της Δρος. Άννας Κωνσταντινίδου*

Και καθώς η στάση και η δράση του συγκεκριμένου εν αποστρατεία αξιωματικού των Ενόπλων Δυνάμεων είναι γνωστή τοις πάσι και εύλογα κατακριτέα, κυρίως διότι η πατρίδα τον τίμησε με όλους τους υψηλότατους βαθμούς και θώκους του εθνικού στρατεύματος, επιπλέον προκύπτει ότι ουσιαστικά απαξιώνει το Θεσμό που υπηρέτησε με τις δημόσιες τοποθετήσεις του. Οι μόνοι που τις επικροτούν πέραν του κόμματός του είναι οι Τούρκοι, οι οποίοι μάλιστα τον έχουν ήδη ονοματίσει και ως προτιμητέο συνομιλητή τους. Και εύλογα θα προσέθετα, γιατί να μην πιστεύουν το ίδιο και οι Ρώσοι, αφού τις κάθε άλλο παρά φιλο-ουκρανικές θέσεις του τις προβάλει σε κάθε ευκαιρία και μάλιστα χωρίς κανέναν απολύτως ενδοιασμό.

Επιπλέον και ίσως αυτό να είναι ακόμα πιο σημαντικό, έχει καταστεί σαφής τόσο η πρόθεση όσο και η προσπάθειά του να ελέγξει συνολικά τον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων μέσω του Κλάδου από τον οποίο προέρχεται, με δυνητικές θεσμικές και άλλες στρεβλώσεις για τις οποίες έχω προειδοποιήσει επανειλημμένα την αξιωματική αντιπολίτευση, που εάν ποτέ περάσουν θα τις βρει μπροστά της είτε γίνει κυβέρνηση είτε όχι και δεν θα ξέρει πού να κρυφτεί.

Σε συμπαράταξη με αυτόν και άλλοι εν αποστρατεία στρατιωτικοί με περίεργες επιδιώξεις, φιλοδοξίες και διασυνδέσεις και όχι απαραίτητα με την ίδια κομματική ταυτότητα παρότι κυρίως προσκείμενοι στο άρμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι οποίοι όλο αυτό το διάστημα πρωτοστατούν και μάλιστα συντεταγμένα σε μία άνευ προηγουμένου προσπάθεια “δολοφονίας χαρακτήρα” τόσο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη όσο κυρίως του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου.

Παρότι μάλιστα το κίνητρό τους σε πρώτη ανάγνωση φαίνεται να είναι πολιτικό, τελικά προκύπτει ότι έχει να κάνει κυρίως και πρωτίστως με την εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων και των κακομαθημένων “θέλω” τους σε ό,τι αφορά στον επανεξοπλισμό της χώρας, που για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια ευτυχώς δεν ικανοποιούνται. Και όταν μιλάμε για επανεξοπλισμό, αναφερόμαστε στην προσπάθεια της θωράκισής μας έναντι της υπαρξιακής απειλής που αντιμετωπίζουμε από την Τουρκία, η οποία πέραν των ανερμάτιστων διεκδικήσεών της κατά της κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, μας έχει κατονομάσει επανηλειμμένα ως εχθρό της και έχει πολλάκις εκφραστεί με άκρως επιθετική ρητορική και απειλές πρωτοφανούς έντασης και έκτασης κατά της χώρας μας.

Όλοι λοιπόν αυτοί οι πρώην στρατιωτικοί προσφέρουν ευχαρίστως τις “καλές” τους υπηρεσίες στους μηχανισμούς του ΣΥΡΙΖΑ και σε συγκεκριμένα δημοσιογραφικά έντυπα και ιστολόγια, που με περισσό θράσος αρθρογραφούν και ονειρεύονται ακόμα και θεσμική εκτροπή στις Ένοπλες Δυνάμεις, σε περίπτωση ανάληψης της κυβέρνησης από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και την εκδίωξη του στρατηγού Φλώρου από τη θέση του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ με ή χωρίς νομοθετική ρύθμιση. Και αυτό, για να τοποθετηθεί στη θέση του άτομο πρόθυμο να προσχωρήσει σε μία αντίστοιχη Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά για το Αιγαίο αυτή τη φορά, όπως και σε βολικές για συγκεκριμένες τσέπες εξοπλιστικές συμφωνίες ασαφούς αντικειμένου μεν, υπέρογκου οικονομικού αντικρίσματος δε, όπως πχ το SSI των F-35 για το οποίο τόσα πολλά έχουν ειπωθεί τελευταία.

Τώρα το ποιοι προκρίνονται σε περίπτωση αλλαγής του πολιτικού σκηνικού για μία τέτοια “εκτροπή” στις Ένοπλες Δυνάμεις που θα έχει σκοπό την αντικατάσταση του στρατηγού Φλώρου, ο οποίος ομολογουμένως και κατά δημόσια τοποθέτηση της ίδιας της τουρκικής πολιτικής και στρατιωτικής σκηνής είναι το πιο μισητό της πρόσωπο, ας ανατρέξουμε στο διαδίκτυο και τη σχετική αρθρογραφία όλου αυτού του διαστήματος εναντίον του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, και ας δούμε ποια εν αποστρατεία πλέον στελέχη ειδικά του Πολεμικού Ναυτικού προετοιμαζόντουσαν (μάταια φυσικά) για τις θέσεις του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, του Αρχηγού ΓΕΝ και του Αρχηγού Στόλου.

