Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ιεράς Μητρόπολης Πειραιώς, η ανάρτηση του κ. Μόσιαλου αποτέλεσε βλασφημία κατά του προσώπου της Υπεραγίας Θεοτόκου. Η ὑπερύμνητος Θεοτόκος καί Ἀειπάρθενος Μαρία δέν ἔχουν ἀνάγκη ὑπερασπίσεως διότι εἶναι ἡ ἐνυπόστατος Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή καί δέν προσβάλλονται ἀπό τά κοάσματα τῶν δαιμόνων, πού ἐξέμεσε ὁ κ. Ἠλίας Μόσιαλος. Δοξάζονται στούς αἰῶνες ἀπό τά Ἀγγελικά τάγματα καί τούς θεωμένους Ἁγίους καί τά ὀλίγιστα δευτερόλεπτα τοῦ ἀνθρωπίνου βίου τοῦ κάθε ὑβριστοῦ καί διώκτου», αναφέρεται μεταξύ άλλων.

Αναλυτικά το ψήφισμα του Ιερού κλήρου της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, Φαλήρου, Αγίου Ιωάννου Ρέντη και Δραπετσώνας:

Έκτακτη Ιερατική Σύναξη, τηρουμένων όλων των προβλεπομένων υγειονομικών μέτρων, πραγματοποιήθηκε σήμερα Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2021 στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Πειραιώς.

Μοναδικό θέμα συζήτησης ήταν ο τρόπος αντιμετώπισης της βάναυσης βλασφημίας κατά του προσώπου της Υπεραγίας Θεοτόκου από τον εκπρόσωπο της Ελλάδος στους Διεθνής Οργανισμούς για την αντιμετώπιση της πανδημίας κ.Ηλία Μόσιαλου.

Ύστερα από την τοποθέτηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ.Σεραφείμ και κατόπιν διεξοδικής συζητήσεως επί του θέματος, συναποφασίστηκε η έκδοση του παρακάτω ψηφίσματος το οποίο θα υποβληθεί στην Κυβέρνηση, στα κόμματα της Βουλής και στον Τύπο.

Ακολουθεί το ψήφισμα του Ιερού κλήρου της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, Φαλήρου, Αγίου Ιωάννου Ρέντη και Δραπετσώνας.

Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α

Ἱεροῦ Κλήρου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς,

Φαλήρου, Ἁγίου Ἰωάννου Ρέντη καί Δραπετσώνας

Στόν Πειραιᾶ σήμερα 29 Δεκεμβρίου 2021 ἡμέρα Τετάρτη καί ὥρα 11 πρωϊνή στόν Καθεδρικό Ναό τῆς Παναγίας Τριάδος Πειραιῶς συνήλθαμε κατόπιν προσκλήσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς, Φαλήρου, Ἁγίου Ἰωάννου Ρέντη καί Δραπετσώνας κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ τηρουμένων τῶν ὑγιειονομικῶν μέτρων καί προϋποθέσεων, σέ ἔκτακτη ἱερατική σύναξη μέ θέμα: «Ἀντιμετώπιση τῆς βαναύσου βλασφημίας κατά τοῦ ὑπερτίμου καί παναχράντου Προσώπου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας, διαπραχθείσης ὑπό τοῦ Κυβερνητικοῦ Ἐκπροσώπου εἰς τούς διεθνεῖς Ὀργανισμούς διά τήν ἀντιμετώπιση τῆς πανδημίας Καθηγητοῦ κ. Ἠλία Μόσιαλου».

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ἐτοποθετήθη δεόντως ἐπί τοῦ ἀνακύψαντος ζητήματος σοβαροτάτου ἕνεκεν τῆς Κυβερνητικῆς ἰδιότητος τοῦ κ. Μόσιαλου καί γενομένης διεξοδικῆς συζητήσεως ἐκ προσώπου καί τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Συμβουλίων καί Διαχειριστικῶν Ἐπιτροπῶν τῶν Ἐνοριῶν καί καθιδρυμάτων τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς μας συναποφασίσαμε τήν ἔκδοση τοῦ παρόντος ψηφίσματος, τό ὁποῖο καί θά ὑποβληθεῖ διά τῆς Ἱ. Μητροπόλεως στήν Κυβέρνηση, στά κόμματα τῆς Βουλῆς καί στόν Τύπο.

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ

1. Ἡ ναύλοχος πόλη τοῦ Πειραιᾶ, τό πρῶτο λιμάνι τῆς Χώρας εἶναι μία Παναγιοσκέπαστη πόλη, ὅπως ἐπιμαρτυροῦν καί ἀποδεικνύουν τά ἱστορικῶς διακριβωμένα θαύματα τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας, πού καταγράφονται σέ ἐφημερίδες καί ἔντυπα τῆς ἐποχῆς, ὅπως τά παρουσιάζει ὁ Ἐλλογιμώτατος Πρόεδρος τῆς Φιλολογικῆς Στέγης Πειραιᾶ κ. Στέφανος Μίλεσης στό πόνημά του «Τά θαύματα τῆς πίστεως στόν Πειραιᾶ ὅπως καταγράφηκαν καί ἀποτυπώθηκαν ἀπό ἐφημερίδες καί ἔντυπα» ἐκδ. Ἀρχονταρίκι 2019, καί εἰδικώτερα τό θαῦμα τῆς Παναγίας «Ρόδον τό Ἀμάραντον» μέ τήν ἀποσόβηση τῆς θανατηφόρου πανδημίας τῆς εὐλογιᾶς, ὅπως καταγράφεται στήν Ἐφημερίδα ΣΦΑΙΡΑ φ. 9/3/1896 καί τῆς ἐμφανίσεως τήν 24-25/3/1929 τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στόν κατάμεστο Ἱ. Ναό Εὐαγγελιστρίας Πειραιῶς, ὅπως καταγράφεται στίς Ἐφημερίδες ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ στό φ. 29/3/1929 καί ΣΚΡΙΠ στό φ. 29/3/1929. Ἄπειρα εἶναι τά θαύματα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου σέ ὅλο τόν χριστιανικό κόσμο τά ὁποῖα ἐπιμαρτυροῦνται καί ἀποδεικνύονται. Ἀναφέρουμε δύο μόνο ἐκφαντορικά θαύματα, πού γνωρίζουν ὅλοι οἱ Ἕλληνες. Τήν εὕρεση τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στήν νῆσο τῆς Τήνου κατόπιν ὀπτασίας τῆς ὁσίας Πελαγίας, Μοναχῆς τοῦ Κεχροβουνίου τό 1823, πού ἐνδυνάμωσε τόν ἀγώνα τῆς Ἐθνεγερσίας καί τούς ἡρωϊκούς προμάχους του καί τήν ἀποτροπή ἐκτελέσεως ἀπό τά ναζιστικά στρατεύματα τῆς Γερμανικῆς κατοχῆς τῶν κατοίκων τοῦ Ὀρχομενοῦ Βοιωτίας κατόπιν ἐμφανίσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τήν 8/9/1943 ἐνώπιον τῶν ἐπελαυνόντων Γερμανῶν στρατιωτῶν, ὅπως οἱ ἴδιοι ἔντρομοι καί ἔμφοβοι ὡμολόγησαν, ἀποτρέπουσα τήν ἐκτέλεση τῶν κατοίκων.
2. Κατά τήν θεολογία τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ Πατρός ἐνυπόστατος «χαρακτήρ» τῆς ὑποστάσεώς Του κατά τόν οὐρανοβάμονα Παῦλο «ἐνηνθρώπησε ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν» ὅπως εὔστοχα θεολογεῖ ὁ Μ. Ἀθανάσιος. Ἀπό ἄφατη ἀγάπη εἰσῆλθε στό χῶρο καί τόν χρόνο, ὁ ἀΐδιος καί ἄχρονος Θεός ἀναλαμβάνοντας τήν ἀνθρώπινη φύση ὡς τέλειος ἄνθρωπος ἐκτός ἁμαρτίας γιά νά τήν θεραπεύσει, νά τήν ἁγιάσει καί νά τήν θεώσει καί αὐτό δέν μποροῦσε νά ἐπισυμβεῖ ἐάν ἐνσαρκώνετο διά τῆς κοινῆς τῶν ἀνθρώπων ὁδοῦ, διότι θά κοινωνοῦσε διά τῶν γονέων του στήν πρός τήν ἁμαρτίαν ροπή πού εἶχε ἐπιμολύνει μετά τήν πτώση, τόν ἄνθρωπο. Δι’ αὐτό καί ἀνεζήτησε Κεχαριτωμένο καί κεκαθαρμένο πρόσωπο γιά νά ἐνσαρκωθεῖ δι’ αὐτοῦ ὡς τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος ἑνωμένος στό ἕνα πρόσωπο τοῦ Θεοῦ Λόγου καί νά λυτρώσει τόν κόσμο, ὡς φιλάνθρωπος. Ἐνσαρκώθηκε λοιπόν ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Ἀειπαρθένου, ἡ ὁποία τόν συνέλαβε ἀνηδόνως καί τόν ἐγέννησε ἀνωδύνως. Γι’ αὐτό ἡ Ἁγία Γ΄ ἐν Ἐφέσῳ Οἰκουμενική Σύνοδος (431) ἐδογμάτισε ὅτι ἡ Θεοτόκος ἦτο ἀειπάρθενος πρό τοῦ τόκου, κατά τόν τόκο καί μετά τόν τόκο.
3. Ἡ βλασφημία τοῦ κ. Μόσιαλου μέ τό δημοσιευθέν στό διαδίκτυο σκαρίφημα μέ τό ὁποῖο διακωμωδεῖ τήν πίστη τοῦ Χριστιανικοῦ κόσμου δέν ἀποτελεῖ προοδευτισμό διότι ἀποδεικνύει ὅτι δέν σέβεται τήν πίστη τῶν συνανθρώπων του, δέν τιμᾶ τήν ἑτερότητα, περιφρονεῖ τήν θρησκευτική ἐλευθερία τῶν συναθρώπων του καί τά ἀνθρώπινα δικαιώματα καί προβάλλει ἀκραῖο φονταμενταλισμό καί θρησκευτικό ρατσισμό διότι προσβάλλει τό ὀντολογικό θεμέλιο τῶν ἑκατομμυρίων χριστιανῶν ἀνά τόν κόσμο πού εἶναι ἡ εἰς Χριστόν πίστη ὡς Θεοῦ ἐνσαρκωθέντος. Ἀσφαλῶς ὁ Πανάγιος Δημιουργός τῆς ζωῆς καί ἡ ὑπερύμνητος Θεοτόκος καί Ἀειπάρθενος Μαρία δέν ἔχουν ἀνάγκη ὑπερασπίσεως διότι εἶναι ἡ ἐνυπόστατος Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή καί δέν προσβάλλονται ἀπό τά κοάσματα τῶν δαιμόνων, πού ἐξέμεσε ὁ κ. Ἠλίας Μόσιαλος. Δοξάζονται στούς αἰῶνες ἀπό τά Ἀγγελικά τάγματα καί τούς θεωμένους Ἁγίους καί τά ὀλίγιστα δευτερόλεπτα τοῦ ἀνθρωπίνου βίου τοῦ κάθε ὑβριστοῦ καί διώκτου μέσα στήν αἰωνιότητα εἶναι ἀπειροελάχιστες στιγμές πού σέ ἐμᾶς τούς χοϊκούς φαντάζουν σημαντικές, ἐνῶ μπροστά μας ἐκτείνεται ὁ ἀβόλιστος ὠκεανός τῆς αἰωνιότητας. Ἀσχημονεῖ ὁ κ. Μόσιαλος εἰς βάρος τῆς πίστεως τῶν συνανθρώπων του ὁ δῆθεν προοδευτικός καί βαθύτατα φονταμενταλιστής, ἀλλά λησμονεῖ ὅτι «ἐδόθη τοῖς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν καί μετά ταῦτα κρίσις» στήν ὁποία ἀσφαλῶς δέν πιστεύει ἀλλά δυστυχῶς γι’ αὐτόν καί τούς ὁμοίους του τήν ἀποδεικνύει a contrario ἡ ὕπαρξη τοῦ πνευματικοῦ κόσμου καί τά ψυχικά καί μεταφυσικά φαινόμενα καί τήν πιστοποιεῖ ἡ ἄτεγκτη ἀλήθεια τοῦ Πνευματικοῦ Νόμου. Ἄλλωστε στό Σύμπαν ἐπικρατεῖ σκέψις, νομοτέλεια καί σκοπιμότης πού ανάγουν στόν Αἰώνιο καί Ἄφθιτο Δημιουργό.
