Κεντρικός άξονας του σκεπτικού των δικαστών είναι το κλείσιμο των καταστημάτων εστίασης κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown και η οικονομική ζημία που υπέστησαν από αυτό, αλλά και η δυσανάλογη ζημία που θα υποστεί ο καταστηματάρχης αν τελικά γίνει δεκτή η προσφυγή του έπειτα από καιρό. Σημειώνεται ότι σε Πρωτοδικεία μεγάλων πόλεων μια τέτοια υπόθεση μπορεί να εκδικαστεί σε 2-3 χρόνια.

Οι δικαστές με την απόφασή τους δέχτηκαν την αίτηση αναστολής του ιδιοκτήτη ουζερί και ανέστειλαν την εκτέλεση της πράξης επιβολής προστίμου και αναστολής λειτουργίας του καταστήματος, «υπό τον όρο ότι το κατάστημα του αιτούντος θα λειτουργεί σύμφωνα τις νόμιμες υποχρεώσεις του και τηρώντας τα εκάστοτε θεσπιζόμενα μέτρα περιορισμού της διασποράς του κορονοϊού (Covid-19)», μέχρι να εκδικαστεί και δημοσιευθεί οριστική απόφαση επί της προσφυγής του.

Η αρχή της υπόθεσης τοποθετείται στις 25 Ιουλίου, όταν διενεργήθηκε έλεγχος σε ουζερί στη Θήβα και διαπιστώθηκε μη τήρηση των αποστάσεων μεταξύ των τραπεζιών στον υπαίθριο χώρο. Οι αποστάσεις ήταν 1,28 εκ. και 1,25 εκ. αντί της προβλεπόμενης 1,70 εκ. και εξαιτίας αυτής της διαπίστωσης επιβλήθηκε πρόστιμο 3.000 ευρώ και αναστολή λειτουργίας επί 15 ημέρες. Στη συνέχεια, με απόφαση του δημάρχου Θηβαίων, αποφασίστηκε ότι η σφράγιση του καταστήματος θα γινόταν μεταξύ 3 Αυγούστου 2020 και 17 Αυγούστου 2020. Ο ιδιοκτήτης προσέφυγε κατά των αποφάσεων αυτών και υπέβαλε στις 31 Ιουλίου αντιρρήσεις, οι οποίες εξετάσθηκαν και απορρίφθηκαν, με αποτέλεσμα ο ίδιος να ασκήσει προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου.

Επιχειρηματολογία

Ο ιδιοκτήτης υποστήριξε στην προσφυγή του ότι «από την άμεση εκτέλεση της πράξης επιβολής προστίμου και εφόσον το κατάστημά του σφραγισθεί, αυτός θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη (…) διότι θα επέλθει στην επιχείρησή του οικονομικός κλονισμός, λόγω της αποστέρησης σχετικών εσόδων και της αδυναμίας εκπλήρωσης των ανειλημμένων οικονομικών του υποχρεώσεων, που συνίστανται στις δαπάνες μισθίου και μισθοδοσίας προσωπικού και στην υποχρέωση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών και ληξιπρόθεσμων φορολογικών οφειλών». Μάλιστα, ο ιδιοκτήτης προς απόδειξη των ισχυρισμών του εισέφερε όλα τα οικονομικά του στοιχεία, τις ζημίες που έχει υποστεί τα τελευταία έτη, αλλά και τις ρυθμίσεις χρεών στις οποίες έχει υπαχθεί.

Πληττόμενος

«Από τα προαναφερθέντα προσκομιζόμενα στοιχεία του αιτούντος προκύπτει ότι αυτός εμφάνισε σημαντική ζημία κατά τα δύο τελευταία έτη λειτουργίας της επιχείρησης του και ότι έχει τρέχουσες οικονομικές υποχρεώσεις, ιδίως, δαπάνες μισθοδοσίας, καταβολής μισθώματος και διατροφής των δύο ανήλικων τέκνων του. Επιπροσθέτως, η προαναφερθείσα δραστηριότητά του με ΚΑΔ 56.30 ανήκει στις πληττόμενες από τη λήψη των προληπτικών μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας έναντι του κορονοϊού (COVID-19) δραστηριότητες, για την οποία του επιβλήθηκε η προσωρινή απαγόρευση λειτουργίας του καταστήματός του για χρονικό διάστημα περίπου δύο μηνών, το ποσό του επιβληθέντος με την πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση προστίμου (3.000,00 ευρώ) κρίνεται υψηλό εν όψει των προεκτεθέντων οικονομικών δεδομένων του», αναφέρει η 52/2020 απόφαση.

Ανεπανόρθωτη βλάβη

Επιπλέον, οι δικαστές έκριναν ότι η σφράγιση του καταστήματος για 15 ημερολογιακές ημέρες ή η άμεση καταβολή του ποσού του προστίμου θα προκαλέσει στον ιδιοκτήτη του ουζερί ανεπανόρθωτη οικονομική βλάβη σε περίπτωση ευδοκίμησης τελικά της προσφυγής του, θέτοντας σε κίνδυνο την υπόστασή του. «Με τα δεδομένα αυτά, λαμβάνοντας, επιπλέον, υπ’ όψιν την αποδιδόμενη στον αιτούντα παράβαση, όπως περιγράφεται στην προαναφερθείσα πράξη επιβολής προστίμου, στην οποία δεν διαπιστώνεται η ύπαρξη αριθμού θαμώνων καθ’ υπέρβαση της επιτρεπόμενης αναλογίας ατόμων ανά τετραγωνικό μέτρο, αλλά μόνο το γεγονός ότι, κατά τον έλεγχο, διαπιστώθηκε μικρότερη της επιτρεπόμενης απόσταση μεταξύ των τραπεζιών (0,28 εκ. και 1,25 εκ. αντί της προβλεπόμενης 1,70 εκ.), και κατόπιν στάθμισης της ανωτέρω βλάβης του αιτούντος με το δημόσιο συμφέρον, το οποίο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, συνίσταται στην προστασία της δημόσιας υγείας με τη μείωση του κινδύνου διασποράς του κορονοϊού (Covid-19), το Δικαστήριο κρίνει ότι συντρέχει, εν προκειμένω, νόμιμη περίπτωση χορήγησης της αιτούμενης αναστολής, κατά τον βασίμως προβαλλόμενο λόγο του αιτούντος, μέχρι τη δημοσίευση οριστικής απόφασης επί της προαναφερθείσας προσφυγής του, η οποία, άλλωστε, δεν παρίσταται προδήλως απαράδεκτη ή αβάσιμη», καταλήγει η απόφαση.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου