώ πίστευε ότι πετούσε προς τα πάνω, στην πραγματικότητα πήγαινε προς το έδαφος.

Το αεροσκάφος συνετρίβη με ταχύτητα 354 χλμ/ώρα, οι επιβάτες πετάχτηκαν έξω και βρήκαν τραγικό θάνατο. Η κακοκαιρία ήταν τέτοια που τα πτώματα έμειναν στο χιόνι για περίπου 10 ώρες, καθώς δεν ήταν εύκολη η πρόσβαση στο σημείο. «Αν και το αεροπλάνο έπεσε μόλις 8 χιλιόμετρα από το σημείο απογείωσης, κανείς δεν είδε ή δεν άκουσε την πτώση», έγραψε ο ιστορικός Χάρι Χέπκατ. «Τα πτώματα έμειναν στα χιόνια για όλη τη νύχτα».

Οι εμπειρογνώμονες αποφάνθηκαν ότι η πτώση του οφειλόταν στις κακές καιρικές συνθήκες και σε λάθη του νεαρού και άπειρου πιλότου.

Τραγικές οι στιγμές…

Το σοκ στην κοινωνία της Αμερικής και όχι μόνο, ήταν μεγάλο στο άκουσμα της είδησης του τραγικού θανάτου των τριών ταλαντούχων μουσικών.

Μαλιστα η τραγωδία δεν ήταν μόνο αεροπορική, καθώς η σύζυγος του Χόλι, η Μαρία Ελένα, ήταν έγκυος όταν έγινε το δυστύχημα. Μαθαίνοντας τα τραγικά νέα για το θάνατο του συζύγου της από την τηλεόραση σοκαρίστηκε τόσο πολύ που έχασε το παιδί της. Δεν πήγε στην κηδεία του ούτε επισκέφθηκε ποτέ τον τάφο του. Θεωρούσε κατά κάποιο τρόπο τον εαυτό της ένοχο για τον θάνατο του Χόλι, καθώς όπως είχε πει σε συνέντευξή της αν ήταν μαζί αυτός δεν θα είχε μπει ποτέ στο αεροπλάνο.

Μπάντι Χόλι, το αντίπαλο δέος του Έλβις

Η καριέρα του Μπάνι Χόλι μπορεί να ήταν σύντομη, αλλά πρόλαβε να κάνει πολλά. Ξεκίνησε την πορεία του μαζί με τους Crickets με παραγωγό τον Νόρμαν Πίτυ.

Οι Αμερικανοί τον έχουν κατατάξει μέσα στους μεγαλύτερους τραγουδιστές, κιθαρίστες και συνθέτες της δεκαετίας του ’50. Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήταν το 1957 με το κλασικό «Peggy Sue» (No3 στις ΗΠΑ) για να κατακτήσει λίγο αργότερα την κορυφή με το προφητικό «That’ll Be The Day».

Μπορεί να ήταν επηρεασμένος από τον Ελβις Πρίσλεϊ, ωστόσο είχε καταφέρει να δημιουργήσει ένα δικό του στιλ κάνοντας αμέσως επιτυχία. Στη Βρετανία ακόμα και μετά το θάνατό του τα τραγούδια του είχαν τεράστια απήχηση, ενώ οι Beatles είναι ένα απ’ τα δεκάδες συγκροτήματα που έχουν αναγνωρίσει την επιρροή του Μπάντι Χόλι στη μουσική τους.

Ο Τζάιλς «Μπιγκ Μπόπερ» Ρίτσαρντσον

Λίγους μήνες πριν το τραγικό δυστύχημα ο Τζάιλς «Μπιγκ Μπόπερ» Ρίτσαρντσον είχε γνωρίσει μεγάλη επιτυχία με το «Chantilly Lace» (No 6 στις ΗΠΑ),  ήταν ο μεγαλύτερος της παρέας (29 ετών) και το μέλλον του διαφαίνονταν λαμπρό.

Ηταν γεννημένος στο Τέξας και έγραφε εξαιρετική μουσική.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=9&v=Jml3gbT8gME

Δικά του είναι τα τραγούδια «White Lightning» και «Running Bear» τα οποία έγιναν τεράστιες επιτυχίες από τους George Jones και Johnny Preston αντίστοιχα.

Η σύντομη ζωή του Ρίτσι Βάλενς

Το νήμα της ζωής του Ρίτσι Βάλενς κόπηκε μόλις στα 18 του χρόνια. Αν και ιδιαίτερα νέος είχε καταφέρει να φτάσει μέχρι το Νο2 στις ΗΠΑ με την εκπληκτική μπαλάντα «Donna», ενώ είχε τραγουδήσει και το διαχρονικότατο «La Bamba».

Με αυτό το τίτλο μάλιστα γυρίστηκε το 1987 μία ταινία που είχε σαν θέμα τη ζωή του.

«American Pie»

Το 1971 Ντον Μακλίν έγραψε το τραγούδι «American Pie» το οποίο και έχει βασιστεί πάνω στη ιστορία του τραγικού αεροπορικού δυστυχήματος.

Στους στίχους περιέγραψε τη μέρα του δυστυχήματος ως τη «μέρα που πέθανε η μουσική». Υποστήριξε ότι στις 3 Φεβρουαρίου του 1959 η Αμερική έχασε την αθωότητά της… Και είχε δίκιο….

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]