4. Ὁ κ. Ἠλίας Μόσιαλος σέ τηλεοπτική του ἐμφάνιση στόν τηλεοπτικό δίαυλο ΣΚΑΙ δήλωσε ὅτι διάγει σέ μία χώρα πού ἐπικρατεῖ ὁ ὀρθολογισμός, ἀλλά ἡ βλάσφημη προσέγγιση του ἀποτελεῖ τήν ἐπιτομή τοῦ ἀνορθολογισμοῦ διότι ἐάν ὁ Θεός πράγματι εἰσῆλθε στήν ἱστορία ὅπως πιστεύει ἡ Ἐκκλησία γιά νά ἀπολυτρώσει τόν ἄνθρωπο καί ὅπως ἀποδεικνύουν τά ἄπειρα θαύματα τῆς πίστεως ἐπί 2000 τώρα χρόνια καί οἱ θεωμένοι δι’ Αὐτοῦ Ἅγιοι τῶν ὁποίων τά ἀδιαλώβητα σκηνώματα ἐπί 100ετίες ὑπερβαίνουν δι’ Ἁγίου Πνεύματος, τήν κυτταρική σήψη καί φθορά δέν θά ἀκολουθοῦσε τήν ἐφάμαρτη κοινή ὁδό τῶν ἀνθρώπων ὅπου κυριαρχεῖ τό ζεῦγος ἡδονῆς-ὀδύνης ἀλλά τήν δι’ Ἀειπαρθένου γέννηση, τήν ὁποία ἀπήλλαξε τῆς πρός ἁμαρτίαν ροπῆς διά τῆς ἐπελεύσεως καί ἐπιδημίας τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Ἐάν ὅμως ὅπως πρόδηλα πιστεύει ὁ κ. Μόσιαλος δέν ἦταν Θεός ὁ γεννηθείς, τότε αὐτός ὁ «μεγαλοφυής» γιατί ἀσχολεῖται μέ κάποιον ἀνύπαρκτο. Γιατί δέν ἀσχολεῖται λ.χ. μέ τόν Δία ἤ τόν Βάαλ, μέ τόν πιθηκόμορφο Χανουμάν ἤ τόν ἐλεφαντόμορφο Γκανόσα; Τήν ἴδια στιγμή μέσα στήν πρόδηλη ἀγνωσία του ὁ κ. Μόσιαλος προσβάλλει καί τήν θρησκεία τοῦ Ἰσλάμ διότι τό ὑπερύμνητο πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἐξιδιασμένως τιμᾶται ὡς Ἀειπάρθενος σέ πολλά ἐδάφια τοῦ Κορανίου. Σέ δέκα τρία κεφάλαια ἀναφέρεται ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος Μαρία μέ ἐξόχως τιμητικόν τρόπον σάν ἄσπιλος παρθένος στήν σούραν (Οἱ Προφῆται 21:91), «εἰς δέ τήν Ἄσπιλον Παρθένον ἐνεφυσήσαμεν τό Πνεῦμα ἡμῶν», σάν ἐνάρετος μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ στήν σούραν (Ἡ Τράπεζα 5:79) «ἡ δέ μήτηρ αὐτοῦ (Μεσσίου) ἦτο ἐνάρετος» σάν Ἁγνή πάσης κηλίδος μεταξύ ὅλων τῶν γυναικῶν, στήν σούρα (Ὁ οἶκος Ἐμράν 3:37) «Καί εἶπεν ὁ ἄγγελος Μαριάμ ὁ Κύριος σου ἐξέλεξέ σε καί ἐτήρησέ σε ἁγνήν πάσης κηλίδος μεταξύ ὅλων τῶν γυναικῶν». Αὐτό μᾶλλον τό ἀγνοεῖ ὁ «παντογνώστης» κ. Μόσιαλος. Εὐχόμεθα εἰλικρινῶς, να μήν το ἀντιληφθοῦν οἱ ὁμοιοπαθεῖς πρός αὐτόν φονταμεταλιστές τοῦ Ἰσλάμ…
5. Τό τραγικό τῆς ὑποθέσεως τῆς συγκεκριμένης βλασφημίας ἔγκειται στό γεγονός ὅτι ὁ συγκεκριμένος κ. Μόσιαλος, ὡς καθηγητής πολιτικῆς τῆς Ὑγείας, διδάσκων σέ Οἰκονομικό Πανεπιστήμιο, δίδει ἰατρικές συμβουλές γιά τήν πανδημία (!!!) δέν εἶναι ἕνας ἰδιώτης μέ τόν ὁποῖον διαφορετικά θά ἀσχολούμεθα, ἀλλά κατ’ ἐπιλογήν τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Χώρας ἐκπρόσωπος τῆς Ἑλλάδος στούς διεθνεῖς Ὀργανισμούς Ὑγείας γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς πανδημίας καί ἐνταῦθα ἐγείρεται τό ζήτημα τῆς προσβολῆς τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος διά τοῦ εὐτελισμοῦ τῆς ἀναγνωριζομένης συνταγματικῶς ἐπικρατούσης θρησκείας στό ἄρθρο 3 καί τῆς προσβολῆς τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας τοῦ ἄρθρου 13 ἀπό κρατικό λειτουργό τῆς Κυβέρνησης. Ἡ ἐπικρατοῦσα θρησκεία συνταγματικῶς ἀναγνωριζομένη καί μέ τό κανονιστικό καί διαπιστωτικό περιεχόμενο τοῦ ἄρθρου 3 τοῦ Συτνάγματος ἀποτελεῖ ταυτοτικό καί συστατικό στοιχεῖο τοῦ Ἔθνους, ὅπως καταδεικνύεται ἀπό τίς διατάξεις τοῦ ἄρθρου 16 καί ἑπομένως ὁ κ. Μόσιαλος ἔχοντας τήν ἰδιότητα τοῦ ἐκπροσώπου τῆς Χώρας καί τοῦ κρατικοῦ λειτουργοῦ προσέβαλε βάναυσα τό ἰσχύον Σύνταγμα καί κατά ταῦτα μετέφερε τήν προσωπική του εὐθύνη στό ἐπιλέξαντα αὐτόν κ. Πρωθυπουργό, ὁ ὁποῖος ὄφειλε ἤδη ἀναλαμβάνων τήν πολιτική εὐθύνη τῆς ἐσφαλμένης ἐπιλογῆς του καί κηδόμενος τοῦ Συντάγματος τῆς Χώρας, νά τόν ἔχει ἀποπέμψει, ἀλλά δυστυχῶς διά τοῦ Κυβερνητικοῦ ἐκπροσώπου τόν ἐκάλυψε μέ φαιδρά αἰτιολογία.
6. Ἐάν εἶχε ὑβριστεῖ ἀπό τόν κ. Μόσιαλο ὁ Ἰουδαϊσμός ἤ εὐθέως τό Ἰσλάμ διότι ἐκ τῆς ἀγνωσίας του ἐξύβρισε καί τό Ἰσλάμ διά τῆς βλασφημίας του, εἴμεθα θέβαιοι ὅτι θά εἶχε ἤδη ἀποπεμφθεῖ ἀπό τῆς δημοσίας θέσεώς του καί ἐκ τῆς πανεπιστημιακῆς του ἕδρας, καί ὁ Παγκόσμιος Ἰουδαϊσμός θά τόν εἶχε ἤδη προγράψει. Ἐάν ὁ κ. Μόσιαλος ἔχει τήν τόλμη λοιπόν, ὡς ὀρθολογιστής ὅπως δηλώνει, νά προβεῖ σέ μία ἀνάλογη πρόκληση εἰς βάρος τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ ἤ τοῦ Ἰσλάμ ἤ νά δηλώσει ὅτι κατά τήν γνώμη του οἱ θρησκευτικές αὐτές παραδοχές εἶναι ἡ ἐπιτομή τοῦ ὀρθολογισμοῦ. Ἀναμένομε.
7. Τό θέμα πέραν τῶν ἀνωτέρω ὅπως εὔστοχα δήλωσε ὁ Ὑπουργός κ. Ἄδωνις Γεωργιάδης ἔχει καί ἐξαιρέτως πρακτικό ἀντίκτυπο στήν προσπάθεια τῆς Κυβέρνησης νά προωθήσει τόν ἐμβολιασμό κατά τῆς πανδημίας διότι ὁ κ. Μόσιαλος πλέον γιά ὅλους τούς Ὀρθοδόξους πολίτες τῆς Ἑλλάδος, ὡς ἀμεταμέλητος καί ἐμμονικός ὑβριστής τῆς Θεοτόκου, προκαλεῖ ἀποτροπιασμό καί δέν μπορεῖ νά συμβουλεύει κατά τῆς πανδημίας καί ἑπομένως ἡ μή ἀντικατάστασή του ἀποδεικνύει ὅτι ἡ Κυβέρνηση ὑπονομεύει ἡ ἴδια τήν προσπάθειά της.
8. Διαμαρτυρόμεθα διά τήν κατ’ ἐντολή τοῦ Πρωθυπουργοῦ κάλυψη τοῦ ὑβριστοῦ ἀπό τόν Κυβερνητικό ἐκπρόσωπο κ. Οἰκονόμου μέ τήν νομική ἀστειότητα τοῦ δῆθεν διαχωρισμοῦ δημοσίου καί ἰδιωτικοῦ βίου τῶν κυβερνητικῶν ὀργάνων καί δηλώνομε ὅτι δέν θά λησμονήσουμε αὐτή τήν πρόκληση εἰς βάρος τῆς Ἀμωμήτου ἡμῶν Πίστεως.
