Η περιοχή Kίβσκι του Χάρκοβο (κάτι παραπάνω από 30 χλμ. από τα ρωσικά σύνορα) ήταν ένα από τα πρώτα μέρη της Ουκρανίας που οι ρωσικές δυνάμεις προσπάθησαν να καταλάβουν στις 24 Φεβρουαρίου 2022. Σήμερα οι Ρώσοι -λόγω της ουκρανικής αντεπίθεσης του περασμένου μήνα- έχουν υποχωρήσει πίσω στην επικράτειά τους (Μπελγκορόντ), αφήνοντας κατεστραμμένα τα σπίτια άνω των 100.000 ανθρώπων. Τα περισσότερα από τα κτίρια δεν είναι ασφαλή και υπό τις παρούσες συνθήκες δεν μπορούν να επισκευαστούν.

Οβίδες

Ο ρωσικός στρατός μπορεί να μην είναι σε θέση να καταστρέψει τα προσωρινά καταλύματα στη δυτική Ουκρανία στην οποία έχει εκτοπιστεί ο πληθυσμός (π.χ. Λβιβ, Λουσκ) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Ρωσία έχει σταματήσει να τους στοχοποιεί με άλλα μέσα. Το πρωί της 17ης Οκτωβρίου, 450 χλμ. δυτικά του Χάρκοβο, οι οβίδες αντηχούσαν στους δρόμους του Κιέβου καθώς τα ιρανικά ιπτάμενα πυρομαχικά Shaheed/drones κατευθύνονταν προς τους στόχους τους. Οι περιοδικές εκρήξεις αποτελούσαν το τελευταίο κύμα στη βάναυση και απάνθρωπη επιχείρηση της Ρωσίας να στερήσει απ’ την Ουκρανία την ηλεκτρική ενέργεια, καθώς η θερμοκρασία πέφτει αρκετά στην αρχή του χειμώνα. Εδώ και τέσσερις εβδομάδες, η Ουκρανία έχει βιώσει ένα μίγμα πυραύλων κρουζ και «περιπλανώμενων επιδρομών πυρομαχικών» με drones που στοχεύουν συστηματικά την ενεργειακή της υποδομή (υδροηλεκτρικά και θερμοηλεκτρικά εργοστάσια).

Τον Αύγουστο, οι πόλεις της Ουκρανίας είδαν μεγάλο αριθμό ανθρώπων να επικοινωνούν μεταξύ τους (μέχρι λίγο πριν από την απαγόρευση κυκλοφορίας), με τις καφετέριες και τα εστιατόρια να είναι γεμάτα. Τώρα, οι δρόμοι και τα γύρω σπίτια είναι σκοτεινά σε μια προσπάθεια εξοικονόμησης ενέργειας. Προς το παρόν, η θερμοκρασία δεν θέτει θέμα επιβίωσης, αλλά για πολλούς Ουκρανούς θα είναι πρόβλημα μέσα τους επόμενους μήνες. Αφού κατέλαβε σημαντικό έδαφος τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο, η αντεπίθεση των ουκρανικών δυνάμεων στη Χερσώνα και στο Χάρκοβο βαίνει καλώς, αλλά φορές επιβραδύνεται. Η Ρωσία επιδιώκει, τώρα, να εκμεταλλευτεί αυτό το «παράθυρο ευκαιρίας» για να ασκήσει τη μέγιστη πολιτική πίεση στην ουκρανική κυβέρνηση στοχεύοντας να πλήξει ψυχικά και ηθικά τον πληθυσμό της. Και για τις δύο πλευρές, ο πόλεμος έχει πλέον μετατοπιστεί σε ένα πρωταρχικά αντισυμβατικό στάδιο που θα διαμορφώσει τις διαθέσιμες στρατιωτικές επιλογές την ερχόμενη άνοιξη.

