Ακόμα οι ήρωές μας δεν σκεπάστηκαν με την ελληνική σημαία για την τελευταία κατοικία τους και η σκύλευση των νεκρών στο βωμό του υποτιθέμενου ενδιαφέροντος και της υποτιθέμενης πληροφόρησης της κοινής γνώμης μαρτυρά μία κοινωνία που κάποιοι θέλουν να της επιβάλουν την πλήρη αποσύνθεση. Αυτό είναι το πρώτο και το βασικό!
της Δρος. Άννας Κωνσταντινίδου*
Το δεύτερο και πιο βασικό είναι ότι τη δεδομένη στιγμή που οι σημαίες κυματίζουν μεσίστιες, οι “δημοσιογράφοι” ατζέντας προβάλλουν οπτικό και ακουστικό υλικό από τα δύο λιβυκά δίκτυα που πρόσκεινται στην φιλοτουρκική κυβέρνηση Ντμπεϊμπά, το libyaobserver, το οποίο παίρνει μετάδοση από το lana.gov.ly, με στόχο αυτές τις δύσκολες στιγμές όχι μόνο να εκθέσουν την Ελλάδα, αλλά και τον Θεσμό των Ενόπλων Δυνάμεων. Όσοι ασχολούμαστε με θέματα γεωπολιτικής της Μέσης Ανατολής έχουμε γνώση του υλικού που προβάλλουν τα δύο αυτά δίκτυα και την άμεση και έμμεση προπαγάνδα τους. Φυσικά και εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος, αν είναι δυνατόν σε μία τέτοια τραγωδία που δεν την χωρά ανθρώπινος νους ο Ντμπεϊμπα να κάνει φθηνή πολιτική απέναντι σε ένα κράτος που στέκεται δίπλα στον λιβυκό λαό; Και η απάντηση είναι μία: εδώ, Έλληνες στην αστυνομική ταυτότητα αυτές τις στιγμές δεν σέβονται τους νεκρούς, τους τραυματίες και τις οικογένειές τους… γιατί να το κάνει μία αποδεδειγμένα προσκείμενη κυβέρνηση στον εχθρό της Ελλάδας, την Τουρκία.
Και δηλαδή, τι μπορεί να προβάλλει, θα μπορούσε να ρωτήσει ο οποιοδήποτε Έλληνας πολίτης και εν πάση περιπτώσει πού φαίνεται η στόχευση εναντίον της χώρας μας; Σας παραθέτω το ιστολόγιο του libyaobserver, https://libyaobserver.ly/news/four-greek-rescuers-died-bus-crashes-between-benghazi-and-derna, όπου Λίβυος μιλάει σε κινητή συσκευή τηλεφώνου, ενώ τόσο η επίσημη ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ ήταν πολύ συγκεκριμένη όσο και ο πατέρας του υπαξιωματικού ήρωά μας σχετικά με την προβληματική κινητή τηλεφωνία της περιοχής όπου εκτυλίχθηκε η τραγωδία.
Το δεύτερο είναι ότι επειδή οι ήρωές μας φορούσαν την τιμημένη στολή και μετέβησαν με στρατιωτικό αεροσκάφος στη Λιβύη, όντως η αποστολή χαρακτηρίζεται στρατιωτική όταν η μετάβαση δεν είναι μέρος στρατιωτικού επιχειρησιακού σχεδιασμού; Μήπως έχουμε πόλεμο με τη Λιβύη ή η αποστολή μας πήγε για να συνδράμει στρατιωτικά λιβυκές ομάδες και δεν το γνωρίζω; Και θα μου επιτραπεί το εξής άκομψο αυτές τις στιγμές… δηλαδή όσοι φοράνε κοστούμι θα είναι είτε ανώτατοι δημόσιοι λειτουργοί ή γαμπροί;
Η αποστολή ήταν καθαρά ανθρωπιστικής διάστασης και παρόλα αυτά μετέβησαν επίλεκτα στελέχη μαζί με τους στρατιωτικούς νοσηλευτές, εξαιτίας του ασταθούς περιβάλλοντος και της τραγικής κατάστασης στην Ντέρνα, επειδή ένας γιατρός ή μία νοσοκόμα που δεν φέρει και στρατιωτική εκπαίδευση φαίνεται παρακινδυνευμένο να πάει στη συγκεκριμένη χώρα. Και δεν ξέρω αν υπήρχαν και εθελοντές πολίτες να πάνε εκεί. Οπότε, κάτω από ποιο πλαίσιο και αφού η στρατιωτική αποστολή δεν έγινε για στρατιωτικούς επιχειρησιακούς λόγους θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν στρατιωτικά οχήματα και μάλιστα σε ένα κράτος με το οποίο δεν είμαστε εμπόλεμοι, ακόμα κι αν φέρει ιδιάζοντα χαρακτηριστικά στο εσωτερικό του; Ειδικά, το τελευταίο ερώτημα που θέτω ως προβληματισμό δεν χρειάζεται καμία εξειδικευμένη γνώση για να αντιληφθούμε τις τερατολογίες που ακούμε αυτές τις στιγμές!
Από εκεί και ύστερα, η συλλογή της ανθρωπιστικής βοήθειας σε υλικό και προφανώς και η παροχή των υπηρεσιών όλων των (διεθνών) αποστολών γινόταν σε συγκεκριμένο μέρος, όπως αναφέρουν τα διεθνή ΜΜΕ. Εκ των πραγμάτων, φαίνεται ότι ως Κράτος συμμετείχαμε σε μία διεθνή αποστολή με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα θέματα ασφάλειας. Και ειδικά όσοι έχουν γνώση Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων ξέρουν πολύ καλά ότι οι εν λόγω αποστολές έχουν ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτά των Διπλωματικών, με ότι αυτό συνεπάγεται ακόμα και για κράτη όπως είναι η Λιβύη όσον αφορά την ασφάλεια των συμμετεχόντων.
Τέλος, μαζί με τα ηρωικά στελέχη των ΕΔ, τη ζωή τους έχασαν δύο νεαρά παιδιά της Κοινότητάς μας στη Λιβύη και μάλιστα παιδιά του προέδρου της ομογενειακής κοινότητας της Βεγγάζης. Αυτό ως προς το προβληματισμό εάν από την ελληνική πλευρά είχαν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα γιατί δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο πρόεδρος θα έστελνε τα δυο του παιδιά σε μία αποστολή θανάτου;
Η Ελλάδα θρηνεί! Ας θρηνήσουμε κι εμείς στη διάσταση που πρέπει και τιμά τους/τις πέντε Έλληνες και Ελληνίδες!
ΥΓ: Σε ότι αφορά κάποιους από τους αφυπηρετήσαντες αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων που αποστρατεύτηκαν με απόφαση της υπηρεσίας τους ή δική τους, σκέφθηκαν μετά την στροφή στην καριέρα τους σε άλλα μετερίζια ότι στοχεύοντας ως φαίνεται τον Θεσμό που υπηρέτησαν, το μόνο που κάνουν είναι να εξυπηρετούν τους αντιπάλους της χώρα μας;
*Η Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα του ΑΠΘ, διδάσκουσα στην Ανώτερη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ).