ΤΟ ΠΡΩΤΟ είναι η επαναλειτουργία των Ναυπηγείων Ελευσίνας ύστερα από πολλά χρόνια περιπετειών, μεγάλης ταλαιπωρίας για τους εργαζομένους, αλλά και απώλειας τεράστιων ποσών από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και συνολικά από την οικονομία. Και αυτό, καθώς η χώρα στερείτο ουσιαστικά ναυπηγικής βιομηχανίας, ενώ οι πρωτοπόροι παγκοσμίως στον τομέα της εμπορικής ναυτιλίας Ελληνες εφοπλιστές έστελναν τα πλοία τους για κατασκευή, επισκευή ή συντήρηση σε ναυπηγεία του εξωτερικού, ιδίως της Ανατολής, με αποτέλεσμα να χάνονται χιλιάδες θέσεις εργασίας και να σημειώνονται σημαντικές εκροές συναλλάγματος.
ΤΩΡΑ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ είναι διαφορετική. Το Νεώριο λειτουργεί ικανοποιητικά, επαναλειτουργούν τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, ενώ σε τελική φάση βρίσκεται η ενεργοποίηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, ώστε η Ελλάδα να αποκτήσει μια σημαντική θέση στον παγκόσμιο χάρτη της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης.
Στοίχημα η σύγκλιση με την Ευρώπη
Η ΔΕΥΤΕΡΗ σημαντική είδηση είναι ότι πλέον ενεργοποιούνται και επιταχύνονται οι διαδικασίες για τις έρευνες εντοπισμού φυσικού αερίου στη Δυτική Ελλάδα και νότια της Κρήτης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, τα κοιτάσματα φυσικού αερίου, εφόσον επιβεβαιωθούν από τις έρευνες, μπορεί να είναι τα πλουσιότερα στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, με ωφελημένο το κράτος που θα έχει σημαντικό μερίδιο των εσόδων, αλλά και την οικονομία γενικότερα, καθώς, όπως είναι γνωστό, εισάγουμε ενέργεια αφαιρώντας πολλά δισ. ευρώ από την οικονομία μας προς όφελος τρίτων χωρών.
ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει σημαντικός εξαγωγέας ενέργειας, αλλά και κόμβος της παγκόσμιας ναυπηγικής βιομηχανίας, κινητοποιώντας πόρους, αξιοποιώντας το ανθρώπινο δυναμικό υψηλής εξειδίκευσης και δημιουργώντας καλύτερες συνθήκες για την εγχώρια βιομηχανία, που θα ενισχύσουν την εξωστρέφεια και θα ενεργοποιήσουν συνολικά την παραγωγική βάση της χώρας.
ΤΟΣΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ όσο και με την ενεργειακή κρίση, διαπιστώσαμε όλοι τη σημασία της εγχώριας παραγωγής. Γιατί είναι σαφές πως όσο πιο ισχυροί είμαστε παραγωγικά τόσο πιο θετικές θα γίνονται και οι προοπτικές μας. Και αυτό, επιτέλους, δείχνει να έχει γίνει αντιληπτό μακριά από τις ιδεοληψίες του παρελθόντος που ήταν πολύ επιζήμιες για την οικονομία και τους πολίτες.
Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ έχει δώσει μεγάλη βαρύτητα σε αυτό το ζήτημα. Εχει βάλει στο περιθώριο τον λαϊκισμό και τα συντεχνιακά συμφέροντα και έχει καταφέρει να περιορίσει δραστικά τη γραφειοκρατία που δημιουργούσε συνεχώς προβλήματα σε κάθε λύση, επιδεικνύοντας αποτελεσματικότητα στη λήψη αποφάσεων και την εφαρμογή πολιτικών που προχωρούν την Ελλάδα μπροστά, σύμφωνα με τις ανάγκες της σύγχρονης εποχής, και δεν την καθηλώνουν από ιδεολογικές αγκυλώσεις ή συμφέροντα όπως γινόταν στο παρελθόν.