Κινητοποίηση

Αντίθετα, η Ρωσία κινητοποιεί μεγάλες μονάδες με τη συμμετοχή των επιστρατευμένων προετοιμάζοντας μια ανανεωμένη εαρινή επίθεση. Για την Ουκρανία, επίσης, υπάρχει ανάγκη να δημιουργηθούν νέοι σχηματισμοί για να πάρουν και να διατηρήσουν την πρωτοβουλία το επόμενο έτος. Για τη Ρωσία, ο στόχος είναι να εκτρέψει τις προσπάθειες της Ουκρανίας, ειδικά στο νότιο τμήμα της χώρας. Για την Ουκρανία, η κύρια προσπάθεια είναι να διασφαλιστεί ότι οι ρωσικές δυνάμεις δεν θα ανακτήσουν τη συνοχή ή το ηθικό τους και να διαταράξουν τη σταθεροποίηση του ρωσικού ελέγχου στα κατεχόμενα ανατολικά και νότια εδάφη. Ενας άλλος αντίκτυπος της στόχευσης της ενεργειακής υποδομής της Ουκρανίας είναι να εξαρτηθεί το Κίεβο περισσότερο οικονομικά από τη Δύση, κάτι που είναι πιθανό να συμπέσει με την ευρύτερη ενεργειακή… λειψυδρία στην Ευρώπη και τα οικονομικά προβλήματα για τους διεθνείς εταίρους της Ουκρανίας.

Αυτό θα συνοδευτεί από μια εκστρατεία παραπλανητικής, ύπουλης και προπαγανδιστικής «ενημέρωσης» από τους Ρώσους για να προσπαθήσουν να πείσουν τους δυτικούς πολίτες να ξοδέψουν πιο πολλά χρήματα στο εσωτερικό αντί να τα στείλουν στο εξωτερικό. Στην πραγματικότητα, τόσο η Ουκρανία όσο και η Ευρώπη στοχοποιούνται μέσω των ίδιων σημείων πίεσης και με αυτή την έννοια, η ρωσική αφήγηση που θέτει μια διαφορά μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού είναι μια ψευδής διχογνωμία που στοχεύει στην πόλωση της γνώμης. Για τους εταίρους της Ουκρανίας, υπάρχει άμεση ανθρωπιστική απαίτηση να υποστηρίξουν τον πληθυσμό της και τους πρόσφυγες κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Αλλά είναι επίσης καίριο να εκμεταλλευτούν την περίοδο κατά την οποία η Ρωσία είναι λιγότερο ικανή να διεξάγει χερσαίες επιχειρήσεις, προτού υπάρξουν «ενέσεις» με την εισαγωγή νέων μονάδων, για να πλήξουν τα πλεονεκτήματα των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Μετ’ εμποδίων οι χερσαίες επιχειρήσεις

Για την Ουκρανία, οι χειμερινές συνθήκες θα καταστήσουν πιο δύσκολη την επιμελητεία για πολλαπλές και ταυτόχρονες συμβατικές επιχειρήσεις σχετικά με την ανάκτηση εδαφών, ενώ η έλλειψη βλάστησης και άλλης κάλυψης θα καταστήσει πιο επικίνδυνη την προέλαση των τεθωρακισμένων δυνάμεων. Για τη Ρωσία, με αποδυναμωμένες δυνάμεις και κακώς προετοιμασμένες θέσεις, ο χειμώνας είναι πιθανό να προκαλέσει περαιτέρω πτώση του ηθικού και σημαντικές απώλειες από τραυματισμούς λόγω έκθεσης σε δυτικά συστήματα του στρατού του Κιέβου. Είναι κρίσιμο οι Δυτικοί και οι Ουκρανοί να εκμεταλλευτούν την περίοδο κατά την οποία η Ρωσία είναι λιγότερο ικανή να διεξάγει χερσαίες επιχειρήσεις για να μπλοκάρει τα πλεονεκτήματα των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων και να εκπαιδεύσει νέες μονάδες.

Ευκαιρία νίκης μέσα στο 2023

Τώρα είναι η χρονική στιγμή που οι εταίροι της Ουκρανίας πρέπει να βάλουν τις βάσεις για μια στρατιωτική νίκη το 2023. Αν η ανθρωπιστική κρίση είναι η επείγουσα προτεραιότητα, η συνέχιση του εξορθολογισμού και η διασφάλιση της βιωσιμότητας της υποστήριξης στις ουκρανικές δυνάμεις είναι το πιο σημαντικό καθήκον.

Αυτό δεν είναι ένα ασήμαντο εγχείρημα. Οι ουκρανικές δυνάμεις λειτουργούν επί του παρόντος με 14 διαφορετικά συστήματα πυροβολικού, το καθένα με ξεχωριστές απαιτήσεις συντήρησης και πυρομαχικών, δημιουργώντας ένα «κουβάρι» προκλήσεων επιμελητείας. Επιπλέον, τα επιταχυνόμενα μαθήματα δυναμικής επίθεσης που παρασχέθηκαν στα ουκρανικά πληρώματα επέτρεψαν να πολεμήσουν αποτελεσματικά, αλλά τους άφησαν χωρίς τις δεξιότητες συντήρησης για να φροντίσουν και να πάρουν τη μέγιστη λειτουργική διάρκεια ζωής από συστήματα πυροβολικού που είναι ακριβά, αργά στην κατασκευή και δύσκολα αντικαθίστανται. Το ζήτημα δεν έχει ακόμη επιλυθεί.

