Είναι κάτι σαν τον Χάρβι Γουαϊνστάιν της αυτοκινητοβιομηχανίας. Σε αντίθεση όμως με τον μεγάλο παραγωγό – σεξομανή του Χόλιγουντ που αντιμετωπίζει ακόμη παγκόσμια κατακραυγή, ο Κάρλος Γκον – τον οποίο θα μπορούσαμε να αποκαλούμε πλέον Carlos Gone – προτίμησε να μην περάσει από δίκη αλλά να δραπετεύσει σε φιλικό περιβάλλον.
Ο Γαλλο-λιβανεζο-βραζιλιάνος μάνατζερ που υπήρξε επικεφαλής του κολοσσού Renault – Nissan – Mitsubishi, όπως όλοι γνωρίζετε ήδη, δραπέτευσε από την Ιαπωνία όπου ήταν προφυλακισμένος στο Λίβανο, όπου διαθέτει μεγάλα πολιτικά ερείσματα. Το ιστορικό της κινηματογραφικής φυγής του θα μείνει στην ιστορία: χάρη στις γνωριμίες του, ο Γκον, κατάφερε να επανδρώσει μία ομάδα Αμερικανών πρώην στρατιωτικών πρακτόρων ώστε να διαφύγει από την Ιαπωνία και να καταλήξει στο Λίβανο. Πρόκειται για μία 15μελή ομάδα εξειδικευμένη στην απελευθέρωση ομήρων που προετοιμαζόταν για εβδομάδες σε μία βάση στο Ντουμπάι. Το σχέδιο δραπέτευσης ενεργοποιήθηκε μέσα στο Δεκέμβριο όταν το δικαστήριο του Τόκιο αρνήθηκε το αίτημα του Γκον να περάσει τις διακοπές με τη σύζυγό του. Έτσι η ομάδα ειδικών αποστολών πήρε το ΟΚ και ανέλαβε δράση: στις 14:30 της 29ης Δεκεμβρίου, ο μάνατζερ βγήκε από το σπίτι – κάτι που μπορούσε να κάνει μόνο με άδεια του δικαστηρίου – και κατευθύνθηκε στο Grand Hayatt του Τόκιο όπου συνάντησε δύο άντρες που τον περίμεναν εκεί. Από εκεί κατευθύνθηκε στο σιδηροδρομικό σταθμό όπου επιβιβάστηκε σε ένα από τρένο Shinkansen με προορισμό την Οζάκα. Εκεί μεταφέρθηκε σε άλλο ξενοδοχείο κοντά στο αεροδρόμιο και δεν βγήκε ποτέ.
Στη θέση του βγήκε ένα μπαούλο, από τα αλουμινένια που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά μουσικών οργάνων σε συναυλίες. Σε κάποια φάση, μάλιστα, οι εφημερίδες αναφέρθηκαν στην πιο ρομαντική λύση μίας θήκης κοντραμπάσου, μέσα στην οποία υποτίθεται ότι είχε κρυφτεί ο Γκον. Η αποσκευή λοιπόν που έκρυβε έναν από τους μεγαλύτερους μάνατζερ στην ιστορία του αυτοκινήτου μεταφέρθηκε στο αεροδρόμιο και φορτώθηκε σε ένα ιδιωτικό Bombardier Global Express, από τα μεγαλύτερα που υπάρχουν, με προέλευση από το Ντουμπάι, το οποίο απογειώθηκε με προορισμό την Κωνσταντινούπολη.
ΟΖΑΚΑ – ΒΗΡΥΤΟΣ ΜΕΣΩ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
Σύμφωνα με την έγκυρη Wall Street Journal, με το που επιβιβάστηκε στο αεροπλάνο ο Γκον, βγήκε από το κουτί χωρίς όμως να τον δει το πλήρωμα, το οποίο αγνοούσε την ύπαρξη ενός τόσο διάσημου επιβάτη. Το αεροσκάφος προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης στις 5:12 το πρωί και ο Γκον επιβιβάστηκε αμέσως σε ένα δεύτερο, μικρότερο αεροπλάνο. Η μετεπιβίβαση δεν ήταν υποχρεωτική, μια και το Global Express μπορεί αν εκτελεί πολύωρες διεθνείς πτήσεις, αλλά αποσκοπούσε στο να μην κινήσει υποψίες στις Ιαπωνικές αρχές μία απευθείας πτήση από την Οζάκα στη Βηρυτό. Με το που προσγειώθηκε στην πρωτεύουσα του Λιβάνου, ο Γκον, ελεύθερος πλέον, κατευθύνθηκε στο σπίτι του, το οποίο μάλιστα είχε ανακαινίσει με χρήματα της Nissan.
