Ο Ενρίκο Καβόλι, ο Ντάνιελ Χιλ, ο Χόρχε Βαγιέχο, ο Οράσιο Μοράλες και ο Οσκαρ Γκιγιέρμο Ντάους είναι η παρέα που βοηθά την ΑΕΛ να πάρει το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας της -έστω και της δεύτερης κατηγορίας- με εννέα βαθμούς διαφορά από την Αναγέννηση Καρδίτσας.
Στη συνέχεια της ιστορίας μας θα μας απασχολήσει ο τελευταίος, ο Ντάους, που πριν έρθει στη Λάρισα, είχε αγωνιστεί στην Αρχεντίνος Τζούνιορς, την Ολντ Μπόις και την Εξκουρσιονίστας δίπλα στον Ρενέ Χάουσμαν, το Νο1 αστέρι της εποχής στην Αργεντινή, που αγωνίστηκε και στο Μουντιάλ του 1974.
Με δικό του γκολ (το μοναδικό στην καριέρα του στην Ελλάδα) η Λάρισα θα πετύχει στον Ασπρόπυργο την πρώτη εκτός έδρας νίκη στην πορεία για τον τίτλο επί της τοπικής ομάδας (1-0) και ο Ντάους θα συμβάλει αποφασιστικά στην άνοδο.
Στις 20 Ιουλίου 1974 πραγματοποιείται η τουρκική απόβαση στην Κυρήνεια (με την κωδική ονομασία «Αττίλας).
Θα μείνει στην ομάδα και την επόμενη σεζόν, την πρώτη στη μεγάλη κατηγορία. Η παρουσία του ήταν ελάχιστη, εκείνη την περίοδο (1973-1974). Θα παίξει μόνο σε τρία ματς. Ενα 90λεπτο στο Αλκαζάρ (1-0 τον Εθνικό) και δύο φορές ως αλλαγή σε δύο εκτός έδρας ματς (1-1 με την Καλαμαριά και στη νίκη επί του Απόλλωνα στη Ριζούπολη με 1-0).
Οι φωτογραφίες που προκάλεσαν την αναστάτωση: κάποιος από τους αιχμαλώτους μοιάζει του Ντάους και αυτό μπέρδεψε τους οικείους του.
Η παρέα σκόπευε να μείνει και την επόμενη σεζόν (1974-1975) στην Ελλάδα, όμως η μοίρα είχε άλλη άποψη. Στις
20 Ιουλίου 1974, τη βραδιά της απόβασης των Τούρκων στην Κυρήνεια -και από εκεί σε όλη την Κύπρο-, ο ήρωας της ιστορίας μας είχε βρεθεί με μία (ποδοσφαιρική) παρέα στον Αγιόκαμπο της Λάρισας για μπάνιο.
Ο 26χρονος τότε Γκιγιέρμο δέχθηκε την πρόταση του Μίλτου Παπαγιάννη να μπει στη βάρκα του για μία βόλτα μαζί με τα δύο παιδιά του, το 15χρονο Νίκο που αγωνιζόταν στην εφηβική ομάδα της ΑΕΛ και την κόρη του.
Λίγη ώρα μετά την απομάκρυνση από την ακτή, άρχισε να φυσά πολύ δυνατός άνεμος, με συνέπεια η βάρκα να αναποδογυρίσει και να βρεθούν στη θάλασσα και οι τέσσερις επιβαίνοντες. Ο Μίλτος Παπαγιάννης και η κόρη του κατάφεραν ύστερα από οκτώ ώρες πάλης με τα κύματα να βγουν κάποια στιγμή στη στεριά. Ο Ντάους και ο 15χρονος Νίκος όμως δεν τα κατάφεραν… Τις επόμενες μέρες η τουρκική εισβολή και τα γεγονότα στην Κύπρο κυριάρχησαν στην επικαιρότητα. Το τραγικό γεγονός στον Αγιόκαμπο πέρασε κυριολεκτικά στα… ψιλά. Μόνο η εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» είχε ένα «μονοστηλάκι», περιγράφοντας το γεγονός. Οι υπόλοιπες εφημερίδες -και ειδικά εκείνες των Αθηνών- ή δεν πήραν «χαμπάρι» το τι είχε συμβεί ή το «έθαψαν» λόγω των γεγονότων στην Κύπρο.
Απίθανα σενάρια
Αυτό είχε ως συνέπεια να ακουστούν και να γραφούν τα πιο απίθανα σενάρια, τα επόμενα χρόνια. Για μεγάλο διάστημα μάλιστα, κυριαρχούσε η άποψη ότι ο Ντάους είχε… πνιγεί στον Πηνειό!
Η οικογένειά του στην Αργεντινή βρισκόταν σε απελπισία καθώς δεν είχε νέα του. Προφανώς δεν είχαν έρθει σε επαφή με τις ελληνικές Αρχές ή, αν είχαν έρθει, δεν είχαν καταφέρει να πληροφορηθούν τα αληθινά γεγονότα.
Από κάπου έμαθαν ότι ο Ντάους σκόπευε να συνεχίσει την καριέρα του στην Κύπρο, μαζί με το συμπατριώτη του και συνονόματο Γκιγιέρμο Κιρόγα, που είχε ένα αποτυχημένο πέρασμα από την Ελλάδα και τον Εθνικό τη σεζόν 1972-1973 (11 συμμετοχές χωρίς γκολ).
Μία ασπρόμαυρη φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στον Τύπο της Αργεντινής, μερικές μέρες μετά την τουρκική εισβολή, τους αναστάτωσε. Η φωτογραφία έδειχνε Κύπριους αιχμαλώτους να μεταφέρονται σε μια καρότσα. Ενας από αυτούς μάλλον έμοιαζε στον Ντάους, με συνέπεια να υποθέσουν ότι ο άνθρωπός τους είχε πάει στην Κύπρο και εκεί τον είχαν συλλάβει οι Τούρκοι… Δεν έστεκε βέβαια αυτό το σενάριο, αλλά κανείς δεν είχε μάθει την αλήθεια…
Τρία χρόνια αργότερα, το 1977, ένας δαιμόνιος τηλεοπτικός ρεπόρτερ, ο Λέο Γκλέιζερ, ξεκίνησε έρευνα για τον «εξαφανισμένο» Ντάους, ο οποίος θεωρήθηκε «αγνοούμενος» της τουρκικής εισβολής με βάση το ρεπορτάζ που είχε παρουσιάσει.
«Επεσε θύμα της επιχείρησης “Αττίλας”» ήταν η φράση που είχε βάλει τότε στο ρεπορτάζ ο Γκλέιζερ. Ακόμη και ύστερα από τόσα χρόνια, στην Αργεντινή δεν πολυπιστεύουν την εκδοχή του πνιγμού του Γκιγιέρμο Ντάους, εξακολουθώντας μέχρι και σήμερα να τον θεωρούν αγνοούμενο…
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής