Η μελέτη του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών για τον Δείκτη Διεθνούς Φορολογικής Ανταγωνιστικότητας είναι ένας «φορολογικός γύρος του κόσμου» που δείχνει τις χαώδεις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα κράτη του ΟΟΣΑ. Η Ελλάδα παρέμεινε φέτος στην ίδια θέση (27η), επιδεικνύοντας βελτιώσεις σε επιμέρους κατηγορίες φόρων και στασιμότητα σε άλλες. Ομως, αν θέλουμε να δούμε τη μεγάλη εικόνα, τότε οφείλουμε να εξετάσουμε το θέμα της φορολόγησης συνολικά.

Για παράδειγμα, είναι γεγονός πως οι φόροι εταιρικού εισοδήματος μειώνουν την -μετά φόρων- απόδοση των εταιρικών επενδύσεων. Αυτό αυξάνει το κόστος του κεφαλαίου και οδηγεί σε χαμηλότερα επίπεδα επενδύσεων, που με τη σειρά του οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο: Χαμηλότεροι μισθοί για τους εργαζομένους, χαμηλότερες αποδόσεις για τους επενδυτές, υψηλότερες τιμές για τους καταναλωτές.

Την ίδια στιγμή, όμως, η φορολογική επιβάρυνση των μισθωτών και κυρίως της μεσαίας τάξης, η οποία παραδοσιακά αποτελεί την κυριότερη πηγή φορολογικών εσόδων για τα κρατικά ταμεία, δημιουργεί άλλου είδους αδικίες και στρεβλώσεις, με άμεσα και δυσμενή αποτελέσματα στην κατανάλωση και την αποταμίευση.

Η κυβέρνηση παραμένει πιστή στο οικονομικό δόγμα των μειώσεων φόρων και ξεδιπλώνει σταδιακά ένα μίγμα πολιτικής τόσο για τα φυσικά πρόσωπα όσο και για τις επιχειρήσεις. Βασικός στόχος πρέπει να είναι ο περιορισμός της φοροδιαφυγής και άρα η εξασφάλιση περισσότερων εσόδων, τα οποία με τη σειρά τους θα επιτρέψουν τη σταδιακή μείωση των άμεσων φόρων και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και της καθημερινότητας των νοικοκυριών. Και σε βάθος χρόνου, θα βοηθήσουν στην οικοδόμηση ενός απλού, ουδέτερου και σταθερού φορολογικού συστήματος.