«Η διαδήλωση που ξεκίνησε στο Ιράν για τη Μάχσα Αμίνι έχει γίνει εξέγερση, έχει γίνει επανάσταση πλέον, έτσι ονομάζεται, δεν είναι διαδήλωση. Αυτοί που έχουν ξεσηκωθεί δεν είναι διαδηλωτές, είναι επαναστάτες κι εγώ θέλω πραγματικά να τελειώσει όλο αυτό και να μάθω ότι η χώρα μου έχει ελευθερωθεί. Γιατί πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν πεθάνει, έχουν φυλακιστεί, έχουν βασανιστεί ή έχουν απαχθεί», επισημαίνει.

Στην Ελλάδα ήρθε όταν ήταν πέντε ετών περπατώντας για εβδομάδες με τους γονείς της μέσω Τουρκίας. Μιλάει άπταιστα ελληνικά και σήμερα στα 27 της ζει μόνιμα στην Αθήνα με τον άντρα της και το μωρό τους. Κάθε μέρα παρακολουθεί καρέ καρέ τα γεγονότα στο Ιράν όχι μόνο από τις ειδήσεις αλλά και από τα αμέτρητα βίντεο που της στέλνουν φίλοι και συγγενείς από τη χώρα της για να τα ανεβάζει στα social media, ώστε να ευαισθητοποιηθεί όσο γίνεται περισσότερος κόσμος.

«Εγώ δεν ζω τα γεγονότα, αλλά βλέπω βίντεο που μου στέλνουν και μου δείχνουν το τι έχει γίνει και προσπαθώ από το Instagram μου να τα κάνω share, να τα βλέπει ο κόσμος, ώστε να μη χαθεί αυτή η φωνή. Γιατί τα social media είναι μια πολύ δυνατή φωνή για όλους αυτούς που προσπαθούν να ελευθερωθούν. Αυτό προσπαθούν να κάνουν… Να ελευθερωθούν για ένα καλύτερο αύριο, για να έχουν δικαιώματα. Ολοι μου οι συγγενείς, οι γνωστοί, οι φίλοι, οι φίλοι του άντρα μου, όλοι μάς στέλνουν συνέχεια βίντεο για να τα κοινοποιούμε στα social media για να μην πνιγεί η φωνή τους, να μη χαθεί αυτό που προσπαθούν να κάνουν, γιατί ουσιαστικά -θέλοντας και μη- κάθε μέρα τα προβλήματα της κοινωνίας είναι πάρα πολλά και χάνεται ο στόχος ενός κράτους που προσπαθεί να ελευθερωθεί. Οπότε, θέλουμε όλες οι χώρες να προσπαθήσουν να βοηθήσουν το Ιράν», λέει η Μπίτα Αμπάντι.

Καταστολή

Το καθεστώς, όπως εξηγεί, καταστέλλει κάθε μορφή αντίδρασης, ακόμα και αν αυτή έρχεται μέσα από την τέχνη. «Φανταστείτε ένας άνθρωπος, ο Σερβίν, έβγαλε ένα τραγούδι για όλο αυτό που γίνεται και τον φυλάκισαν, τον βασάνισαν μέχρι που αναγκάστηκε να γράψει στο Instagram “Συγγνώμη”. Δηλαδή, ούτε ελευθερία λόγου δεν έχουν οι άνθρωποι εκεί».

Η ψυχολογία της, όπως μας λέει, είναι κακή όσο βλέπει το αιματοκύλισμα στη χώρα της, παρότι είναι μακριά. «Το θεοκρατικό καθεστώς το νιώθω και το γνωρίζω από ανθρώπους από το περιβάλλον μου, ανθρώπους που μιλάω μαζί τους. Τι σημαίνει θεοκρατικό καθεστώς; Η Αστυνομία Ηθικής, που λένε συνέχεια στις ειδήσεις, τι είναι; Είναι ηθική για το δικό τους μυαλό. Δηλαδή, σε βλέπει ο αστυνομικός και λέει ότι “αυτό που φοράς δεν είναι ηθικό” ή “ο τρόπος που μου μιλάς ή ο τρόπος που φέρεσαι δεν είναι ηθικός” και μπορούν να σε πάρουν χωρίς να ξέρεις τι θα σου κάνουν. Εξαρτάται σε τι άνθρωπο έχεις πέσει, τη δική του ηθική, την ιδεολογία του και το πόσο σκληρός μπορεί να γίνει. Γιατί όντως μπορούν να γίνουν πολύ σκληροί και το απέδειξαν με πολλούς τρόπους».

