Πρώτον: Αν ο Πούτιν χρησιμοποιήσει τακτικά πυρηνικά όπλα, σίγουρα στέλνει ένα μήνυμα. Το επίπεδο ευρύτερης καταστροφής από τα πυρηνικά όπλα μπορεί να είναι αρκετά υψηλό στο να δώσει στον Πούτιν ένα στρατιωτικό πλεονέκτημα. Αλλά το πρόβλημα είναι, ένα πλεονέκτημα σε τι; Μια συντριπτικά μολυσμένη περιοχή από ραδιενέργεια, στην οποία οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις δεν θα μπορούν να αναπτυχθούν; «Είναι πιο πιθανό να δούμε ένα τακτικό πυρηνικό όπλο να χρησιμοποιείται σε μια επίδειξη κάποιας μορφής, είτε πρόκειται για επιλεκτική επίδειξη είτε πλήγμα σε κάποιον δευτερεύοντα στόχο, που μπορεί ασφαλώς να προκαλέσει θύματα αλλά όχι μαζικές απώλειες. Αυτό θα επέτρεπε στον Πούτιν να δείξει ότι έχει σπάσει το πυρηνικό ταμπού. Για τη Ρωσία, το σπάσιμο του πυρηνικού ταμπού ανοίγει όλο αυτό το σύνολο επιλογών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν σε συγκρούσεις στο μέλλον. Για αυτούς, είναι πολύ χρήσιμο να αξιολογήσουν από την οπτική γωνία των σταλμένων μηνυμάτων. Δηλαδή θέλει να δείξει ότι οι ΗΠΑ πρέπει να μάθουν από αυτή την εμπειρία και να σκεφτούν πιο προσεκτικά πώς μπλέκουν επίμονα με τους αντιπάλους και να δείξουμε την προθυμία μας να κάνουμε πράγματα σε χαμηλότερα επίπεδα κλιμάκωσης και ίσως ακόμη και σε υψηλότερα. Και να αναλάβουμε κινδύνους που μας επιτρέπουν να μεταδώσουμε αποφασιστικότητα, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι έχουμε μέχρι τώρα».
Δεύτερον: Η Ρωσία αρνείται να αποκλείσει την πιθανή χρήση των ΟΜΚ (Οπλα Μαζικής Κατστροφής, δηλαδή βιολογικά, ραδιολογικά, χημικά και πυρηνικά). Ο γραμματέας Τύπου του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ είπε πρόσφατα ότι αν αυτό γίνει και αφορά μια υπαρξιακή κρίση για τη Ρωσία, από τον Βλαντιμίρ Πούτιν δεν αποκλείεται η χρήση πυρηνικών όπλων. Αυτή είναι η πρώτη φορά μέσα σε 20 χρόνια που το καθεστώς Πούτιν μιλάει γι’ αυτό τέσσερις, πέντε, έξι φορές μέσα σε 35 ημέρες Γιατί; Ολα τα άλλα για τα οποία έχουν μιλήσει, τα έχουν εκτελέσει. Ας μην το ξεχνάμε αυτό. Η ανησυχία μου είναι ότι αν ο Πούτιν αποφασίσει να κάνει κάτι ανιστορικό, άτυπο και απαράδεκτο σε όλους εμάς στο μυαλό του θα είναι υπέροχο. Και αυτό θα μπορούσε να είναι η χρήση κάτι επιπρόσθετου που θα προσπαθήσει να αποκεφαλίσει στο Κίεβο το καθεστώς Ζελένσκι.
Το ότι κανείς δεν έχει χρησιμοποιήσει πυρηνικό όπλο μέχρι σήμερα δεν σημαίνει ότι ο Πούτιν πιστεύει ότι δεν μπορεί να το κάνει. Μπορεί να το κάνει μόνο και μόνο επειδή πιστεύει ότι θα αλλάξει ολόκληρη την ισορροπία ισχύος και μετά να προχωρήσει αμέσως τις διαπραγματεύσεις και να υποστηρίξει ότι δεν θα ξανασυμβεί ποτέ ή να πει ήταν λάθος, κάποιος ανεγκέφαλος στρατηγός, του έφυγε το δάχτυλο απ’ το πυρηνικό κουμπί και το έκανε… αλά δόκτωρ Strangelove και μετά ο Πούτιν τον πυροβολεί στο κεφάλι… και κατά τη γνώμη του λήγει το θέμα! Πάντως δεν είναι σωστό και λογικό μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να γίνονται τόσες αναφορές από τους Πούτιν, Πεσκόφ, Μεντβέντεφ για χρήση πυρηνικού όπλου. Κρύβει διάφορα και πολύ επικίνδυνα.
Ο Μπάιντεν μετέτρεψε σε ισόβια την ποινή 37 ανθρώπων από τους 40 που έχουν καταδικαστεί σε θάνατο
Τρίτον: Η Ρωσία εφαρμόζει αποτελεσματικά τον πυρηνικό καταναγκασμό. Οι Ρώσοι χρησιμοποιούν πυρηνικό εξαναγκασμό ενώ οι Αμερικανοί εμφανίζονται απρόθυμοι να προβούν σε κάτι τέτοιο. Η Ρωσία μετέφερε μία από τις τεράστιες στρατηγικές στρατιωτικές ασκήσεις της όπου χρησιμοποίησαν συστήματα διανομής πυρηνικών για να συμπέσουν ακριβώς πριν από την εισβολή (με τον Πούτιν στη Λευκορωσία), όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν σχεδιάσει να προχωρήσουν σε μια μακροχρόνια προγραμματισμένη δοκιμή Minuteman III. Η αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε ουσιαστικά, παρόλο που οι Ρώσοι θα γνώριζαν εκ των προτέρων για τις ασκήσεις των ΗΠΑ και δεν θα ήταν έκπληξη, ότι «Δεν μπορούμε να σχεδιάσουμε να συμβεί κατά τη διάρκεια του εισβολής».
Η κυβέρνηση Μπάιντεν αποφάσισε να μην προχωρήσει με τη δοκιμή Minuteman III επειδή ήθελε να στείλει το μήνυμα ότι δεν θα συμβάδιζε με αυτές τις πυρηνικές απειλές της Μόσχας. Δυστυχώς, νομίζω ότι αυτό επιβεβαίωσε στο μυαλό της Ρωσίας ότι οι ΗΠΑ φοβούνται τη σκέψη χρήσης πυρηνικών στον πλανήτη και αυτό ενισχύει την ανησυχητική επιρροή που έχουν οι απειλές χρήσης των πυρηνικών όπλων στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον δυτικό κόσμο. Η Μόσχα δεν χαρακτηρίζεται από επιδερμική συμπεριφορά και δυτικές ευαισθησίες. Είναι πάντα μονόχνοτη, εμπρηστική, προβληματική και αντισυμβατική.
Τέταρτον: Ο Πούτιν στοχεύει να οικοδομήσει μια ρωσική αυτοκρατορία, όχι να ξαναδημιουργήσει τη Σοβιετική Ενωση. Στη σκέψη για την πιθανή χρήση πυρηνικών, χημικών ή βιολογικών όπλων από τον Πούτιν είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου τούς στόχους του Πούτιν. Δεν είναι να δημιουργήσει μια ουδέτερη Ουκρανία. Δεν είναι να κρατήσει την Ουκρανία έξω από το ΝΑΤΟ. Είναι να απορροφήσει την Ουκρανία σε μία ρωσική αυτοκρατορία. Και το όραμά του για έναν λεγόμενο ρωσικό κόσμο, ο οποίος θα είναι μια ευρασιατική-ρωσική αυτοκρατορία που δεν θα μοιάζει με την πρώην Σοβιετική Ενωση. Η τότε ΕΣΣΔ διαμορφώθηκε από τον Στάλιν ως μια πολυεθνική αυτοκρατορία υπό την ηγεσία της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Ο Πούτιν τη βλέπει ως μια πανρωσική αυτοκρατορία που θα βασίζεται στη ρωσική εθνότητα. Και όπως είπε ο αείμνηστος Μπρεζίνσκι, η Ουκρανία είναι το κλειδί για την αποτροπή της επανεμφάνισης μιας πρώην Σοβιετικής Ενωσης.
Πέμπτον: Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να σκέφτονται το αδιανόητο. Τις τελευταίες ημέρες είδαμε πολιτικούς, κυρίως τον πρόεδρο Μπάιντεν, ανοιχτά, και πολλούς άλλους αναλυτές (πίσω από κλειστές πόρτες) να εικάζουν για πιθανή χρήση πυρηνικών, χημικών ή βιολογικών όπλων από τις ρωσικές δυνάμεις. Αν και η χρήση ΟΜΚ μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα άμεση και πιθανή, είναι μια πιθανότητα την οποία πρέπει να αντιμετωπίσουν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, όπως σημείωσε πρόσφατα και εμφατικά ένα αρκετά δυσοίωνο άρθρο στον Economist. Ανέφερε και τη σκάλα των 44 βημάτων της πυρηνικής κλιμάκωσης στο βιβλίο του 1962, στο οποίο έκανε μια πολύ απλή αλλά αμφιλεγόμενη αναφορά που οι πλείστοι δεν γνωρίζουν. Οτι ο θερμοπυρηνικός πόλεμος μπορεί να φαίνεται αδιανόητος, ανήθικος, παράφρων, φρικτός ή πολύ απίθανος, αλλά δεν είναι αδύνατος. Για να ενεργήσουμε έξυπνα και αποτρεπτικά πρέπει να μάθουμε όσο περισσότερα μπορούμε για τους κινδύνους υποτροπής. Επομένως, ίσως μπορέσουμε να αποφύγουμε τον πυρηνικό πόλεμο. Ισως ακόμη και να μπορέσουμε να αποφύγουμε τις κρίσεις που μας φέρνουν στο χείλος του πυρηνικού πολέμου.