Ωστόσο, μέσω των ύπουλων μεταναστευτικο-προσφυγικών ροών, «οπλοποιεί» τις διάφορες ομάδες ενισχύοντας ή διευκολύνοντας με τον τρόπο της, τους διακινητές, κάτι που είδαμε να συμβαίνει προ ημερών με την… Οδύσσεια των 38 ανθρώπων στην αμμονησίδα του Εβρου. Προς το παρόν, φαίνεται ότι η Αγκυρα έχει επιλέξει να ακολουθήσει ένα δρόμο «μη-συμβατικών» προκλήσεων και κινήσεων απέναντι στην Αθήνα με το θέμα των αμμονησίδων στον Εβρο να κρύβει πολλούς κινδύνους! Ακολουθούν κάποιες επισημάνσεις που έχουν ενδιαφέρον…
» Η Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού (ΓΥΣ) είναι η μόνη και αρμόδια Υπηρεσία που έχει χαρτογραφήσει το σύνολο των συνόρων της Ελλάδας (από τον όρμο της Φτελιάς στα ελληνοαλβανικά σύνορα) μέχρι το Δέλτα του Εβρου και την έξοδο στο Θρακικό Πέλαγος (με όλα τα γειτονικά κράτη). Ασφαλώς προβλήματα τοπογραφικά, νομικά ή και ευρύτερα πάντοτε υπάρχουν. Ομως ο Εβρος είναι ειδική περίπτωση και η υπερχείλιση του ποταμού σε αρκετές υποπεριοχές (Μελισσοχώρι Φερών, Αμόριο, Λάβαρα και αλλού) αλλοιώνει το γεωφυσικό περιβάλλον. Αμμονησίδες δημιουργούνται, εξαφανίζονται, επανέρχονται και οι προσχώσεις του ποταμού επιφέρουν αλλαγές στο γεωφυσικό τοπίο. Από το 1926 και την τότε συμφωνία για τον Εβρο έχουν υπάρξει επεισόδια στον ποταμό και μάλιστα στην εποχή του Μεσοπολέμου μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας (και μάλιστα φονικά).
» Στη πρόσφατη περίπτωση με τους «εγκλωβισμένους» μετανάστες καλώς έκανε και δεν επενέβη η χώρα μας, γιατί οι Τούρκοι θα θεωρούσαν τυχόν ενέργεια δική μας επί της αμμονησίδας (την οποία η ΓΥΣ έχει ως τουρκική) ως επιθετικού προσανατολισμού. Μπορεί να ήταν και «παγίδα» και να εγκυμονούσε επεισόδιο, είτε διπλωματικό είτε ακόμα και στρατιωτικό. Η θέση της ΓΥΣ είναι η σωστή και τα περί Εθνικού Κτηματολογίου δηλώνουν ή άγνοια ή οδηγούν σε έωλα και προβληματικά επιχειρήματα.
» Στην περιοχή των Λαβάρων, όπως και στο Δέλτα του Εβρου, εύκολα μπορεί να υπάρξει ένταση, αλλά σημειώνεται ότι το 1926 η τότε επιτροπή υπό τον Ολλανδό συνταγματάρχη και τοπογράφο Μπέικερ είχε προχωρήσει σε σχετικές επιμέρους ρυθμίσεις και προτάσεις και αν τα πράγματα λάβουν «περίεργη» τροπή υπάρχουν τρόποι αποκλιμάκωσης. Τότε ο Ελληνας εκπρόσωπος στην Επιτροπή για τον Εβρο ήταν ο ταγματάρχης Μινωτάκης (αδελφός του αείμνηστου Αλέξη Μινωτή), που με δυναμισμό και πολλά στοιχεία κατάφερε να επιτύχει (συνεπικουρούμενης και της σημαντικής υποστήριξης του Ολλανδού αξιωματικού) πολλά θετικά αποτελέσματα για την πλευρά μας (ειδικά στο δέλτα του Εβρου).