9. Ὁ κ. Μόσιαλος διά τῆς βλασφημίας του διεκήρυξε τήν ἀθεΐα του καί κατά συνέπεια «ἀφόρισε» τόν ἑαυτό του τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὑβρίσας τό Πνεῦμα τό Ἅγιο. Διακηρύσσομε στεντορίᾳ τῇ φωνῇ τόν λόγο τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Θείου Παύλου, δι’ αὐτόν καί διά τόν ἕτερο πού ἐπανέλαβε τίς χυδαιότητες τοῦ Ταλμούδ στό κυκλοφορηθέν πρόσφατα αἰσχρό πόνημά του «εἴ τις οὐ φιλεῖ τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἤτω ἀνάθεμα, μαράν ἀθά» (Α΄Κορ. 16,22). Στήν ὁμοειδῆ βλασφημία ἰδιώτου πού κυκλοφορεῖ κατ’ αὐτάς ἕνα χυδαίου περιεχομένου πόνημα δῆθεν μυθιστορηματικοῦ χαρακτῆρος, μέ τίς σχετικές βλασφημίες τοῦ Ταλμούδ τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ πού ἐσταύρωσε ἀπό μῖσος τόν Κύριο καί τόν ἀνασταυρώνει ἔκτοτε δέν θά τοῦ κάνομε ἀρνητική διαφήμιση πού ἴσως ἐπιδιώκει, δηλώνουμε ὅμως ὅτι εἶναι ἐχθρός τοῦ Χριστοῦ καί ἐχθρός τῆς Πίστεως, μέ ὅτι αὐτό αἰωνίως συνεπάγεται.
10. Διαμαρτυρόμεθα γιά τήν ἐρώτηση πού κατέθεσε στήν Ἐπιτροπή τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως ὁ εὐρωβουλευτής τοῦ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία κ. Στέλιος Κούλογλου ὑπερασπιζόμενος τή βλασφημία τοῦ κ. Μόσιαλου καί ἐξισώνοντας τήν φραστική καταδίκη αὐτῆς μέ τήν ἐκστρατεία φανατικῶν ἰσλαμιστῶν στά γνωστά σατυρικά σκίτσα τοῦ Γαλλικοῦ περιοδικοῦ Charlie Hebdo ἀντιστρέφοντας πλήρως τήν πραγματικότητα καί ἐμφανίζοντας τόν «θύτη» κ. Μόσιαλο ὡς δῆθεν «θῦμα» ἰσχυριζόμενος ὅτι ἡ ἀνάρτησή του ἦταν «ἕνα ἀνώδυνο σατυρικό σκίτσο μέ στόχο τήν ἐνίσχυση τοῦ ἐμβολιασμοῦ». Ἐνεφάνισε τήν σύννομη ἀντίδραση στήν βλασφημία τοῦ κ. Μόσιαλου ὡς δῆθεν παραβίαση τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας στήν Ἑλλάδα!!!

Κατόπιν αὐτῶν ἐμεῖς οἱ Κληρικοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς, ὡς ταπεινοί θεράποντες τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Σώματος καί ἐκ προσώπου τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Συμβουλίων καί τῶν Διαχειριστικῶν Ἐπιτροπῶν τῆς Μητροπόλεώς μας ἔχοντας τήν πνευματική εὐθύνη τῆς διακονίας τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ,

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

Τήν ἀποπομπή τοῦ κ. Ἠ. Μόσιαλου ἀπό τήν ἐκπροσώπηση τῆς Χώρας μας στούς διεθνεῖς Ὀργανισμούς διότι δέν ἐκφράζει τόν Ὀρθόδοξο λαό μας ἡ παρουσία του στά διεθνῆ φόρα.

Διατελοῦμε ἐν προσευχῇ πρός τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, τόν δι’ ἡμᾶς σαρκωθέντα Κύριό μας καί τήν Ὑπερύμνητη Μητέρα Του καί καλοῦμε τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ σέ ἔμπρακτη μετάνοια γιά τήν κατάπαυση τῆς πανδημίας στήν πατρίδα μας καί σέ ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα.