Γράφει η Σοφία Βαλσάμη
Μια κληρονομιά που μέσα από τα διαχρονικά του τραγούδια, όπως η «Τζαμαϊκα», το «Δελφίνι δελφινάκι», το «παποράκι», τον «Επιπόλαιο» και πολλά ακόμα έχει εμπνεύσει και θα συνεχίσει να εμπνέει τις νέες γενιές.
Προτιμούσε τα μικρά και ζεστά μαγαζιά, εκεί που γίνονταν ένα με τον κόσμο που είχε έρθει να τον ακούσει και να σιγοτραγουδήσει μαζί του όλες τις επιτυχίες του.
Στο νέο τεύχος του EThemagazine του Eleftherostypos.gr παρουσιάζουμε τη ζωή του Γιάννη Καλατζή και τα τραγούδια του τιμώντας τη μνήμη του.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το Απρίλιο του 1943 και στις αρχές τις δεκαετίας του 1960 έφτιαξε μαζί με δύο φίλους του το Τρίο Μορένο. Το 1965 μετά από παρότρυνση του Τόνυ Μαρούδα κατέβηκαν στην Αθήνα για να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα, αλλά γρήγορα το συγκρότημα διαλύθηκε.
Καθοριστική για τον Γιάννη Καλατζή στάθηκε η συνεργασία του με τον Γιώργο Μητσάκη με τον οποίο γνωρίζεται στο Δαφνί σε μια γιορτή κρασιού. Τον άκουσε να τραγουδάει και του πρότεινε να συνεργαστούν και έτσι αρχίζουν τις εμφανίσεις στην Πλάκα. Λίγο μετά του δίνει τα πρώτα του τραγούδια σε δίσκους 45 στροφών στην Οdeon – Parlophone, μετέπειτα Minos, εταιρεία που θα στηρίξει με τεράστιες επιτυχίες και θα υπηρετήσει πιστά μέχρι το 1985…
Από τα πρώτα τραγούδια που ερμήνευσε ήταν το «Δάκρυ δάκρυ Μανωλάκη» του Γιώργου Μητσάκη.
Η άνοδος του στο ελληνικό μουσικό στερέωμα ήταν απίστευτα γρήγορη και μπήκε αμέσως στις καρδιές του κόσμου. Μάλιστα η δισκογραφική του εταιρία τον παρουσίαζε ως το αντίπαλο δέος του Σταμάτη Κόκκοτα που ήταν ήδη ένα από τα τοπ ονόματα της Columbia την εποχή εκείνη.
«Πριν ακόμα μπω στη δισκογραφία, ξεκινήσαμε με το Γιώργο το Μητσάκη, το δάσκαλο, ένα μαγαζί στην Πλάκα, κάτι σαν μπουάτ, που πήγε πολύ καλά. Το μαγαζί ήταν κάθε βράδυ γεμάτο. Τα τραγούδια που έλεγα εκεί ήταν του Ξαρχάκου, του Μούτση, του Μπιθικώτση», είχε πει σε μια συνέντευξη του στο περιοδικό Μετρονόμος τον Ιανουάριο του 2004.
Συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους
Ο Γιάννης Καλατζής συνεργάστηκε και με άλλους λαϊκούς συνθέτες, όπως οι Απόστολος Καλδάρας, Μπάμπης Μπακάλης, Κώστας Καπλάνης και Θόδωρος Δερβενιώτης.
https://www.youtube.com/watch?v=W8lI3eW0F7Y
Ακολούθησαν συνεργασίες με τους Μάνο Λοΐζο , Λευτέρη Παπαδόπουλο, Γιώργο Κατσαρό, Πυθαγόρα, Σταύρο Κουγιουμτζή, με τραγούδια κυρίως σε στίχους της Σώτιας Τσώτου αλλά και του Γιάννη Σπανό και του Βασίλη Δημητρίου.
Η ιστορία της «Κυράς Γιώργαινας»
Από πιο γνωστά τραγούδια που είχε ερμηνεύσει με τη μοναδική του φωνή ήταν και η «Κυρά Γιώργαινα», ένα τραγούδι το οποίο κυκλοφόρησε το 1968 με τη Λίτσα Διαμάντη να κάνει τη δεύτερη φωνή… Οι στίχοι ήταν του Πυθαγόρα, η μουσική του Γιώργου Κατσαρού και το κομμάτι κρύβει ένα μεγάλο παρασκήνιο.
Ο Πυθαγόρας είχε γράψει τους στίχους για να πειράξει την σύζυγο του Γιώργου Κατσαρού, καθώς εκείνος λόγω της δουλειάς έλειπε συνέχεια. Της τηλεφωνούσε λέγοντάς της: «Κυρα Γιώργαινα, ο Γιώργος σου πού πάει; Για πού το ’βαλε και πού το ξενυχτάει; Έβαλε το σκούρο του, άναψε το πούρο του, μπήκε στο αμάξι του και εντάξει του».
Η αλήθεια είναι ότι ο Γιώργος Κατσαρός φορούσε σκούρο κοστούμι, κάπνιζε πούρο γιατί είχε κόψει το τσιγάρο, έφευγε στις 11 από το σπίτι και οδηγούσε ένα αυτοκίνητο.
Όταν ο Κατσαρός άκουσε τους στίχους, ενθουσιάστηκε και αποφάσισε να συνθέσει τη μουσική. Το συγκεκριμένο τραγούδι έγινε μεγάλη επιτυχία και μάλιστα τραγουδήθηκε σε πέντε γλώσσες. Στη Γαλλία το ερμήνευσε ο Μισέλ Πορναρέφ και στη Γερμανία η Βίκυ Λέανδρος….
Επίσης τη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου συμμετείχε σε 10 ταινίες.
Από το 1976 ως το 1981 προτιμά συνθέσεις των Νίκου Καρβέλα και Τόλη Βοσκόπουλου, ενώ το 1985 θα πάρει μέρος και στη συναυλία αφιέρωμα για τον Μάνο Λαϊζο στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Από τότε ως και το 2003 απείχε από τη δισκογραφία και έκανε επιλεγμένες εμφανίσεις σε μαγαζιά.
Επανήλθε το 2003 με το διπλό cd «Τα αυθεντικά», όπου ξαναρμηνεύει δικά του τραγούδια και κάποιες άλλες επιλογές. Μάλιστα στο συγκεκριμένο cd συμπεριλαμβάνονταν τρεις νέες συνθέσεις του Μιχάλη Τερζή σε στίχους Ηλία Κατσούλη και ένα καινούργιο τραγούδι του γιου του, Γιώργου Καλατζή.
Ο Γιάννης Καλατζής έδωσε συνέντευξη στο δημοσιογράφο Αρη Σκιαδόπουλο και στην εκπομπή «Δρόμοι» που προέβαλλε η ΕΤ1 στις 31 Ιανουαρίου του 2005.
https://www.youtube.com/watch?v=7qnrRT_qQWQ&t=1080s
Έφυγε αθόρυβα, στα 74 του χρόνια μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας… Ηταν, άλλωστε, δική του συνειδητή επιλογή, οι επιτυχίες του, όμως, θα τραγουδιούνται για πολλά χρόνια ακόμα…