Ο Τζόντι Μπρέιβερι, ο οποίος ήταν 17 ετών όταν συνέβη το περιστατικό, είπε ότι διέπραξε αυτήν την ενέργεια διότι ήθελε να τον δείξουν στις ειδήσεις, στην τηλεόραση.
Ο ίδιος δήλωσε ένοχος στην κατηγορία απόπειρας ανθρωποκτονίας ενώπιον του δικαστηρίου του Λονδίνου, έγινε γνωστό από τις εισαγγελικές αρχές.
Το θύμα, το οποίο επισκεπτόταν τη Βρετανία με την οικογένειά του, έπεσε από ύψος πέντε ορόφων και κατέληξε στη στέγη του πέμπτου ορόφου του μουσείου.
Σύμφωνα με όσα κατέθεσαν αυτόπτες μάρτυρες, η μητέρα του ούρλιαζε: «Πού είναι ο γιος μου; Πού είναι ο γιος μου;».
Το παιδί επέζησε έχοντας υποστεί εγκεφαλικό αιμάτωμα και κατάγματα σε διάφορα σημεία του σώματός του, σύμφωνα με την εισαγγελία.
Κίλιαν Μέρφι: Μαζί με την σύζυγο του αγόρασαν το «Phoenix Cinema» στην Ιρλανδία
Ο Μπρέιβερι, ο οποίος συνελήφθη λίγο μετά, είπε στην αστυνομία ότι σχεδίαζε να βλάψει κάποιον στο μουσείο προκειμένου να «παίξει» στα τηλεοπτικά δελτία, εξηγούν οι αρχές. Το όνομά του ανακοινώθηκε στα ΜΜΕ τον Οκτώβριο, μόλις έκλεισε τα 18.
«Αυτό το συγκλονιστικό και σοκαριστικό περιστατικό στο Tate Modern την 4η Αυγούστου, φέτος, άλλαξε τη ζωή του πολύ νεαρού θύματος του Μπρέιβερι και της οικογένειάς του για πάντα» είπε η εισαγγελέας Έμα Τζόουνς. «Ο Μπρέιβερι επέλεξε το αγόρι, το οποίο έσπρωξε από την εξέδρα παρατήρησης με στόχο να το σκοτώσει. Το γεγονός ότι επέζησε πέφτοντας από ύψος 5 ορόφων είναι απίστευτο».
Η απόφαση του δικαστηρίου θα ανακοινωθεί την 17η Φεβρουαρίου.
Όπως μεταδίδει το BBC, o 18χρονος σήμερα Μπρέιβερι, ο οποίος πάσχει από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, διαταραχή αυτιστικού φάσματος και πιθανόν διαταραχή της προσωπικότητας, κρατείται στο νοσοκομείο Broamoor από τα μέσα Οκτωβρίου.
Η οικογένεια του θύματος γνωστοποίησε ότι το παιδί δεν έχει ανακτήσει πλήρως την κινητικότητά του σε όλα τα μέλη του σώματός του ούτε τις γνωστικές ικανότητές του. Ξυπνάει συνεχώς από τον πόνο, δεν μπορεί όμως να το εκφράσει, σύμφωνα με ανακοίνωση της αστυνομίας.
. «Η ζωή σταμάτησε για εμάς πριν από 4 μήνες. Δεν γνωρίζουμε πότε ούτε εάν ποτέ θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε στις δουλειές μας ή στο σπίτι μας», το οποίο δεν μπορεί να υποδεχθεί ένα παιδί σε αναπηρικό αμαξίδιο», σημειώνει η οικογένεια.
«Είμαστε εξουθενωμένοι, δεν γνωρίζουμε πού θα πάει όλο αυτό, όμως, συνεχίζουμε».