Γράφει ο Χάρης Αποστολόπουλος
Η λέξη «μαγιό», προέρχεται από την γαλλική λέξη «maillot». Το 1530 η λέξη maillto δήλωνε πως ήταν ένα κομμάτι ύφασμα στο οποίο τύλιγαν το σώμα του νεογέννητου. Το 1820 ήταν ένα είδος καλσόν όπου φορούσαν οι χορεύτριες στην σκηνή του θεάτρου και το 1900 καθιερώθηκε ως «costume de bain», δηλαδή «μπανιερό».
Η εξέλιξη του μαγιό δεν ήταν ούτε εύκολη ούτε ευπρόσδεκτη από τον κόσμο και ειδικά για τις γυναίκες. Καμία σχέση δηλαδή με τη σημερινή εποχή, που όλα είναι της μόδας και η επιλογή μαγιό αποτελεί βάσανο για τον περισσότερο κόσμο.
Στο σημερινό τεύχος του EThe Magazine του EleftherosTypos.gr, αποφασίσαμε να κάνουμε μια αναδρομή στην ιστορία του μαγιό και να ακολουθήσουμε την πορεία του, μέχρι να φθάσουμε στην οριστική απενοχοποίησή του.
Αρχαία Ελλάδα και Ρώμη
Επειδή… αν δεν παινέσουμε το σπίτι μας, θα πέσει να μας πλακώσει, δεν θα ήταν δυνατόν να μην ξεκινήσουμε με μια αναφορά στην Αρχαία Ελλάδα. Τα λουτρά, λοιπόν, στην Αρχαία Ελλάδα αλλά και στη Ρώμη δεν αποτελούσαν ναούς σεμνότητας, αλλά αντιθέτως, εκεί οι λουόμενοι άφηναν όσο πιο πολλή επιφάνεια δέρματος μπορούσαν ακάλυπτη, για να καθαρίζουν το σώμα τους. Και για την ιστορία, οι Αρχαίες Ελληνίδες και Ρωμαίες κυκλοφορούσαν στα λουτρά με μικροσκοπικά ενδύματα τύπου «μπικίνι»!
1825
Κατασκευάζονται ειδικές τουαλέτες για να απολαύσουν το μπάνιο τους οι γυναίκες. Τα φορέματα ήταν βαριά κάτι που τις δέσμευε να κολυμπάνε σε ρηχά νερά.
Γυναίκες φορούν τις ειδικές τουαλέτες θαλάσσης και πλατσουρίζουν σε ρηχά νερά, αφού το βάρος του φορέματος δεν επιτρέπει το κολύμπι.
1870
Το μαγιό ακόμα καλύπτει όλο το σώμα, αλλά μοιάζει περισσότερο με ρούχο περιπάτου παρά με τουαλέτα!
1900: περισσότερο φόρεμα, λιγότερο μαγιό
Χιλιάδες χρόνια μετά, οι γυναίκες ακούνε ότι η σεμνότητα είναι η “καλύτερη πολιτική”. Δεν μπορούμε να πούμε ότι οι γυναίκες φορούσαν ένα καθαρόαιμο μαγιό τότε. Ήταν μάλλον ένα μακρύ φόρεμα παραλίας, το οποίο κάλυπτε όλο το σώμα. Μάλιστα, υπήρχαν αυστηροί κανόνες σχετικά με το μήκος του, με τις μεζούρες να είναι σύνηθες φαινόμενο στις παραλίες. Ενδυματολογικά μπορεί ένα τέτοιο “μαγιό” να είναι όμορφο, αλλά σίγουρα δεν είναι καθόλου βολικό στο κολύμπι.
1907: η πρώτη σύλληψη
Η Annette Kellerman ήταν κολυμβήτρια, ηθοποιός και συγγραφέας. Με καταγωγή από την Αυστραλία, υποστήριζε το δικαίωμα των γυναικών να φοράνε μαγιό και όχι φορέματα. Το 1907 συνελήφθη στη Μασαχουσέτη για απρέπεια. Φορούσε ένα ολόσωμο ένδυμα παραλίας το οποίο κρίθηκε υπερβολικά τολμηρό. Η ιστορία της ήταν καταλυτική για να αλλάξει η κατάσταση όσο αφορά το γυναικείο μαγιό.
1920: Ένα πιο ελεύθερο μαγιό
Μετά από συλλήψεις όπως της Kellerman και λοιπές περίεργες ιστορίες, το 1920 το μοτίβο των μαγιό, επιτέλους, αλλάζει. Γίνονται λίγο πιο αποκαλυπτικά, λίγο πιο ελεύθερα και σίγουρα, πιο άνετα στο κολύμπι. Αν και αργήσανε να καθιερωθούν, τελικά τα καταφέρανε.
1925
Τα ολόσωμα μαγιώ εκείνης της εποχής θυμίζουν λίγο με τα ολόσωμα της δικής μας εποχής. Ήταν με φαρδιά ή λεπτή τιράντα, με μανικάκι και τελείωνε λίγο πιο κάτω από τους γοφούς, σαν ένα κοντό σορτς.
Το μαγιό αρχίζει να παίρνει μία μορφή πιο κοντινή στα σημερινά ολόσωμα μαγιό και το Χόλιγουντ βοήθησε σε μεγάλο βαθμό στην καθιέρωση της καινούριας μόδας. Στην παρακάτω φωτογραφία ποζάρουν 3 γυναίκες για το «Sennett Bathing Beauties».
1930’s: Σπάει το μονοπώλιο του συντηρητισμού
Το 1930 τα μαγιό ξεκινάνε να παίρνουν μία μορφή που μοιάζει με εκείνη που έχουν τα σημερινά. Ολόσωμα που επιτρέπουν στους γοφούς να φλερτάρουν με τον ήλιο. Η δεκαετία των 1930’s σηματοδοτεί την στροφή μακριά από το απόλυτα συντηρητικό μοτίβο.
Στην παραπάνω εικόνα, βλέπουμε ένα τολμηρό για την εποχή μοντέλο ανοίγει το δρόμο σιγά σιγά στην εξέλιξη του μαγιό όπως είναι σήμερα.
1940’s – 1950’s: Κομψότητα και θηλυκότητα
Το μαγιό θεωρείται πλέον μοντέρνο και αποκαλυπτικό, ωστόσο είναι ακόμα συντηρητικό το κόψιμό του, μέχρι που σε μια υπαίθρια επίδειξη μόδας στις 5 Ιουλίου του 1946 παρουσιάστηκε το μπικίνι. Δημιουργός δεν ήταν άλλος από τον μηχανικό Λουί Ρεάρ.
Το μπικίνι πήρε το όνομά του από την Ατόλη Μπικίνι στα νησιά Μάρσαλ. Εκεί είχαν γίνει οι πρώτες δοκιμές ατομικής βόμβας, με τις εκρήξεις των οποίων παρομοιάστηκε η έκρηξη ενθουσιασμού που προκλήθηκε στον ανδρικό πληθυσμό από την δημιουργία του νέου μαγιό.
Δύο μήνες πριν ο Ρεάρ παρουσιάσει το μαγιώ του ο Ζακ Εν είχε παρουσιάσει το δικό του μπικίνι και το είχε ονομάσει Άτομο, υποδηλώνοντας το μικροσκοπικό του μέγεθος. Στην ουσία ο Ρεάρ τελειοποίησε το σχέδιο του Εν κάνοντάς το ακόμη μικρότερο. Είχε όμως ένα πρόβλημα … δεν έβρισκε μοντέλο να το φορέσει και να το παρουσιάσει! Λύση στο πρόβλημα έδωσε μια αισθησιακή χορεύτρια που εργαζόταν στο Καζίνο του Παρισιού, η Μισελίν Μπερναρντινί.
Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια χρειάστηκαν για να γίνει αποδεκτό στις ΗΠΑ.
1952
Εμφανίστηκαν τα πρώτα Hawai-print μαγιό για άνδρες, τα οποία ξεκίνησαν από το Ακαπούλκο στο Μεξικό. Την ίδια χρονιά, τα γυναικεία μαγιό στόχευαν στο σέξι και χαριτωμένο στύλ με εκπροσώπους την μοναδική Μέριλιν Μονρόε και την τσαχπίνα Μπετι Πέιτζ
1960
Ένα ανατρεπτικό καλοκαίρι που οι γυναίκες πετάνε τα ταμπού τους και όλοι αρχίζουν να απολαμβάνουν τον ήλιο και την θάλασσα. Ήταν η μεγάλη ανατροπή της μόδας.
Η δεκαετία κυκλοφορίας για το διάσημο τραγούδι του Brian Hyland ”Itsy Bitsy Teenie Weenie Yellow Polka Dot Bikini” και τα κορίτσια στην παραλία. Αυτό ήταν. Πλέον το μπικίνι καθιερώνεται καθαρά και με τον νόμο. Και αυτό φαίνεται να μην ενοχλεί κανέναν!
1964: το πρώτο ”Topless Monokini”
Το 1964 ήταν η χρονιά που εμφανίστηκε το τολμηρό μονοκίνι του Αυστριακού σχεδιαστή Ruddi Gernreich, ο οποίος δημιούργησε ένα μαγιό το οποίο άφηνε ακάλυπτο το στήθος της γυναίκας.
1970’s: Απλά και ήσυχα, με εξαίρεση τη Βραζιλία!
Τη δεκαετία του 1970, δεν υπήρξε κάποια ”στιλιστική επανάσταση” όσον αφορά τα μαγιό. Ήταν μία περίοδος ηρεμίας στον χώρο της μόδας των ενδυμάτων παραλίας, και με σιγουριά μπορούμε να πούμε ότι κυριαρχούσε το κλασικό μπικίνι, σε όλο τον κόσμο.
Εκτός… από τη Βραζιλία, όπου από τα μέσα της δεκαετίας, οι πρώτες τολμηρές και εξωτικές κοπέλες, δοκιμάζουν να λιαστούν φορώντας τα ελάχιστα δυνατά. Και εγένετο το μαγιό – στρινγκ, το οποίο αρχικά περιορίστηκε στην Κόπα Καμπάνα του Ρίο, πριν αρχίσει να μεταναστεύει δειλά – δειλά και σε άλλα μέρη του πλανήτη.
1980
Μπικίνι με ψηλό κόψιμο στους γοφούς και ολόσωμα με εκκεντρικά σχέδια σε μία όχι και τόσο μακρινή δεκαετία. Προς το τέλος όμως της δεκαετίας το μαγιό γίνεται πιο αθλητικό, αλλά το κόψιμο παραμένει ψηλά όπως φαίνεται από την Ολυμπιονίκη Φλόρενς Γκρίφιθ Τζόινερ
1980’s – 1990’s: Η «βασιλεία» της Pamela Anderson
Εποχή με ολόσωμα μεν μικροσκοπικά δε μαγιό, αποκαλυπτικούς γοφούς και αθλητικά κοψίματα. Όλοι νομίζω θυμόμαστε την Pamela Anderson με το κόκκινο-πορτοκαλί μαγιό στη σειρά Baywatch. Και όλοι ξέρουμε πόσες προσπάθησαν να τη μιμηθούν στις παραλίες.
1990
Μια εποχή που πλέον δεν υπάρχει κανένα ταμπού αφού το μοντέλο Τάιρα Μπάνκς ήταν η πρώτη γυναίκα που φωτογραφήθηκε με μπικίνι για εξώφυλλο περιοδικού.
2000’s: Ολα είναι στη μόδα, με γεύση από Brazil
Την πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας, τα μπικίνι που σήμερα γνωρίζουμε κυριαρχούν στις παραλίες. Εμφανίζονται τα brazilian, και τα λίγο πιο αποκαλυπτικά. Υπάρχει ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων. Τα πάντα επιτρέπονται. Είτε ψηλοκάβαλα, είτε χαμηλοκάβαλα.
2010 μέχρι σήμερα
Μπικίνι ή ολόσωμα με μικρές φινετσάτες λεπτομέρειες, ιδιαίτερα κοψίματα, περίτεχνα δεσίματα, vintage μαγιό, ψηλοκάβαλα με ρετρό αέρα, κρόσσια. Κάθε γυναίκα μπορεί να βρει αυτό που της ταιριάζει και την κάνει να νιώθει ο εαυτός της.
Το 2013 η Κέιτ Άπτον ποζάρει χωρίς να φοράει το πάνω μέρος από το μαγιώ αλλά το κορμί της είναι στολισμένο με body painting, σε μία μοναδικά καυτή φωτογράφηση για το Sports Illustrated!