Εκτός από τις άμεσες επιπτώσεις στο εισόδημα πολλών νοικοκυριών και την αναγκαστική ενδυμασία και συμπεριφορά «επί κορονοϊού» (μάσκες, γάντια, απολυμάνσεις κ.λπ.), θα υπάρξουν πιο μόνιμες αλλαγές. Αναλυτές, ειδικοί, διαμορφωτές γνώμης και δημοσκόποι που αναζητούν απαντήσεις σταχυολόγησαν ορισμένες από τις αλλαγές της ζωής και της καθημερινότητάς μας στο «Politico»:

– Τηλεργασία: Μεγάλος αριθμός ιδιωτικών εταιριών (ανάμεσά τους και ΜΜΕ) θα κρατήσουν το επόμενο διάστημα κλειστά τα γραφεία για τους εργαζομένους. Σε ελάχιστο χρόνο οι εργαζόμενοι εκπαιδεύτηκαν να εργάζονται από το σπίτι τους και να μετέχουν σε συσκέψεις μέσα από διαδικτυακές πλατφόρμες. Μέχρι να έχει απαντήσεις η επιστημονική κοινότητα για τον νέο κορονοϊό, αναμένεται αυτή η τακτική να συνεχιστεί. Οι εργοδότες ενδέχεται να ανακαλύψουν πως η τηλεργασία είναι πιο βολικός τρόπος εργασίας. Σύμφωνα με την εταιρία Global Workplace Analytics, στα επόμενα δύο χρόνια το 30% των εργαζομένων θα δουλεύει από το σπίτι.

– Η χρυσή εποχή της διαδικτυακής πλατφόρμας: Ο εγκλεισμός στο σπίτι, τα μαθήματα από το Διαδίκτυο για τους μαθητές σχολείων και η τηλεργασία οδηγούν σε άνθηση τις διαδικτυακές πλατφόρμες. Εφαρμογές όπως το Facebook, το Skype, το Whatsapp ή το Snapchat, το Zoom, άνθησαν επί καραντίνας και ήρθαν για να μείνουν στις ζωές εκείνων που είχαν μικρή επαφή με τις νέες τεχνολογίες και τα εργαλεία της. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να ελέγχουν την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων, αλλά και τους κανόνες εργασίας των εργαζομένων σε αυτές τις πλατφόρμες – καθώς πρόκειται για έναν κλάδο που θα επεκτείνεται.

– Μαύρη εποχή για την εστίαση: Για το επόμενο διάστημα τα μεγάλα τραπέζια με φίλους σε εστιατόρια θα αποτελούν παλιά ανάμνηση. Η εμπειρία της Ουχάν στην Κίνα έδειξε ότι οι άνθρωποι παρέμεναν πολύ διστακτικοί για έξοδο σε εστιατόρια μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων. Μέλος του σώματος εστίασης Hotrec τονίζει ότι η πανδημία έπληξε ανεπανόρθωτα το χώρο της εστίασης. Τα αναγκαία μέτρα από τα εστιατόρια (μείωση κατά σχεδόν 50% των τραπεζιών, συνεχείς έλεγχοι και απολυμάνσεις) θα μειώσουν ακόμη περισσότερο τα έσοδα του κλάδου. Ακόμη κι όταν οι πελάτες θα επιστρέψουν στα εστιατόρια, μόνο το 40%-50% εξ αυτών θα έχει παραμείνει.

– Αλλαγές στα μέσα μεταφοράς: Οι μετακινήσεις των πολιτών με τα δημόσια μέσα μεταφοράς στις χώρες της Ε.Ε. που ήραν τα μέτρα περιορισμού γίνονται με συγκεκριμένους κανόνες ασφαλείας – λίγοι επιβάτες, μάσκες και γάντια. Το προηγούμενο διάστημα, όσο διαρκούσε η καραντίνα, ελάχιστοι ήταν οι πολίτες που μετακινήθηκαν με τα μέσα μεταφοράς. Η αλλαγή στον τρόπο των μετακινήσεων αναμένεται να διαρκέσει αρκετά, να γίνει μέρος της καθημερινότητας -όπως σε χώρες της Ασίας- και ενδεχομένως να επιφέρει μείωση των εσόδων.

– Η ζωή με το ποδήλατο: Στη διάρκεια της καραντίνας σε όλες τις πόλεις παρατηρήθηκε μεγάλη αύξηση της… ποδηλατάδας. Οι πολίτες (από την Αθήνα έως την Μπογκοτά και από το Μιλάνο έως το Βανκούβερ) έβγαλαν τα ποδήλατά τους από τις αποθήκες, φούσκωσαν τα λάστιχα κι άρχισαν να οργώνουν τους έρημους δρόμους των μεγαλουπόλεων.

Τα αεροπλάνα στο έδαφος: Στη διάρκεια των μέτρων περιορισμού και της απαγόρευσης των διεθνών αεροπορικών ταξιδιών, τα σμήνη των αεροσκαφών όλων των εταιριών καθηλώθηκαν στο έδαφος. Οι αεροπορικές εταιρίες ζητούν στήριξη από τα κράτη και φοβούνται ότι ίσως δεν επανακάμψουν στα προ κορονοϊού κέρδη, γιατί θα αλλάξουν οι συνήθειες του κόσμου, καθώς θα μειωθούν τα ταξίδια αναψυχής (βραχυπρόθεσμα), αλλά και τα ταξίδια για εργασιακούς λόγους (μακροπρόθεσμα), αφού οι τηλεδιασκέψεις στελεχών μεγάλων πολυεθνικών φαίνεται ότι βολεύουν αρκετούς!

Συρρίκνωση των ατομικών δικαιωμάτων: Για τις δημοκρατίες της Δύσης, η καταγραφή των στοιχείων πολιτών στη διάρκεια της καραντίνας, η παρακολούθηση της μετακίνησης ατόμων «υπόπτων» για κορονοϊό και τα «βραχιολάκια» για την καραντίνα ή την ανοσία θα θεωρούνταν απαράδεκτη προσβολή των ατομικών δικαιωμάτων προ της πανδημίας! Σε εξαιρετικές περιόδους όμως που απειλείται η ζωή, αυτά θεωρούνται μέτρα αποδεκτά από τους περισσότερους, αν και αμφιλεγόμενα.

Η αναγνώριση των επιστημόνων: Τα προηγούμενα χρόνια ο κόσμος ψήφιζε και αποδεχόταν ως πιο «επιδραστικούς» ανθρώπους κάποιους ηθοποιούς ή τραγουδιστές, ακτιβιστές τους οποίους για κάποιον λόγο έβρισκαν ενδιαφέροντες τα ΜΜΕ, ή ακόμη και «διασημότητες» του… τίποτα. Επιπλέον, υπήρξε μια έντονη ανάδειξη ενός αμφιλεγόμενου αντιεπιστημονικού κινήματος που υποδαυλίστηκε από τους λαϊκιστές. Η πανδημία επανέφερε στο προσκήνιο και στην πρώτη θέση της δημοτικότητας τους επιστήμονες και τους ειδικούς ερευνητές, που έδωσαν ακόμη και τη ζωή τους στις Εντατικές για να σώσουν ασθενείς ή προσπαθούν νυχθημερόν να βρουν φάρμακα προκειμένου να κατανοήσουν τον ύπουλο κορονοϊό.