Από την εποχή που ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι έπαιζε πιάνο και έκανε τον κονφερασιέ σε κρουαζιερόπλοια για τα προς το ζην μέχρι την απόκτηση ολόκληρων οικοδομικών τετραγώνων στο Μιλάνο και τον τίτλο του μεγαλοεργολάβου δεν πέρασε πολύ μεγάλο διάστημα. Ο ικανός στην πειθώ Μπερλουσκόνι κατάφερε σε ηλικία μόλις 25 ετών να πείσει την τράπεζα που εργαζόταν ο πατέρας του να του δανείσει χρήματα για να στήσει κατασκευαστική εταιρία, ώστε να μπει στις μεγάλες επιχειρήσεις. Οταν επιτράπηκε, στα μέσα του 1970, η ιδιωτική τηλεόραση, ο Μπερλουσκόνι κατάλαβε αμέσως ότι εκεί υπάρχει δόξα και χρήμα. Αγόρασε μικρούς σταθμούς, αργότερα επένδυσε σε ξένες σειρές και σε ριάλιτι, ενώ πρόσφερε διαφημιστικά πακέτα. Οσο κι αν υπήρξαν δημοσιογραφικές αναφορές για τις σχέσεις του με τη Μαφία, τίποτε δεν αποδείχθηκε ποτέ. Αντίθετα, ήταν γνωστή η φιλική σχέση του με τον πρώην σοσιαλιστή πρωθυπουργό, Μπετίνο Κράξι, χάρη στην οποία πέτυχε νομοθετική ρύθμιση που παρέτεινε το καθεστώς λειτουργίας της ιδιωτικής τηλεόρασης, όταν απειλείτο η βιωσιμότητα των σταθμών του.
Παρά τις πολλές δικαστικές του περιπέτειες με τα πάρτι, με φοροδιαφυγή κ.ά., ο Μπερλουσκόνι κατάφερε να μείνει αλώβητος και να πεθάνει ως ισόβιος γερουσιαστής. Η κηδεία του αναμένεται να τελεστεί στον καθεδρικό ναό (Ντουόμο) του Μιλάνου, ενώ πλήθος συλλυπητηρίων από ηγέτες και πολιτικούς απευθύνονται στη οικογένειά του.
Ο πολιτικός
«Αν, φροντίζοντας τα συμφέροντα των Ιταλών, συμβαίνει να φροντίζω και τα δικά μου, αυτό δεν αποτελεί σύγκρουση καθηκόντων». Αυτό είναι μάλλον το πιο αντιπροσωπευτικό μότο τού ανθρώπου που σημάδεψε τα επιχειρηματικά, πολιτικά, ακόμη και πολιτιστικά δρώμενα της Ιταλίας τον τελευταίο μισό αιώνα – δεδομένου ότι μετατράπηκε σε εθνικό σύμβολο, όχι μόνο θετικά.
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι έχτισε την πολιτική του καριέρα πάνω στα ερείπια του αμαρτωλού μεταπολεμικού πεντακομματικού συστήματος: Χριστιανοδημοκράτες, Σοσιαλιστές, Σοσιαλδημοκράτες, Φιλελεύθεροι, Ρεπουμπλικανοί, με τους ευρωκομμουνιστές σε ρόλο «θεσμικής» αντιπολίτευσης. Ενός συστήματος που κατέρρευσε τη δεκαετία του 1990 υπό το βάρος σκανδάλων με μίζες από το φραγγέλιο του επικεφαλής της επιχείρησης «Καθαρά χέρια» και μετέπειτα ημι-αποτυχημένου πολιτικού, εισαγγελέα Αντόνιο ντι Πιέτρο.
Ο πρώην νεαρός δανδής ίδρυσε το 1993 το δικό του πολιτικό κόμμα, με την επωνυμία Forza Italia. Ενα χρόνο αργότερα, χάρη στην υπερπροβολή από τα κανάλια του, κατέκτησε απρόσμενα την πρωθυπουργία. Η πρώτη κυβέρνηση άντεξε λίγους μήνες κι ο ίδιος κατηγορήθηκε για φοροδιαφυγή. Ομως η ήττα του, το 1996, από την Κεντροαριστερά ήταν μόνο η αρχή. Το 2001, ο «Καβαλιέρε» επέστρεψε δριμύτερος, ως επικεφαλής του κεντροδεξιού «Οίκου των Ελευθεριών». Η ήττα, το 2006, από τον Ρομάνο Πρόντι φάνηκε σαν χαριστική βολή, αλλά ο βραχύσωμος κροίσος με την αστραφτερή οδοντοστοιχία και την (ιατρικά) φροντισμένη εμφάνιση δεν είχε πει την τελευταία του λέξη. Επέστρεψε στην πρωθυπουργία το 2008, έτος της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Την επίθεση στο Μαγδεμβούργο καταδικάζει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος
Σιλβίο Μπερλουσκόνι: Η σύγκρουση με τη Μέρκελ
Η τελευταία πρωθυπουργική του θητεία σημαδεύτηκε από τη σύγκρουση, στα όρια του… Italexit, και την προσωπική βεντέτα με τους Μέρκελ, Σαρκοζί και τον τεχνοκράτη διάδοχό του, Μάριο Μόντι!
Toν Οκτώβριο του 2011 η Ιταλία βίωνε μια δημοσιονομική κρίση ανάλογη με την ελληνική και ο Μπερλουσκόνι συγκρούστηκε σφοδρά με τους Μέρκελ-Σαρκοζί, επειδή αρνιόταν την υπαγωγή της Ιταλίας σε πρόγραμμα λιτότητας ελληνικού τύπου, υπό την εποπτεία του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Τότε κυκλοφόρησαν αποκαλύψεις ότι ο Ιταλός πρωθυπουργός προετοίμαζε μυστικά την επιστροφή στη λιρέτα. Ηταν η εποχή που ο Μπερλουσκόνι κατηγορούσε τη Γερμανίδα καγκελάριο και τον Γάλλο πρόεδρο ότι «έκαναν μαθήματα στη Ρώμη, τη στιγμή που οι τράπεζές τους δεν είναι σταθερές, όπως η ιταλική οικονομία». Ωστόσο αυτά είναι αβρότητες μπροστά στα όσα τους έσουρε κατά καιρούς.
Μεταξύ άλλων φέρεται να αποκάλεσε την Ανγκελα Μέρκελ «αγ…τη χοντροκώλα», λέγοντας ανοιχτά ότι ο Σοσιαλδημοκράτης, τότε, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, άνετα θα έπαιζε τον φρουρό ναζιστικού στρατοπέδου σε ταινία! Το αποκορύφωμα της βεντέτας με τους Γαλλογερμανούς ήταν το 2015, όταν στην αυτοβιογραφία του «My Way» o Μπερλουσκόνι κάρφωσε τη Μέρκελ ότι έδειχνε «υπερευχαριστημένη από τα κοσμήματα που της χάριζε, πληρώνοντάς τα από την τσέπη του». Παράλληλα χαρακτήρισε τον Σαρκοζί «εγωπαθή κρετίνο, που τον ζήλευε απροκάλυπτα για τα πλούτη του».
Ειδήσεις σήμερα
Εκθετος ο Τσίπρας για τη Ροδόπη – Τα τρία αναπάντητα ερωτήματα
Τι αλλάζει στα τιμολόγια ρεύματος από την 1η Οκτωβρίου – Χωρίς «πέναλτι» η αλλαγή προμηθευτή
Ροή Ειδήσεων 