» Οι αμμονησίδες ενεργούν ως φυσικά προγεφυρώματα. Λόγω των διαχρονικών ελληνοτουρκικών εντάσεων δεν κατέστη δυνατό να υιοθετηθεί η διεθνής μελέτη HARZA, η οποία θα μπορούσε πριν από 60 χρόνια να δώσει κάποιες θετικές επιλογές με τα έργα ανάσχεσης, αντιδιαβρωτικά έργα, μεταβολές στην κοίτη του ποταμού. Πάντως, οι διασυνοριακές παραποτάμιες περιοχές χρειάζονται προσοχή, γιατί σε πολλά σημεία είναι «γκρίζες» και λαμβάνουν χώρα αρκετές παρανομίες και όχι μόνο.
» Τέλος, η περιοχή του Εβρου χρειάζεται επιπλέον προσοχή (πέραν των προσφυγο-μεταναστευτικών) γιατί από την απέναντι πλευρά δεν ενεργεί τακτική στρατιωτική δύναμη (π.χ. η 54η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία της Αδριανούπολης/Εντιρνε), αλλά η Στρατοχωροφυλακή/JADARMA που εφαρμόζει άλλους «κώδικες συμπεριφοράς» που εύκολα μπορούν να προκαλέσουν επεισόδιο (ειδικά αυτό το τελευταίο χρειάζεται ανάλυση). Η Στρατοχωροφυλακή διαδραματίζει κολοσσιαίο ρόλο στα σύνορα της Τουρκίας με το Ιράν, τη Συρία και το Ιράκ, ενώ είναι πολύ «δραστήρια» στην ανατολική Θράκη και επιδιώκει… τοπικά επεισόδια και εντάσεις!
* Ο υπογράφων έχει ασχοληθεί με το θέμα των αμμονησίδων σε παγκόσμιο πλαίσιο (Δούναβης, Νείλος, Μεκόνγκ , Δνείπερος) αλλά και ειδικά στον Εβρο λόγω των ελληνοτουρκικών ζητημάτων.
ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ ΣΤΟ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ
Ο Ερντογάν έχει… αυτοανακηρυχθεί σε «διαμεσολαβητή» διεθνών θεμάτων
Κάσος: Νέα τουρκική πρόκληση και παρ' ολίγον επεισόδιο ελληνικών και τουρκικών πολεμικών πλοίων
Σε κρίσιμη φάση έχουν περάσει οι αμερικανό-τουρκικές στρατιωτικές επαφές που βρίσκονται στον 4ο γύρο στην Ουάσιγκτον. Μάλιστα, προξενεί μεγάλη αίσθηση σε πολιτικούς, διπλωματικούς και στρατιωτικούς κύκλους, ότι μέχρι σήμερα δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας -έστω- κάποιες επιμέρους πτυχές των επαφών αναφορικά με το τουρκικό αίτημα για την αγορά 40 αεροσκαφών F-16 BLOCK 70/72 αλλά και 79 κιτ εκσυγχρονισμού υπαρχόντων αεροσκαφών στον τουρκικό αεροπορικό στόλο. Πραγματικά επικρατεί «ομίχλη» σχετικά με το πώς βαίνουν οι στρατιωτικο-τεχνικές επαφές, με τον λαλίστατο για πολλά ζητήματα, Χουλουσί Ακάρ, να μην κάνει νύξη για τις κρίσιμες επαφές.
Οι συζητήσεις λαμβάνουν χώρα σε μία χρονική περίοδο που οι εισηγήσεις και τα ψηφίσματα της Βουλής των Αντιπροσώπων είναι αρνητικές επί του αιτήματος της Αγκυρας, ενώ ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας, Μπομπ Μενέντεζ, παραμένει σκληρός απέναντι στις προκλήσεις και τη συμπεριφορά της Αγκυρας στην περιοχή μας. Παράλληλα, οι Ρώσοι με μη επιβεβαιωμένα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για διεύρυνση της τουρκο-ρωσικής συμφωνίας για το αντιαεροπορικό/αντιπυραυλικό σύστημα S-400, ενώ εκκρεμεί η περίπτωση της συζήτησης στο τουρκικό Κοινοβούλιο για την επικύρωση των πρωτοκόλλων ένταξης των δύο σκανδιναβικών κρατών (Σουηδίας και Φινλανδίας) για είσοδο στο ΝΑΤΟ.