Και επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ τις νομοθετικές ρυθμίσεις συνηθίζει να τις  χρησιμοποιεί για τέτοιου είδους στοχευμένες “θεσμικές” εκτροπές, διότι πολύ απλά έτσι αντιμετωπίζει τους Θεσμούς της συντεταγμένης Πολιτείας και μάλιστα χωρίς να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος και τη διασφάλιση της εθνικής άμυνας,  εάν κερδίσει τις εκλογές κάθε άλλο παρά παράδοξη θα είναι η επαναφορά στο Στράτευμα αφυπηρετησάντων με τον ένα ή τον άλλο τρόποι και μάλιστα σε κομβικές θέσεις.

Ο συγκεκριμένος λοιπόν κομματικός χώρος, στον οποίο πρόθυμα προσφέρουν τις “καλές” τους υπηρεσίες όλοι αυτοί οι εν αποστρατεία υψηλόβαθμοι αξιωματικοί, πολύ απλά τους χρησιμοποιεί (με το κομματικό αζημίωτο φυσικά) για να διατυμπανίσουν με κάθε τρόπο και μέσο τις ανήκουστες επιθυμίες και προθέσεις τους είτε με αρθρογραφία τους, είτε με τη συμμετοχή τους σε πάνελ που λιθοβολούν τις Ένοπλες Δυνάμεις, γιατί πολύ απλά έτσι εξυπηρετούνται για τον ΣΥΡΙΖΑ (και όχι μόνον) οι σκοπιμότητες των επικείμενων εκλογών.

Και θέλω να τονίσω ότι οι συγκεκριμένοι απόστρατοι δεν είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνονται τη ζημιά που κάνουν στο Θεσμό που υπηρέτησαν ορκιζόμενοι στα νιάτα τους πίστη και αφοσίωση στους νόμους και τα ψηφίσματα του κράτους, φτάνοντας στο σημείο να ρίξουν ακόμα και “μελάνι” σαν τη σουπιά για να μας μπερδέψουν, με τη μορφή αποκαθηλωτικών δημοσιευμάτων βορβορώδους έκφρασης για “ιερά τοτέμ” που μέχρι πολύ πρόσφατα τα είχαν στον “αφρό”. Και έτσι ξαφνικά, εμφανίζονται να λαμβάνουν αποστάσεις από αυτά, όπως μας ενημερώνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα ιστοσελίδες και εφημερίδες του χώρου τους, οι ιδιοκτήτες των οποίων έχουν μπει στις αίθουσες των Δικαστηρίων της πρώην Σχολής Ευελπίδων (και όχι για να κάνουν ρεπορτάζ) περισσότερες φορές από ό,τι στα γραφεία των δημοσιογραφικών οργανώσεών τους.

Και σαν να μην μας έφτανε αυτή η δυσώδης κατάσταση, επιπλέον και συμπληρωματικά παρατηρούνται υπόγειες και αδιαφανείς διαδρομές διασύνδεσης των δεξιών και αριστερών άκρων, φασιστικών δηλαδή μορφωμάτων πάσης φύσης και προέλευσης, που επιπλέον και σύμφωνα με τελευταία δημοσιεύματα συνιστούν χώρους προνομιακής δράσης μεταξύ άλλων και των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών.

Το κυριολεκτικά παράδοξο εδώ όμως είναι, ότι με πρόσχημα τα “δημοκρατικά ιδεώδη” και την “ελευθερία της έκφρασης” το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να κλείσει πονηρά το μάτι όχι μόνον σε όλους αυτούς τους μαϊντανούς των μερικών λεπτών δημοσιότητας, αλλά και στον Κασιδιάρη και τους οπαδούς του. Και αυτό παρά τον αποκλεισμό τους από τις επικείμενες εκλογές με απόφαση του Αρείου Πάγου, ώστε τελικά να μπορέσει πάρει υπό την προστασία του όσο γίνεται περισσότερα  από τα συγκεκριμένα “ορφανά” και ως εκ τούτου και τα ψηφαλάκια τους, όπως έδειξαν πρόσφατες δημοσκοπήσεις.

Εάν λοιπόν αυτό δεν είναι ο ορισμός τού “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”, τότε με ποιον άλλο τρόπο θα μπορούσε να αποδοθεί όλη αυτή η κατάσταση; Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να περιγραφεί μία τυχοδιωκτική προσέγγιση αυτής της μορφής, στην οποία η σύγκλιση των άκρων φαντάζει ως κανονικότητα και οι ακραίες συμπεριφορές απόστρατων στρατιωτικών εδράζονται σε απώτερα κίνητρα και επιχειρηματικά συμφέροντα, που για το μόνο που δεν δίνουν δεκάρα είναι το καλό της πατρίδας!

* Η Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα του ΑΠΘ, διδάσκουσα στην Ανώτερη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ).

Ειδήσεις σήμερα

Συντάξεις-Αναδρομικά: Τα τρία σενάρια τις νέες πληρωμές από περικοπές σε κύριες (ΕΑΣ), δώρα, επικουρικές [πίνακας]

Τουρκία: Στα άκρα η μονομαχία Ερντογάν – Κιλιτσντάρογλου

«Τοπικά νομίσματα» με υπογραφή Τσακαλώτου