Διείσδυση
Σύμφωνα με τη Repubblica το Μαρόκο είχε προχωρήσει πολύ περισσότερο από το Κατάρ στη διείσδυσή του στις Βρυξέλλες, επιστρατεύοντας ακόμη και τον επικεφαλής, από το 2006, της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και Εξωτερικής Ασφάλειας (DGED), Μασούρ Γιασίν.
Σε αυτόν, κατά το δημοσίευμα, αναφέρονταν απευθείας κι από αυτόν πληρώνονταν ο Ιταλός πρώην ευρωβουλευτής και επικεφαλής της ΜΚΟ Fight Impunity, Αντόνιο Παντσέρι, ο οποίος είχε ξεκινήσει τα ταξίδια στο Μαρόκο από το 2019, ως υπεύθυνος του Ευρωκοινοβουλίου για τις αραβικές χώρες. Οι Μαροκινοί πράκτορες είχαν διαρκείς επαφές, συναντήσεις και δείπνα με τους Ιταλούς, ενώ ο Παντσέρι φέρεται να συνάντησε τον Γιασίν στο Ραμπάτ τον Ιούλιο του 2021. Κύριος σύνδεσμός τους φαίνεται πως ήταν ο πρέσβης του Μαρόκου στην Πολωνία, Αμπντεραχίντ Ατμούν, ο οποίος μετέφερε τα μετρητά στον άξονα Βαρσοβία-Βρυξέλλες, ενώ διατηρούσαν επαφές και με τον πράκτορα της DGED, Μπελαράς Μοχάμεντ.
Το γεγονός ότι η έκθεση της μυστικής υπηρεσίας του Βελγίου (Vsse) κατονομάζει ευθέως τον αρχικατάσκοπο του Μαροκινού βασιλείου, ως άμεσο επόπτη και καθοδηγητή του κυκλώματος των Ευρωπαίων «επίορκων», δημιουργεί τεράστιο διπλωματικό ζήτημα ασφαλείας για την Ε.Ε. Στις επιχειρήσεις ξεσκεπάσματος του κυκλώματος, οι οποίες ξεκίνησαν πριν από πέντε μήνες κατόπιν πληροφοριών για την ανάμειξη των μαροκινών μυστικών υπηρεσιών στο «λόμπινγκ» των Βρυξελλών πήραν μέρος μυστικές υπηρεσίες τουλάχιστον πέντε ευρωπαϊκών κρατών. Στο ρεπορτάζ της Repubblica γίνεται αναφορά σε γεωπολιτικές πτυχές των σχέσεων της Ε.Ε. με το Μαρόκο, που αφορούν κατά κύριο λόγο το μεταναστευτικό αλλά και το αυτονομιστικό κίνημα Πολισάριο της Δυτικής Σαχάρας, το οποίο βρίσκει στήριξη στην Ισπανία και στην Ευρώπη.
ΤΙ ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΟΥΣ ΠΡΩΗΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΥΝ ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΕΣ ΤΟΥ ΜΟΥΝΤΙΑΛ
Η «αθόρυβη» σχέση Ρωσίας με Κατάρ
Μέχρι στιγμής η Ρωσία κρατάει πολύ χαμηλούς τόνους απέναντι στο σκάνδαλο που συγκλονίζει τις Βρυξέλλες, ενώ ούτε από ευρωπαϊκής πλευράς έχει αναφερθεί κάποια ανάμειξή της.
Εν αντιθέσει, ωστόσο, με τις πολυδιαφημιζόμενες εκατέρωθεν σχέσεις Τουρκίας-Κατάρ, οι ισχυροί δεσμοί της Μόσχας με την Ντόχα περνούν γενικά απαρατήρητοι στη διεθνή κοινή γνώμη, χωρίς να είναι μυστικοί. Απλώς και τα δύο μέρη αποφεύγουν να τις προβάλλουν.
Την επίθεση στο Μαγδεμβούργο καταδικάζει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος
Κάτι π.χ. που προκάλεσε εντύπωση, ήταν το γεγονός ότι μετά την παραίτηση τον Ιούνιο του πρώην καγκελάριου της Γερμανίας, Γκέρχαρντ Σρέντερ, από το τιμόνι της Rosneft, επικεφαλής του Δ.Σ. του ρωσικού ενεργειακού Κολοσσού διορίστηκε από τον Πούτιν ένας… Καταριανός υψηλόβαθμος αξιωματούχος:
Ο πρώην ανώτερος μάνατζερ της Qatar Energy, Ταγέμπ Μπελμαχντί, με «45χρονη προϋπηρεσία σε μεγάλες πετρελαϊκές επιχειρήσεις της Μ. Ανατολής», όπως σημείωνε η ανακοίνωση του Κρεμλίνου.
Στο Δ.Σ. της Rosneft διορίστηκαν κι άλλοι δύο Καταριανοί, ο Φαϊσάλ Αλσουαϊντί και ο Χαμάντ Ρασίντ αλ Μοχαναντί, δίκην τοποτηρητών του κρατικού χαρτοφυλακίου της Ντόχα, Qatar Investment Authority (QIA).
Να υπενθυμιστεί ότι ο σοσιαλδημοκράτης Σρέντερ αρνιόταν πεισματικά επί τρεις μήνες να εγκαταλείψει το ακριβοπληρωμένο πόστο του στη Μόσχα, παρότι τον πίεζε ασφυκτικά ο ομοϊδεάτης επίγονός του Ολαφ Σολτς, η Μπούντεσταγκ του αφαίρεσε τα προνόμια και το Ευρωκοινοβούλιο τον απειλούσε με κυρώσεις. Οι πληροφορίες έλεγαν ότι αν δεν του συνέβαινε αυτό το… κακό , ο 78χρονος Σρέντερ θα μεταπηδούσε στο εποπτικό συμβούλιο της Gazprom.
Παραιτήσεις
O έκτακτος ανασχηματισμός στο 11μελές Δ.Σ. της Rosneft παρέσυρε σχεδόν τη μισή του σύνθεση και ειδικά όσους αξιωματούχους με επιρροή και πολιτικά πόστα προέρχονταν από χώρες του δυτικού στρατοπέδου. Μαζί με τον Σρέντερ παραιτήθηκαν η πρώην υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας, Καρίν Κνάισλ -στον γάμο της οποίας χόρευε ανέμελα ο Πούτιν- καθώς και ο πρώην εκτελεστικός διευθυντής της ΒP, Mπέρναρντ Λούνεϊ μαζί με τον προκάτοχό του Μπομπ Ντάντλεϊ και τον Γερμανό εκτελεστικό διευθυντή του αγωγού Nordstream 2, Mατίας Βάρνιγκ, αλλά και το βετεράνο Γερμανό τραπεζίτη, Χανς-Γιεργκ Ρούντλοφ.
Κοντολογίς ο Πούτιν είδε να φεύγουν από την «dream team» της Rosneft όλα τα δυτικά στελέχη της, τα οποία αντικατέστησε με τρεις Καταριανούς, τον πρώην διευθυντή της κρατικής εταιρίας πετρελαίου των Φιλιππίνων, Πέδρο Ακίνο και μερικούς Ρώσους.
Η προσέγγιση Κατάρ-Ρωσίας ξεκίνησε το 2016 με αφορμή τη μερική ιδιωτικοποίηση της Rosneft. Tότε η κοινοπραξία του QIA με την ελβετική Glencore απέκτησαν το 19,5% των μετοχών του ρωσικού κολοσσού έναντι 12,2 δισ. δολαρίων, ενώ το 2018, όταν η Ρωσία ήταν ήδη απομονωμένη από τη Δύση και το Κατάρ σε καθεστώς εμπάργκο από τους ισχυρούς γείτονές του (Σ. Αραβία, Αίγυπτος, ΗΑΕ, Μπαχρέιν), οι Καταριανοί συμφώνησαν να κρατήσουν το 19% των μετοχών. Ετσι, κατά το Reuters και το Itar-Tass, διέσωσαν με τα πετροδολάριά τους τη ρωσική εταιρία, η οποία δεν είχε καταφέρει να κλείσει ένα deal με τους Κινέζους. Kάπως έτσι σφυρηλατήθηκαν οι οικονομικοί δεσμοί ανάμεσα στην πρώην και την νυν οικοδέσποινα του Μουντιάλ, οι οποίες «συμπτωματικά» αποτελούν αυτή την εποχή «μαύρα πρόβατα» της Δύσης. (Το Κατάρ φυσικά πολύ λιγότερο, καθώς φιλοξενεί αμερικανικές βάσεις και προχωρεί ανεμπόδιστα σε μεγάλες ενεργειακές συμφωνίες με τη Γερμανία).