» Ουκρανία
Την ίδια χρονική περίοδο η Τουρκία εμφανίζεται αρκετά ενισχυμένη λόγω του πολέμου Ρωσίας – Ουκρανίας. Ο Ερντογάν συμμετείχε ενεργά στην πρόσφατη τριμερή του Λβιβ της Δυτικής Ουκρανίας με τον πρόεδρο Ζελένσκι και τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτιέρες, εξακολουθεί να συνομιλεί με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, συμμετέχει στα θέματα που αφορούν την πυρηνική ασφάλεια στο γιγαντιαίο πυρηνικό εργοστασιακό σύμπλεγμα στη Ζαπορίζια επί του Δνείπερου ποταμού, ενώ ο υπ. Αμυνας, Χουλουσί Ακάρ, (που τον συνόδευσε στη Λβιβ), είχε συνάντηση με τον Ουκρανό ομόλογό του, Ολεξάντρ Ρεζνίκοφ, για διμερή εξοπλιστικά προγράμματα κ.ά. Παράλληλα, επέστρεψαν σε κανονικό πλαίσιο οι διπλωματικές σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ μετά από 4χρόνια μη-παρουσίας πρέσβεων σε Αγκυρα και Τελ Αβίβ (και δωδεκάχρονη κρίση), ενώ συνεχίζονται με αρκετή επιτυχία (αλλά απαιτείται χρόνος) τα «ανοίγματα» της Τουρκίας προς Αρμενία, Αίγυπτο και Σαουδική Αραβία.
» Ανατολική Μεσόγειο
Ευρύτερα στην ανατολική Μεσόγειο η κατάσταση παραμένει κρίσιμη, κυρίως στη γνωστή ισραηλινό-παλαιστινιακή διένεξη, τη χαοτική κατάσταση στη Λιβύη, ενώ προς στιγμή η Τουρκία έχει βάλει στο γύψο την κυοφορούμενη εδώ και 4 μήνες, τέταρτη εισβολή στη βόρεια Συρία για επιχειρήσεις κατά Κούρδων, Ισλαμιστών και λοιπών εχθρών και αντιπάλων της (προφανώς λόγω των αντιδράσεων των Αμερικανών, Γερμανών αλλά και Ρώσων).
» Εξελίξεις
Το προσεχές τετράμηνο είναι πολύ σημαντικό σχετικά με την πολιτική ανάκαμψη του Ερντογάν στο εσωτερικό της χώρας, τις σχέσεις του με την Ουάσιγκτον και τη Μόσχα, τον ρόλο της χώρας του στη Μαύρη Θάλασσα, καθώς και γενικότερα εν όψει της Συνόδου Κορυφής τον προσεχή Νοέμβριο της G20 στο Μπαλί της Ινδονησίας. Πάντως, ο Ερντογάν δεν θα σταματήσει να εμφανίζεται ως «διαμεσολαβητής» σε περιφερειακά και διεθνή θέματα, και να έχει πάντοτε στο πίσω μέρος του μυαλού του μία αναθεωρητική ατζέντα, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να αναπτύξει και να ξεδιπλώσει (προς το παρόν διατηρεί ένα πιο προσιτό και ευέλικτο προφίλ), εμμένοντας σε μία θέση που ο ίδιος εκτιμά ότι η χώρα του βρίσκεται μεταξύ των ισχυρών παραγόντων του πλανήτη με παγκόσμια ισχύ και επιρροή.
Πιέσεις για διεύρυνση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ
Ενας από τους τομείς που έχει ενδυναμώσει πολύ με την παρουσία και προβολή του τα τελευταία χρόνια ο Ερντογάν, είναι η προσπάθειά του για την αναδιάρθρωση και διεύρυνση των μονίμων κρατών-μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, επικαλούμενος τις νέες απειλές και κινδύνους, την παγκοσμιοποιημένη μορφή των σύγχρονων διεθνών σχέσεων, ως και την ενίσχυση του κύρους πολλών περιφερειακών δυνάμεων ειδικά στο νότιο τμήμα της γης.
Προς αυτή την κατεύθυνση πρωτοστατεί η Διεύθυνση Επικοινωνιών της τουρκικής προεδρίας που διοργάνωσε και διοργανώνει πάνελ σε διάφορες πρωτεύουσες σημαντικών κρατών, για να επισημάνει την κρίσιμη ανάγκη και απαίτηση για μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Πολλοί αξιωματούχοι από την Τουρκία, συμπεριλαμβανομένου του αναπληρωτή διευθυντή Επικοινωνιών, Cagatay Ozdemir, παρέστησαν προ ημερών στο πάνελ μαζί με διπλωμάτες από την τουρκική πρεσβεία στο Παρίσι. Το πάνελ συντόνισε ο διευθυντής του Ιδρύματος Πολιτικής, Οικονομικής και Κοινωνικής Ερευνας (SETA) με έδρα την Ουάσιγκτον, Kilic Bugra Kanat, και συμμετείχαν μέλη της προεδρικής Επιτροπής Ασφάλειας και Εξωτερικής Πολιτικής, όπως ο Καθηγητής Cagri Erhanand, ο καθηγητής, Nursin Guney, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ξένων Δημοσιογράφων, El Masbugi, και η Ιταλίδα ειδικός στα θέματα διεθνών οργανισμών Valeria Giannotta.
Ο Κanat είπε ότι η μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ «δεν είναι επιλογή αλλά αναγκαιότητα και η Τουρκία στοχεύει να επισημάνει πως η διεθνής κοινότητα και οι διεθνείς οργανισμοί αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν σημαντικές προκλήσεις τα τελευταία χρόνια και πως το διεθνές σύστημα ήταν και είναι αναποτελεσματικό στην αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων». Η επιτροπή στοχεύει επίσης να πιέσει για μια πιο δίκαιη, πιο δημοκρατική και πιο αντιπροσωπευτική δομή στο Συμβούλιο Ασφαλείας.
Μετά τη διοργάνωση πάνελ στην Ιταλία, την Αργεντινή και τη Γαλλία, ο Kanat είπε ότι σχεδιάζουν να οργανώσουν πάνελ σε 10 ακόμη διαφορετικές χώρες μέσα στις επόμενες 3 εβδομάδες. Ο Εrhanand, από την πλευρά του, είπε στο πάνελ ότι οι χώρες-μέλη του ΟΗΕ αυξήθηκαν από 51 που ήσαν το 1945 σε 193 και ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξήθηκε από 2,5 δισεκατομμύρια σε 8 δισεκατομμύρια. «Είναι σαφές ότι χρειαζόμαστε μια αλλαγή, επειδή το σύστημα του ΟΗΕ δημιουργήθηκε για έναν κόσμο 4 φορές μικρότερο από αυτόν που ζούμε σήμερα». Ο Guney, με την ευκαιρία, είπε ότι υπήρξαν πρωτοβουλίες για τη μεταρρύθμιση του ΟΗΕ στο παρελθόν, προσθέτοντας ότι το τρέχον σύστημα επιτρέπει στα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να χρησιμοποιούν το βέτο «κατά της ανθρώπινης ευημερίας», λόγω των διαφορετικών εθνικών συμφερόντων. Αρκετοί από τους παρευρισκομένους υποστήριξαν την πρόταση της Τουρκίας για αριθμητικό άνοιγμα του ΣΑ/ΟΗΕ.
Μεταξύ των κρατών που οι Τούρκοι -πέραν της χώρας τους βλέπουν ως υποψήφια για διεύρυνση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ είναι η Γερμανία, η Βραζιλία, η Ιαπωνία, η Ινδία, η Νότια Αφρική, ενώ «καλοβλέπουν» την Αργεντινή, και την Ισπανία.
Ειδήσεις σήμερα
Καιρός: Μετά τον καύσωνα βροχές, καταιγίδες και πτώση θερμοκρασίας
Συντάξεις: Πότε θα πληρωθούν τα αναδρομικά 3ετίας για 100.000 επικουρικές και τα εφάπαξ [πίνακες]