Στη Συνέντευξη Τύπου που έδωσε στις 8 Ιανουαρίου στη Βηρυτό, ο Γκον με κοστούμι και γραβάτα πλέον και με έναν αυτοκρατορικό αέρα όπως πάντα, ανακοίνωσε παρουσία εκατό περίπου δημοσιογράφων από όλο τον κόσμο, ότι δεν παρουσιάστηκε εκεί για να περιγράψει τις λεπτομέρειες της δραπέτευσής του. Κρίμα, διότι η όλη ιστορία έχει μεγάλο ενδιαφέρον, τόσο που λέγεται ότι το Netflix ενδιαφέρεται να φτιάξει πάνω σ’ αυτή μία σειρά ντοκιμαντέρ. «Βρίσκομαι εδώ για να σας εξηγήσω γιατί απέδρασα», δήλωσε, και έδωσε το δικό του αφήγημα μιλώντας συχνά σε τρίτο πρόσωπο για τον εαυτό του και παρουσιάζοντας διαφάνειες με δικαστικές αποφάσεις.
Στις ερωτήσεις που ακολούθησαν απάντησε σε τέσσερις διαφορετικές γλώσσες: εξήγησε πώς ανέστησε μία εταιρία στα πρόθυρα κατάρρευσης, τη Nissan, και πώς ανταμείφθηκε γι’ αυτό με φυλάκιση. Αναφέρθηκε στα είκοσι περίπου βιβλία management που έχουν γραφτεί γι’ αυτόν και κυρίως επιτέθηκε στο σύστημα δικαιοσύνης της Ιαπωνίας. «Δεν απέδρασα από τη δικαιοσύνη αλλά από μία κακή δικαιοσύνη», είπε χαρακτηριστικά. Οι κατηγορίες του αφορούν την απόκρυψη ενός τεράστιου ποσού που είχε λάβει σε μετρητά (140 εκατ. δολάρια) και για την υπεξαίρεση άλλων 5 εκατομμυρίων από τα ταμεία της εταιρίας. Ο ίδιος ωστόσο τα αρνείται όλα αυτά, κατηγορεί τους Ιάπωνες για αχαριστία και αυτοανακηρύσσεται θύμα ενός δικαστικού συστήματος που «παραβιάζει τα πιο θεμελιώδεις αρχές της ανθρωπότητας».
Αυτό είναι το Bagger 293, η μεγαλύτερη κινούμενη κατασκευή στην ξηρά
Δήλωσε μάλιστα ότι θεωρούσε τον εαυτό του όμηρο. Αυτή ήταν μία σαφής αναφορά στο σύστημα Hitojichi Shihō, δηλαδή στην έννοια «Όμηρος της Δικαιοσύνης», μία ιδιαιτερότητα της ιαπωνικής δικαιοσύνης σύμφωνα με την οποία ένας κατηγορούμενος προφυλακίζεται εωσότου παραδεχθεί το έγκλημα για το οποίο κατηγορείται. «Μου είπαν: ομολόγησε και θα δεις ότι όλα θα λυθούν. Αν δεν το κάνεις, δεν θα σε αφήσουμε σε ησυχία, ούτε εσένα, την οικογένειά σου ολόκληρη», δήλωσε ο Γκον στη Συνέντευξη Τύπου, κάτι που εξόργισε τον Ιάπωνα Υπουργό Δικαιοσύνης, ο οποίος χαρακτήρισε απαράδεκτες τις κατηγορίες που διαδίδουν «μία εσφαλμένη εικόνα του συστήματός μας». Σίγουρα η ιαπωνική δικαιοσύνη είναι πάντα υπέρ της εισαγγελίας, μια και στο 99% των περιπτώσεων ακολουθεί καταδίκη καθώς οι δικαστές εναρμονίζονται ουσιαστικά με τις θέσεις των εισαγγελέων. Τη δεκαετία του ’80, όπως αναφέρει ο Guardian, ένας κορυφαίος μάνατζερ, ο Χιρομάσα Εζόε, κατηγορήθηκε για διαφθορά και αρνήθηκε να ομολογήσει. Μετά από δίκες που κράτησαν δέκα χρόνια αποδείχθηκε αθώος. Το 2010 έγραψε ένα βιβλίο με τον τίτλο «Πού είναι η Δικαιοσύνη;», στο οποίο περιγράφει το ιαπωνικό σύστημα ως απάνθρωπο, το οποίο δεν αναγνωρίζει το τεκμήριο της αθωότητας και σύμφωνα με το οποίο οι κατηγορούμενοι καταδικάζονται αυτόματα. Και αν είσαι ξένος ακόμη χειρότερα. Και ακόμη χειρότερα αν είσαι μεγάλος μάνατζερ: υπάρχουν μάλιστα σχετικοί φάκελοι για κάθε χρήση. Ακόμη και οι πιο μικρές περιπτώσεις απάτης τιμωρούνται με μέγιστη αυστηρότητα.
Το συγκεκριμένο οικοσύστημα ασφαλώς δεν ήταν ιδανικό για τον Γκον, ο οποίος πάντα περηφανευόταν για τη μεγάλη ζωή που έκανε, ενώ δεν έκρυβε τα παράπονά του για το χαμηλό μισθό του – πάντα μισθό εκατομμυρίων βέβαια. Έδινε μάλιστα μία εικόνα μεγαλείου που δεν ταίριαζε με την ιαπωνική κουλτούρα. Ανάμεσα σε όσα έχει κατηγορηθεί είναι και μία γιορτή που οργάνωσε το 2016 στο Παρίσι για τα 50ά γενέθλια της δεύτερης συζύγου του. Στην εκδήλωση με θέμα τη Μαρία Αντουανέτα, συμμετείχαν 200 προσκεκλημένοι για τους οποίους μαγείρεψε ο τριάστερος σεφ Αλέν Ντουκάς και λέγεται ότι τα έξοδα καλύφτηκαν από τη Renault – Nissan. Η υπόθεση αυτή ερευνάται ήδη από τη Γαλλική δικαιοσύνη. Τι λέει ο Γκον γι’ αυτό; Ότι δεν είναι μεγάλο θέμα και ότι η Renault – Nissan ήταν χορηγός του παλατιού των Βερσαλλιών που φιλοξένησε τη γιορτή.
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΙΣΟΥΣ
Το ποιος είναι πραγματικά ο Κάρλος Γκον παραμένει μυστήριο. Στη Βηρυτό θεωρείται ήρωας, ενώ οι Ιάπωνες τον θεωρούν φυγά όπως όλοι οι άλλοι. Στη Γαλλία έχει συστηθεί μία επιτροπή απελευθέρωσης του Γκον ενώ στο Λίβανο, όπου είχε περάσει τα παιδικά του χρόνια, έγινε άμεσα αποδεκτός από τον Πρόεδρο Μισέλ Αούν. Εκεί μάλιστα κυκλοφορούν ταμπέλες με την επιγραφή “We are all Carlos Ghosn”. Σε άλλες χώρες έχει πληρώσει πρόστιμα, όπως στις ΗΠΑ, όπου το 2018 πλήρωσε ένα εκατομμύριο δολάρια στην Αμερικανική CONSOB, η οποία μάλιστα του επέβαλε δεκαετή απαγόρευση εργασίας σε οποιαδήποτε εταιρία εισηγμένη στο χρηματιστήριο.
