Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά όντα και το γεγονός ότι οι κοινωνικές επαφές τους επανέρχονται -έστω και σε καινούργιο πλαίσιο- δημιουργεί ευφορία. Όμως, τόσες μέρες καραντίνας έχουν αντίκτυπο στο πορτοφόλι και τις επιχειρήσεις κι έτσι μοιραία οι ανησυχίες αφορούν στο οικονομικό μέλλον των νοικοκυριών. Παρακάτω, καταγράφουμε μαρτυρίες ανθρώπων που σταδιακά παίρνουν τη γεύση της νέας καθημερινότητας, μετά τη χαλάρωση των μέτρων.

«Αν δεν κουρέψω, δεν θα φάω»

Ο Κάρλος Ντέιβις είχε περίπου 200 πελάτες την ημέρα στο κουρείο του, στο Αλμπανιο της Τζόρτζια στις ΗΠΑ. Την περασμένη Παρασκευή ήταν η πρώτη μέρα που του επετράπη να ανοίξει απ’ όταν ξεκίνησε η πανδημία και πέρασαν την πόρτα του μαγαζιού του 30 πελάτες. Φορώντας γάντια, μάσκα και προστατευτικό προσώπου, ο Ντέιβις υποστηρίζει στο CNN πως παίρνει κάθε πιθανό μέτρο ώστε να προστατευτούν το προσωπικό και οι πελάτες του.

Στην είσοδο αναγράφει τους κανονισμούς, ότι οι πελάτες υποχρεούνται να φορέσουν μάσκες και γάντια για να εισέλθουν. «Φοβάμαι τον ιό, αλλά φοβάμαι και ότι θα χάσω την επιχείρησή μου. Αν δεν κουρέψω, δεν θα φάω», δηλώνει. Η απόφασή του να ανοίξει την επιχείρησή του ήρθε μετά την απόφαση κάποιων πολιτειών να χαλαρώσουν τα μέτρα περιορισμού, παρά το γεγονός ότι ο κορονοϊός στη χώρα δεν βρίσκεται σε ύφεση.

«Ήμουν υπέρμαχος της καραντίνας»

Την Τρίτη, η Νέα Ζηλανδία προχώρησε σε άρση των περιοριστικών μέτρων, αφού κατάφερε να μηδενίσει τα νέα κρούσματα. Πριν ακόμη ανακοινωθεί η χαλάρωση των μέτρων, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες ήξεραν ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που ήθελαν να κάνουν στην πρώτη τους «ελεύθερη έξοδο». Ο Γκίσμπορν, κάτοικος του Κόρι Σκοτ, ήταν ήδη από τις 5 το ξημέρωμα στο αγαπημένο του σημείο στον ποταμό, 30’ μακριά. Το πάθος του πρώην επαγγελματία σέρφερ, πλέον φωτογράφου και ιδιοκτήτη του περιοδικού «New Zealand Surfing Magazine», είναι το ψάρεμα σε τρεχούμενα νερά. Όμως, ο Covid-19 έχει αφήσει το σημάδι του στην επιχείρησή του.

Το τελευταίο τεύχος του περιοδικού του αφορούσε στα ταξίδια και είναι αυτό με τις μεγαλύτερες ετήσιες πωλήσεις. Όμως, αφού ο τουρισμός έχει κατακρημνιστεί, οι αεροπορικές εταιρίες και τα τουριστικά θέρετρα απέσυραν τις διαφημίσεις τους. Παρ’ όλα αυτά, όπως λέει ο ίδιος, «ήμουν υπέρμαχος της καραντίνας και έμεινα στο σπίτι για το διάστημα που ζητήθηκε».

«Κουρασμένος, αλλά χαρούμενος»

Περισσότερα από έξι εκατομμύρια παιδιά κάτω των 14 ετών έμειναν κλεισμένα στα σπίτια τους στην Ισπανία για πέντε εβδομάδες. Μέχρι την προηγούμενη Κυριακή, που είδαν και πάλι το φως του ήλιου, αυτή τη φορά όχι από τα μπαλκόνια και τα παράθυρα των σπιτιών τους, αλλά από τους δρόμους και τα γειτονικά πάρκα.

Στη Μαδρίτη, ο επτάχρονος Τόμας και η τετράχρονη αδερφή του βγήκαν για την πρώτη βόλτα με τον πατέρα τους. «Είμαι πολύ κουρασμένος, αλλά χαρούμενος», δήλωσε ο Τόμας, που για μία ώρα δεν σταμάτησε να κάνει πατίνι στη γειτονιά. «Ο δρόμος είναι τόσο παράξενος. Είδα λίγους ανθρώπους και πολλά σκυλιά. Ήμουν πολύ χαρούμενος που είδα τον φίλο μου, τον Νίκο, αλλά στενοχωρήθηκα κιόλας επειδή δεν μπορούσα να τον αγκαλιάσω», δηλώνει στην «El Pais».

Στο Τόρεντ της Βαλένθια, η τρίχρονη Εμα ντε Μόρα απομακρύνθηκε από το σπίτι της για πρώτη φορά από τις 14 Μαρτίου, μαζί με τη μεγαλύτερη αδερφή της, Λέιρε και τη μητέρα τους. «Και οι δυο τους δεν ήθελαν να γυρίσουν σπίτι. Στενοχωρήθηκαν αλλά σκοπεύουμε να βγαίνουμε κάθε μέρα από λίγο, οπότε παρηγορήθηκαν», δήλωσε η Orti στην ισπανική εφημερίδα.

«Ο κόσμος θέλει να βγει έξω»

Το πρώτο καλοκαιρινό κύμα καύσωνα «χτύπησε» τη Νότια Καλιφόρνια και οι παραλίες πλημμύρισαν με κόσμο. Η χαλάρωση των κανονισμών (άνοιξαν κάποιες παραλίες έπειτα από αποφάσεις των τοπικών αρχών), η κούραση από την πολυήμερη καραντίνα και η ζέστη έκαναν αρκετούς κατοίκους να καταφύγουν στην παραλία τις προηγούμενες μέρες.

«Είναι μια υπέροχη μέρα. Πώς μπορείς να τους κρατήσεις μέσα; Πιστεύω ότι ο κόσμος θέλει να βγει έξω, κουράστηκαν, πιστεύω ότι αρχίζουν να τρελαίνονται», δηλώνει στο CNN o Δραν Φεερίνι, ενώ απολαμβάνει τον ήλιο στην παραλία Χάντιγκτον στην κομητεία Οραντζ.

«Χαιρετηθήκαμε από απόσταση»

Την εμπειρία του από αυτή την πρώτη εξόρμηση περιγράφει ο Νικ Ρόζενφελντ που ζει στο Μαλιμπού: «Είδα μερικούς φίλους που δεν τους είχα δει για έξι εβδομάδες. Χαιρετηθήκαμε αλλά κρατήσαμε τις σωστές αποστάσεις. Αλλά είναι δύσκολο. Πρέπει να γυρίσουμε στις δουλειές μας. Είμαι άνεργος προσωπικός προπονητής και αυτή είναι η πρώτη φορά που βγαίνω από το σπίτι εδώ και πάρα πολύ καιρό».

«Σκληρός ο εγκλεισμός»

Δειλά δειλά η Ιταλία επιστρέφει στη νέα «κανονικότητα» που ορίζει η μετά τον Covid-19 εποχή. Στη χώρα, η χαλάρωση των μέτρων ξεκίνησε με το άνοιγμα κάποιων καταστημάτων και εργοστασίων. «Είμαι πολύ χαρούμενη που άνοιξα το βιβλιοπωλείο, ακόμη κι αν ξέρω ότι θα είναι δύσκολα», δηλώνει στο CNBC η Πάολα.

«Δεν κυκλοφορεί κόσμος, καθώς τηρούν τα μέτρα περί κοινωνικής αποστασιοποίησης που έχουν μεγάλο αντίκτυπο σε μικρά μέρη σαν κι αυτό. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα είναι όπως ήταν πριν από την πανδημία. Η περίοδος του εγκλεισμού ήταν πολύ σκληρή», δήλωσε η Πάολα, σημειώνοντας πως χωρίς εισόδημα θα πρέπει να πληρώσουν κανονικά το ενοίκιο για τον χώρο του βιβλιοπωλείου.

«Φοβάμαι νέο κύμα πανδημίας»

«Είμαστε σε καραντίνα 44 μέρες, είμαστε κουρασμένοι και πάνω απ’ όλα δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει», υποστηρίζει η Μόνικα Μορέτι, μητέρα δύο παιδιών, που ζει στο Κοντόνιο.

«Τα χρήματα δεν είναι η μεγαλύτερη ανησυχία μου. Σίγουρα χρειαζόμαστε χρήματα, αλλά είναι μια συνειδητή προσπάθεια που έκανα για να σώσω τις ζωές άλλων ανθρώπων αλλά και των δικών μου. Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι ότι θα έρθει κι άλλο κύμα πανδημίας και θα πάνε χαμένες οι θυσίες μας».

«Πηγαίνουμε στο γραφείο εναλλάξ»

Η Ουχάν, το επίκεντρο της πανδημίας στην Κίνα, βγήκε από την καραντίνα έπειτα από 76 μέρες αυστηρότατων περιορισμών και οι κάτοικοι προσπαθούν ακόμη να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα.

Η δημοσιογράφος Γουάνγκ Αϊ δούλευε για τρεις μήνες από το σπίτι και η επιστροφή στο γραφείο γίνεται με όρους. «Πηγαίνουμε στο γραφείο εναλλάξ και καθόμαστε λιγότερες ώρες. Η εταιρία μάς ζήτησε να αποφεύγουμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς όσο είναι δυνατόν».

«Υπέροχο που κάθισα δίπλα στη λίμνη»

Η Αμερικανίδα Μέγκαν Κάθλιν Μονρόε «εγκλωβίστηκε» στην επαρχία Χουμπέι τον Δεκέμβριο του 2019. Είχε επισκεφτεί την κινεζική επαρχία για δουλειά και τελικώς πέρασε εκεί την καραντίνα. «Όταν άνοιξε και πάλι η Ουχάν, ήμουν ενθουσιασμένη.

Περπατούσα στην πόλη και χαμογελούσα, νομίζω ότι έκλαψα λίγο. Μπορούν να βγουν έξω μόνο όσοι έχουν πράσινο κωδικό*. Το αφεντικό μου, ο Μπράντι κι εγώ έχουμε πράσινους κωδικούς κι έτσι πήγαμε μαζί για ψώνια στο μανάβικο. Αγοράσαμε φαγητό που θέλαμε εδώ και πολύ καιρό και δεν μπορούσαμε να έχουμε. Κάναμε και μερικές στάσεις στις καντίνες γρήγορου φαγητού με νουντλς και ράμεν. Μετά σταματήσαμε σε ένα πάρκο με ανθισμένες κερασιές σε μία από τις λίμνες της Ουχάν.

Ήταν υπέροχο το ότι κάθισα δίπλα στη λίμνη και ανέπνευσα καθαρό αέρα μέσα από τη μάσκα μου. Ήταν αρκετός κόσμος στο πάρκο, κάτι που δεν μου προκαλεί εντύπωση, αφού οι άνθρωποι θέλουν να βγουν έξω μετά από τόσες ημέρες απομόνωσης.

* Σημείωση συντάκτη: Πράσινος κωδικός: Όσοι είναι υγιείς, χωρίς συμπτώματα. Κίτρινος κωδικός: Όσοι ήρθαν σε επαφή με κρούσμα. Κόκκινος κωδικός: Ύποπτο προς ανίχνευση κρούσμα.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής