Τα τελευταία χρόνια ζούσε με την καρδιά ενός 17χρονου δότη, ο οποίος έχασε τη ζωή του σε τροχαίο. Είχε υποβληθεί σε μεταμόσχευση καρδιάς το 2004 και παρά το βαρύ ιατρικό ιστορικό της κατάφερε το 2011 να φέρει στον κόσμο ένα υγιέστατο αγοράκι, όπου έδωσε το όνομα του δότη της.

Επίσης αφιέρωσε την ζωή της στην δωρεά οργάνων και έγινε πανελλήνιο σύμβολο για όλους σε αυτόν τον αγώνα ζωής.

Την είδηση του θανάτου της μετέφερε μέσω του προσωπικού του προφίλ ο καλός της φίλος, Πέτρος Κακολύρης, ο οποίος έγραψε:

«Έφυγε το καλύτερο πρόσωπο των μεταμοσχεύσεων»

«Αν και το γνώριζα, δεν ήθελα ποτέ να έρθει η στιγμή που θα γράψω αυτές τις λέξεις. Η Ζωή Κωσταρίδη, ο υπέροχος αυτός άνθρωπος δεν είναι πια μαζί μας. Το μεγάλο δώρο που της δόθηκε από την κοινωνία και την επιστήμη και η ίδια το κατέκτησε επάξια, της το αφαίρεσε η ασθένεια της εποχής. Δεν υπάρχουν δίκαιοι θάνατοι, όμως αυτό της Ζωής είναι πέρα για πέρα άδικος.

Η Ζωή ήταν ένα υπόδειγμα, ήθους, καλλιέργειας, προσφοράς και δύναμης. Μετά τη μεταμόσχευση, έφερε στη ζωή το πολύτιμο αγόρι της τον Αργύρη (το όνομα του δότη), η πρώτη Ελληνίδα που το τόλμησε. Αφιερώθηκε όσο λίγοι στη διάδοση της Δωρεάς Οργάνων, ήταν ιδρυτικό μέλος του συλλόγου μεταμοσχευμένων και μέχρι τέλους ήταν μέλος του Δ.Σ της Σκυτάλης, του συλλόγου μας. Βρέθηκε σε όλες τις μάχες που δώσαμε, όλες τις εκδηλώσεις ακόμα και όταν η κατάσταση της υγείας της δεν της το επέτρεπε.

Ήταν το πρόσωπο που έκλεψε την παράσταση στην παρουσίαση του Εθνικού Μεταμοσχευτικού Κέντρου από το Ίδρυμα Ωνάση τον Οκτώβριο του 2018. Τελευταία δημόσια παρουσία της στο Προεδρικό Μέγαρο (από όπου και η φωτογραφία) την 1η Νοεμβρίου, Πανελλήνια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων, στην οποία, σε ειδική εκδήλωση επανήλθε ο θεσμός της Κάρτας Δωρητή Οργάνων και Ιστών. Για μένα υπήρξε μια σπουδαία φίλη, πάντα γενναιόδωρη με παρουσία της στις εκδηλώσεις για το βιβλίο μου, από την αρχή (ήταν στο πρώτο πάνελ). Θα κλείσω με αυτό γιατί το θεωρώ σημαντικό. Η Ζωή είχε όλα τα «προσόντα» να είναι ένα νούμερο της τηλεόρασης. Το αντιμετώπισε πάντα με τη δέουσα διακριτικότητα και σεβασμό στο μεγάλο δώρο που έχουμε δεχτεί (εμείς οι μεταμοσχευμένοι).

Της οφείλουμε πολλά για τα μαθήματα ζωής που μας παρέδωσε. Θα τη θυμόμαστε πάντα για τη δύναμη και την καλλιέργεια της ψυχής της. Ζωή μας δεν ξέρω αν έχει νόημα αλλά σ’ ευχαριστούμε για όλα και σ’ αγαπάμε πολύ. Για άντρα της Ηλία και τον μονάκριβο Αργύρη δεν υπάρχουν λόγια. Να είναι περήφανοι όμως που γνώρισαν και είχαν δίπλα τους αυτή την υπέροχη γυναίκα».

Ο κ. Κακολύρης με νέα του ανάρτηση ζήτησε από όλους να αφήσουν την οικογένειά της να πενθήσει όπως πρέπει τον δικό της άνθρωπο:

«Επειδή η ανάρτηση που έκανα για το θάνατο της Ζωής Κωσταρίδη και κυρίως το ίδιο το γεγονός μας συγκλόνισε όλους/ες και επειδή παίρνω πολλά μηνύματα, θέλω να σεβαστούμε όλοι το πένθος της οικογένειας. Η Ζωή ποτέ δεν επιζητούσε τη δημοσιότητα, μιλούσε όσο χρειαζόταν για να διαδώσει τη Δωρεά Οργάνων. Η αξιοπρέπεια και το ήθος, πέρα από τη μεγάλη δύναμη ήταν τα στοιχεία που την έκαναν μια μεγάλη και ξεχωριστή προσωπικότητα.

Καταλαβαίνω το ενδιαφέρον όλων σας αλλά η στάση ζωής και κυρίως οι άνθρωποι της που έμειναν πίσω, συντετριμμένοι, πρέπει να αφεθούν στην οδύνη τους.

Ο καθένας/μια ας θρηνήσει όπως θέλει αλλά η οικογένεια χρειάζεται το απόλυτο σεβασμό μας.
ΥΓ Μόλις ενημερώθηκα πως μια κυριακάτικη εφημερίδα, δημοσιεύσε την ανάρτηση μου. Πιθανόν σε αυτό να οφείλεται εν πολλοίς, η επικοινωνία πολλών φίλων, γνωστών και δημοσιογράφων. Οπότε υπάρχει ένας ακόμα μεγαλύτερος λόγος για σεβασμό της οδύνης της οικογένειας».