Οι ιστορίες που της μεταφέρουν από το Ιράν δεν αντέχουν, όπως λέει, στην κοινή λογική. «Η Αστυνομία Ηθικής πλέον βγαίνει έξω και πυροβολεί τον κόσμο. Εχουν δώσει εντολή να πυροβολούν χωρίς να έχουν κάποιον ενδοιασμό. Κάποια πράγματα δεν μπορώ να τα πω εδώ στην Ελλάδα όπως ακριβώς είναι, γιατί θεωρώ ότι δεν θα με πιστέψουν ότι όντως υπάρχει κάτι τέτοιο σε ένα κράτος. Τους φαίνεται πάρα πολύ περίεργο και τους καταλαβαίνω, γιατί το 2022 ακόμα κι εγώ, που είμαι από αυτήν την πλευρά, όταν μου λένε κάποια τέτοια ιστορία, λέω: “Αποκλείεται, υπερβάλλεις”…».

«Δεν πρέπει να κάνουμε πίσω»

Η Μπίτα ή Νεφέλη, όπως τη φωνάζουν στην Ελλάδα, θεωρεί ότι ο δρόμος που πήραν οι συμπατριώτες της δεν έχει επιστροφή. Πρωτίστως γιατί αν κατασταλεί το κίνημα, όλοι όσοι βγήκαν στους δρόμους θα πληρώσουν βαρύ τίμημα.

«Πιστεύω ότι τώρα με όλα αυτά που έχουν γίνει και στα πανεπιστήμια δεν υπάρχει πλέον γυρισμός. Γιατί, αν σταματήσει αυτό το κίνημα, θα υπάρχουν συνέπειες, έχουν βγει όλοι και έχουν πει ότι δεν πρέπει να κάνουμε πίσω, τα έχω διαβάσει όλα αυτά που σου λέω. Δεν πρέπει να κάνουμε πίσω και ο πρώτος λόγος είναι ότι στο Ιράν παντού υπάρχουν κάμερες και οι διαδηλωτές δεν καλύπτουν τα πρόσωπά τους, οπότε το καθεστώς θα δει τα πρόσωπά τους και θα τους ψάξει έναν έναν. Αν δεν βρουν τους ίδιους, γιατί θα κρυφτούν ή θα φύγουν παράνομα από τη χώρα, θα βρουν τους γονείς τους ή τα αδέλφια τους, κάποιον από την οικογένειά τους για να βασανίσουν. Οπότε, σίγουρα δεν θα κάνουν πίσω. Ή θα γίνει κάτι πάρα πολύ κακό και τρομερό, που θα έχει ως αποτέλεσμα να χαθούν πάρα πολλές ζωές. Το λέω αυτήν τη στιγμή και βουρκώνω…».

Το όνειρο της επιστροφής

Βρίσκεται σε επικοινωνία με τους γονείς της που ζουν στην Αγγλία και τους θείους της στη Γερμανία και όλοι ανυπομονούν να ανοίξει ο δρόμος για να γυρίσουν στη χώρα τους. «Συζητάμε κάθε μέρα ότι, αν ελευθερωθεί το Ιράν, θα γυρίσουμε πίσω. Να είμαστε όλοι μαζί. Είναι κάτι που σκέφτομαι συνέχεια».

Το γεγονός ότι το κίνημα έχει πάρει διεθνείς διαστάσεις αυξάνει τις ελπίδες της ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα θα κερδίσουν τη βία. «Το πιο θετικό που συμβαίνει είναι ότι δεν μπορούν να εμποδίσουν το κίνημα, γιατί έχει γίνει πια παγκόσμιο. Γι’ αυτό είμαι πάρα πολύ χαρούμενη και εύχομαι να μη σταματήσουν. Κάθε βίντεο που ανεβάζουμε, κάθε πράξη που κάνουμε αυτήν τη στιγμή νομίζω ότι βοηθάει. Εύχομαι να μην τα παρατήσει κανείς, να πετύχουμε ελευθερία λόγου, ισότητα, διαφορετικότητα, αγάπη και αλληλεγγύη. Να πετύχουμε την ελευθερία της γυναίκας, όλα αυτά που δεν μας αφήνει αυτό το θεοκρατικό καθεστώς, ακόμα και να βγούμε να δούμε τον κόσμο. Δεν τους αφήνουν να βγουν από τη χώρα, μόνο στην Ασία μπορούν να πάνε εύκολα».

Ειδήσεις σήμερα