Ο γενικός της επίτροπος, Φιλίπ Λαζαρινί, ζήτησε περισσότερη χρηματοδότηση, προσθέτοντας: «Τα κράτη πρέπει να βρουν την πολιτική βούληση να τερματίσουν αυτή την τραγωδία.

Η αποτυχία να δράσουμε τώρα και να σταματήσουμε τη σφαγή θα σπιλώσει για πάντα την αξιοπιστία μας ως εκπροσώπων της διεθνούς κοινότητας και θα τροφοδοτήσει ατελείωτους κύκλους βίας, που τελικά θα μας κατακλύσουν όλους».

Η υπηρεσία αναφέρει ότι 133 από τους εργαζομένους της έχουν σκοτωθεί στη Γάζα από τις 7 Οκτωβρίου, ενώ «129 περιστατικά έπληξαν τις εγκαταστάσεις της UNRWA από την αρχή του πολέμου, με ορισμένες εγκαταστάσεις να έχουν χτυπηθεί πολλές φορές». Προσθέτει ότι «34 εγκαταστάσεις της UNRWA χτυπήθηκαν άμεσα και 57 εγκαταστάσεις υπέστησαν παράπλευρες ζημιές.

Η UNRWA έχει επίσης λάβει αναφορές για στρατιωτική χρήση των εγκαταστάσεών της σε τουλάχιστον πέντε περιπτώσεις». Η οργάνωση λέει ότι έως και 1,9 εκατομμύρια άνθρωποι, που σύμφωνα με την ίδια αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 85% του πληθυσμού της Λωρίδας, έχουν εκτοπιστεί (πολλοί από αυτούς πολλές φορές). Από τις 6 Δεκεμβρίου, σχεδόν 1,2 εκατομμύριο εσωτερικά εκτοπισμένοι (ΕΔΠ) βρίσκουν καταφύγιο σε 151 εγκαταστάσεις της UNRWA και στις πέντε επαρχίες της Λωρίδας της Γάζας, συμπεριλαμβανομένου του Βορρά και της Πόλης της Γάζας. Περισσότεροι από 1 εκατομμύριο εκτοπισμένοι βρίσκουν καταφύγιο σε 94 εγκαταστάσεις στις περιοχές Χαν Γιουνίς και Ράφα.

Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ συνεδρίαζε επί ώρες (μέχρι αργά το βράδυ), αφού ο γ.γ./ΟΗΕ, Πορτογάλος Αντόνιο Γκουτέρες, επικαλέστηκε το άρθρο 99 του Καταστατικού του ΟΗΕ (ένα βήμα που κανείς στη θέση του δεν έχει κάνει εδώ και δεκαετίες). Το άρθρο επιτρέπει στον γ.γ. να φέρει υπόψη του Συμβουλίου «οποιοδήποτε θέμα που κατά τη γνώμη του μπορεί να απειλήσει τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας». Το σχέδιο ψηφίσματος προς τα 15 κράτη-μέλη του Σ.Α. προτείνουν η Ιρλανδία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Οι πλείστες χώρες το υποστηρίζουν, αλλά υπάρχει πάντοτε το βέτο των ΗΠΑ σε μία καταδικαστική για το Ισραήλ εξέλιξη.

Η κίνηση του γ.γ. του ΟΗΕ θεωρείται ιδιαίτερα τολμηρή με την επίκληση του άρθρου 99 για την αντιμετώπιση της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης. Τα εγκλήματα πολέμου, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, η γενοκτονία και η εθνοκάθαρση είναι από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα στην ανθρώπινη ιστορία. Αυτά τα αποτρόπαια εγκλήματα, που ορίζονται από τη βαρβαρότητα και την περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής, χτυπούν την καρδιά του Διεθνούς Δικαίου και των προτύπων που αγωνίζονται να προστατεύσουν την αγνότητα της ανθρωπότητας.

Η εσκεμμένη στόχευση αμάχων, η εσκεμμένη καταστροφή πόλεων είναι τρομερές παραβιάσεις των καθιερωμένων κανόνων συμπεριφοράς της ανθρωπότητας που πρέπει να τηρούνται, όπως παρατηρείται στην πολεμική στρατηγική του Ισραήλ. Η διεθνής κοινότητα και ιδίως τα Ηνωμένα Εθνη (ΟΗΕ) έχουν κληθεί να αναλάβουν πιο ενεργά και αποτελεσματικά μέτρα για τον τερματισμό των εχθροπραξιών και την επανέναρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας. Ο γ.γ. του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, επικαλέστηκε προχθές το άρθρο 99 του Χάρτη του ΟΗΕ. Αυτό το άρθρο παρέχει στον γενικό γραμματέα την εξουσία να θέτει υπόψη του Συμβουλίου Ασφαλείας οποιοδήποτε θέμα που κατά τη γνώμη του μπορεί να απειλήσει τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας.

Το άρθρο 99 είναι το μοναδικό και ισχυρό εργαλείο που δίνει τη δυνατότητα στον γ.γ. να διαδραματίσει προληπτικό ρόλο στην αντιμετώπιση παγκόσμιων κρίσεων.

Ωστόσο, έχει επικαλεστεί σπάνια στην ιστορία του ΟΗΕ, κυρίως λόγω των πολιτικών και πρακτικών εμποδίων που συνεπάγεται.

Πρώτο, ο γ.γ. μπορεί να αντιμετωπίσει αντίσταση και κριτική από τα μόνιμα μέλη του Σ.Α./ΟΗΕ, ειδικά εκείνα που έχουν συμφέροντα ή συμμαχίες με τα μέρη της σύγκρουσης, όπως οι ΗΠΑ στην περίπτωση του Ισραήλ.

Δεύτερο, ο γ.γ. μπορεί να διακινδυνεύσει να υπονομεύσει την αξιοπιστία και τη νομιμότητά του ως αμερόληπτου και ουδέτερου διαμεσολαβητή, αν γίνει αντιληπτό ότι παίρνει θέση ή παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις κυρίαρχων κρατών.

Τρίτο, ο γ.γ. μπορεί να μην έχει επαρκείς πληροφορίες και πόρους για να αξιολογήσει την κατάσταση και να προτείνει λύσεις, ειδικά σε περίπλοκες και παρατεταμένες συγκρούσεις όπως η ισραηλινο-παλαιστινιακή.

Τέταρτο, ο γ.γ. ενδέχεται να μην είναι σε θέση να διασφαλίσει την εφαρμογή και την παρακολούθηση των αποφάσεων του Σ.Α. αν τα μέρη της σύγκρουσης δεν επιθυμούν ή δεν μπορούν να συμμορφωθούν.