Οι αρχαιολόγοι είναι ενθουσιασμένοι διότι πιστεύουν πως οι τοιχογραφίες αποτελούν ένα είδος μαρτυρίας για τη ζωή στην περιοχή κατά τη διάρκεια της Ελληνιστικής Περιόδου και της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο τάφος χρονολογείται προς το τέλος της Ελληνιστικής Περιόδου και εντοπίστηκε στο χωριό Beit Ras, βόρεια της Irbid.

Ερευνητές από όλο τον κόσμο και Ιορδανοί αρχαιολόγοι μελετούν την περιοχή σπιθαμή προς σπιθαμή καθώς πιστεύεται πως πρόκειται για ένα ταφικό μνημείο που ανήκει στην ελληνορωμαϊκή νεκρόπολη της Καπιτωλιάς, μιας περιοχής που βρισκόταν στα ανατολικά του Ιορδάνη ποταμού.

Ο τάφος των 52 τ.μ. επεκτείνεται σε δύο αίθουσες και μέσα του βρέθηκε μία γρανιτένια σαρκοφάγος που είχε διατηρηθεί σε πολύ καλή κατάσταση, παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν είχε βεβηλωθεί.

https://www.youtube.com/watch?v=aQHBkQlqTMw

Στους τοίχους υπάρχουν θρησκευτικές τοιχογραφίες και πολύχρωμες αναπαραστάσεις από την καθημερινότητα ανθρώπων εκείνης της εποχής. Περίπου 260 φιγούρες αναπαριστούν θεούς και ανθρώπους να τους προσφέρουν θυσίες και αγαθά. Στην τελευταία τοιχογραφία απεικονίζεται ένας ιερέας που θυσιάσει ένα ζώο για να τιμήσει τους φύλακες της πόλης.

Στις τοιχογραφίες αναπαριστάται η ίδρυση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το χτίσιμο των πρώτων πόλεων και τέλος η θυσία στον Δία της Καπιτωλιάς, από τον οποίο πήρε το όνομά της η πόλη στην Ιορδανία. Μάλιστα, εικάζεται πως στο συγκεκριμένο ταφικό μνημείο αναπαύεται ο ιδρυτής της Καπιτωλιάς, χωρίς ωστόσο οι αρχαιολόγοι να έχουν ακόμα ξεκαθαρίσει ποιο είναι το όνομά του.

Είναι σπάνιο να βρεθούν ταφικά μνημεία σε καλή κατάσταση και οι αρχαιολόγοι δηλώνουν ενθουσιασμένοι διότι έχουν να «αποκωδικοποιήσουν» τουλάχιστον 60 τοιχογραφίες. Σε κάποιες υπάρχουν αρχαιολληνικές φράσεις καθώς η Καπιτωλιά ήταν μέρος της Δεκάπολις (δέκα πόλεις), περιοχής που εκτεινόταν στα ανατολικά του Ιορδάνη και στην οποία συμπεριλαμβάνονταν οι:

• Γέρασα,
• Σκυθόπολη,
• Αντιόχεια (του Ίππου),
• Γάδαρα,
• Πέλλα,
• Φιλαδέλφεια (το σημερινό Αμμάν, πρωτεύουσα της Ιορδανίας)
• Δίον (Καπιτωλιάς),
• Καναβάτη Συρίας
• Ραφάνα Ιορδανίας (Άβιλα),
• Δαμασκός, η πρωτεύουσα της σημερινής Συρίας

Κοιτώντας προσεκτικά, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως εκτός από αρχαία ελληνικά υπήρχαν και αραμαϊκά τα οποία μιλούσαν οι Εβραίοι που κατοικούσαν στην περιοχή.

Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι πολλοί αρχαιολόγοι έχουν εντυπωσιαστεί από τις τοιχογραφίες διότι εκτός από καλοδιατηρημένες απεικονίζουν και τους χαρακτήρες να εξηγούν τις πράξεις τους, κάτι δηλαδή σαν… κομικ ενώ μάλιστα κάνουν και χιούμορ! Για παράδειγμα, ένας άνδρας στην τοιχογραφία που εικάζεται ότι είχε ένα ατύχημα εξηγεί σε όσους την βλέπουν: «Πάω εγώ! Είμαι νεκρός!».

Ίσως πρόκειται και για τα πρώτα ελληνοαραμαϊκά κόμικ της ιστορίας. Πρώτοι συνδύασαν τη γραφή με την τοιχογραφία οι αρχαίοι Αιγύπτιοι με σκοπό τη διήγηση μιας ιστορίας. Ουσιαστικά στον συγκεκριμένο τάφο συνδυάστηκαν οι δύο γλώσσες που ομιλούνταν στην Ανατολή κατά τη διάρκεια της Ελληνιστικής Περιόδου, ενώ υπάρχουν φράσεις στα αραμαϊκά γραμμένες με ελληνικά γράμματα.

Η «αποκωδικοποίηση» των φράσεων θα ανοίξει το δρόμο και στους γλωσσολόγους προκειμένου να έχουν καλύτερη εικόνα για την εξέλιξη των αραμαϊκών, δηλαδή των σημερινών εβραϊκών.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]