Οι εταίροι της Ουκρανίας θα πρέπει να επιδιώξουν τον εξορθολογισμό της παροχής συστημάτων γύρω από τέσσερις τύπους, με αγωγούς για την εκπαίδευση συντηρητών και βιομηχανικές επενδύσεις για την εξασφάλιση βιώσιμων προμηθειών πυρομαχικών και όπλων. Καθώς η Ουκρανία ζητά επειγόντως αεράμυνα για την προστασία της υποδομής της, είναι ζωτικής σημασίας οι εταίροι της να μην επαναλάβουν τα λάθη που έγιναν με το πυροβολικό και εξαρχής να σχεδιάσουν να παράσχουν έναν περιορισμένο αριθμό συστημάτων με ευέλικτη βιομηχανική επένδυση για τη διαρκή υποστήριξη των πυρομαχικών.

Παγίδα ο εφησυχασμός

Αν πολλοί εταίροι ήταν απαισιόδοξοι ως προς το εάν η νίκη ήταν δυνατή στην αρχή της σύγκρουσης, είναι απαραίτητο να αποφευχθεί ο εφησυχασμός της πίστης ότι η νίκη είναι πλέον αναπόφευκτη (ήμουν από τους ελάχιστους στη χώρα μας που έγραφα και έλεγα επί μήνες ότι το Κίεβο θα υπερισχύσει). Είναι επίσης σημαντικό να αξιοποιηθεί η βασική εκπαίδευση που παρέχεται στο νέο ουκρανικό προσωπικό για την υποστήριξη του σχηματισμού νέων μονάδων δράσης, με εκπαίδευση κατώτερης ηγεσίας (υπαξιωματικών) και αξιωματικών σε επίπεδο τάγματος και ταξιαρχίας για να διασφαλιστεί ότι οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν προετοιμασμένες εφεδρείες για την άλλη πλευρά του χειμώνα.

Η νίκη είναι δυνατή, αλλά απαιτεί στρατηγική προσέγγιση για την υποστήριξη που παρέχεται στην Ουκρανία. Αναγνωρίζοντας την αδυναμία της δικής της στρατιωτικής θέσης στο έδαφος, η ρωσική κυβέρνηση ενθαρρύνει επίσης τους διεθνείς εταίρους της Ουκρανίας να πιέσουν το Κίεβο να διαπραγματευτεί μια κατάπαυση του πυρός. Αυτό προωθείται μέσω ενός μίγματος απαράδεκτων υπόγειων μηνυμάτων, συμπεριλαμβανομένης της υπογράμμισης του οικονομικού αντίκτυπου του πολέμου, της πιθανής μακροζωίας και συνέχισης των μαχών και του υπαρκτού κινδύνου πυρηνικής κλιμάκωσης.

Καμία εμπιστοσύνη σε συμβιβασμούς

Ακόμα κι αν γινόταν συμβιβασμός, δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι Ρώσοι θα τηρούσαν οποιαδήποτε συμφωνία και πιθανότατα θα χρησιμοποιούσαν μια κατάπαυση του πυρός για να εδραιώσουν τον έλεγχο, να ανασυγκροτήσουν τις δυνάμεις τους και στη συνέχεια να την παραβιάσουν όταν η κινητοποίησή τους θα έχει δημιουργήσει την ευκαιρία για περαιτέρω επίθεση. Η Ουκρανία σίγουρα δεν έχει καμία πρόθεση να κάνει παραχωρήσεις. Με τεράστιες κοινότητες, όπως η περιφέρεια Κιέβσκι, να ερημώνονται και με εκφραστές της ουκρανικής κουλτούρας και ταυτότητας να εκκαθαρίζονται συστηματικά στους ρωσικούς θαλάμους βασανιστηρίων κάτω από τα ρωσικά φασιστικά αστυνομικά τμήματα και στα στρατόπεδα φιλτραρίσματος στα κατεχόμενα, η σύγκρουση παραμένει υπαρξιακή, έχει πολύ μέλλον και θα οδηγήσει στο τέλος του κρεμλινικού καθεστώτος.

Ειδήσεις σήμερα