Όμως στην Ιαπωνία δεν είναι τόσο ευέλικτοι: αφού συνελήφθη, ο Γκον αφέθηκε ελεύθερος με το ιλιγγιώδες ποσό των 14 εκατομμυρίων δολαρίων και στη συνέχεια προφυλακίστηκε εκ νέου το 2019 με το που ανακοίνωσε ότι θα δώσει Συνέντευξη Τύπου ώστε να παρουσιάσει τη δική του εκδοχή στην υπόθεση. Μία παράσταση που οι Ιάπωνες δεν μπορούσαν να υπομείνουν και αυτό, σύμφωνα με τον Γκον, αποτελεί την καρδιά μιας συνομωσίας που οργάνωσαν «εκδικητικά και ασυνείδητα άτομα» με στόχο τη σύλληψή του, όπως δήλωσε. Ο Γκον αναφέρεται βέβαια στους επικεφαλής της Nissan που δεν ήθελαν η Renault να αποκτήσει υπερεξουσίες στα πλαίσια της συμμαχίας με τις Nissan και Mitsubishi, της οποίας ηγείτο ο Γκον.
Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗΚΕ ΠΟΤΕ
Μία συμμαχία την οποία ήθελε να γιγαντώσει ο βασιλιάς Κάρλος. Στην περίφημη Συνέντευξη Τύπου της Βηρυτού ο ίδιος μάλιστα αναφέρθηκε στις διαπραγματεύσεις για τη συγχώνευση με την FCA, οι οποίες δεν απέδωσαν λόγω της σύλληψής του. «Το 2017 είμασταν ο όμιλος με τη μεγαλύτερη παραγωγή αυτοκινήτων και ετοιμαζόμασταν να εντάξουμε και την FCA στο χαρτοφυλάκιό μας», είπε στους δημοσιογράφους. «Η συμφωνία θα ολοκληρωνόταν τον Ιανουάριο του 2019 αλλά στο μεταξύ συνελήφθην και όλα αναβλήθηκαν. Χάσαμε μία χρυσή ευκαιρία». Η σύλληψη του Γκον ώθησε τον Τζον Έλκαν να αναζητήσει συμμαχία με τον άλλο γαλλικό όμιλο, την PSA, η οποία είχε αίσιο τέλος. «Είπαν ότι γύρισαν σελίδα από την εποχή Γκον και αυτό αληθεύει μια και δεν υπάρχει πια σχέδιο, ούτε ανάπτυξη. Ήταν απλά πολιτικό θέμα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρώην CEO.
Η αλήθεια είναι ότι η παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία κρεμόταν από τις αποφάσεις αυτού του αφεντικού με τα χίλια πρόσωπα: γεννημένος στη Βραζιλία, ο Γκον ήταν εγγονός ενός Λιβανέζου με μεγάλη περιουσία στη νότια Αμερική. Στα έξι του χρόνια μετακόμισε στο Λίβανο, τη χώρα που θεωρεί πατρίδα του. «Το όνομά μου είναι Κάρλος Γκον Μπιτσάρα», έγραφε το 2017 όταν ακόμη ήταν στο απόγειο της δόξας του. Ο Μπιτσάρα δεν ήταν άλλος από τον παππού και μέντορά του, ο οποίος είχε μεταναστεύσει από το Λίβανο στη Βραζιλία για να φτιάξει περιουσία. Στις πολυάριθμες βιογραφίες του, ο Γκον δεν έχει μιλήσει ποτέ για τον πατέρα του, μία μυστηριώδη μορφή που φέρεται να δολοφόνησε έναν άντρα και να πήγε φυλακή γι’ αυτό: ο Ζορζ Γκον καταδικάστηκε σε θάνατο για τη δολοφονία ενός ιερέα σε ένα χωριό βόρεια της Βηρυτού, με τον οποίο διακινούσαν διαμάντια. Η ποινή του ωστόσο δεν εκτελέστηκε ποτέ. Όταν αθωώθηκε από τις κατηγορίες το 1970, ο πατέρας Γκον επέστρεψε στη φυλακή για πλαστογραφία.
COST KILLER
Αυτό ήταν για χρόνια το παρωνύμιο του μάνατζερ με τα τέσσερα διαβατήρια (γαλλικό, ιαπωνικό, λιβανέζικο και βραζιλιάνικο) από την εποχή που ήταν στη Michelin τη δεκαετία του ’90, αφού είχε αποφοιτήσει με πτυχίο Μηχανικού από την περίφημη École Polytechnique του Παρισιού. Να σημειώσουμε ότι στα δεκάξι του χρόνια ο Γκον είχε μετακομίσει στη Γαλλία. «Προσπάθησε να ενσωματωθείς γιατί είσαι διαφορετικός», είπε χρόνια πριν για τον εαυτό του. «Αυτό σε ωθεί να ψάξεις και να καταλάβεις το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεσαι. Προσπάθησε να ακούς, να παρατηρείς, να συγκρίνεις». Στη Michelin έκανε μεγάλη καριέρα και εξελίχθηκε σε επικεφαλής της αμερικανικής αγοράς. Μετά πέρασε στη Renault και το 1999 έφτασε στην Ιαπωνία και στη Nissan, όπου περιόρισε τα χρέη στο μισό, περικόβοντας 21.000 θέσεις εργασίας. Πέτυχε να διασώσει μία εταιρία που πολλοί θεωρούσαν ξοφλημένη και προπάντων κατάφερε κάτι που για πολλούς ήταν αδύνατο: να παντρέψει δύο ομίλους που βρίσκονταν σε κρίση και να τους μετατρέψει σε success story. Κατάφερε μάλιστα να αποτινάξει ένα κομμάτι της ιαπωνικής επιχειρηματικής κουλτούρας που χαρακτηριζόταν από στρατιωτική πειθαρχία, μεγάλη πίστη στην παράδοση και αντιπαραγωγικές διαδικασίες, όπως η αυτόματη ανέλιξη προσώπων λόγω παλαιότητας.
Ο Γκον έγινε Διευθύνων Σύμβουλος τόσο της Nissan όσο και της Renault, κάτι που δεν είχε προηγούμενο, και ανέλαβε ένα ρόλο που ενοχλούσε τους Ιάπωνες μετόχους, οι οποίοι πίστευαν ότι το Παρίσι διατηρούσε υπερβολική επιρροή. Έτσι, η απόφαση του Γκον να παραιτηθεί από τη θέση του στη Nissan το 2017 δεν ήταν αρκετή: «ήμουν έτοιμος να βγω στη σύνταξη πριν τον Ιούνιο του 2018. Δυστυχώς, δέχτηκα την προσφορά να συνεχίσω για να ολοκληρωθεί η ενσωμάτωση των δύο εταιριών. Όμως κάποιοι από τους Ιάπωνες φίλους μου πίστευαν ότι ο μόνος τρόπος να απελευθερωθούν από την επιρροή της Renault πάνω στη Nissan ήταν να με ξεφορτωθούν. Καλύτερα να είχα αποσυρθεί».
Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μία προσωπικότητα που δύσκολα μπορεί να μπει σε καλούπια. Έχει μία βάση στο Λίβανο και δυνατότητα να μισθώνει ομάδες παραστρατιωτικών για πολεμικού χαρακτήρα επιχειρήσεις. «Είμαι συνηθισμένος στις επικίνδυνες αποστολές», χαριτολόγησε παρουσία των δημοσιογράφων στην Βηρυτό. «Αλλά δεν είναι τρομοκράτης», είχε πει η κόρη του Καρολίν στους New York Times την παραμονή της δραπέτευσής του, όταν η οικογένεια προετοιμαζόταν για τις γιορτές. Όμως ο δικαστής προχώρησε σε νέα σύλληψη του Γκον, υποχρεώνοντάς τον κατά κάποιο τρόπο να παίξει το τελευταίο του χαρτί, αυτό της δραπέτευσης. Το φθινόπωρο, οι δικηγόροι του είχαν εξηγήσει ότι η υπόθεσή του θα διαρκούσε πέντε χρόνια. Ο ίδιος το χαρακτήρισε αυτό παραβίαση των δικαιωμάτων του για μία δίκαιη διάρκεια της δίκης. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά: ομάδα πρώην στρατιωτικών μελέτησε τα καλύτερα (δηλαδή τα χειρότερα από πλευράς ασφάλειας) αεροδρόμια ανάμεσα σε Τόκιο και Οζάκα, στο οποίο ένα μπαούλο ικανό να χωρέσει έναν άνθρωπο δεν θα περνούσε από ανιχνευτές μετάλλων. Από το Ντουμπάι στο Τόκυο και στην Οζάκα έκαναν μάλιστα διάφορες δοκιμές όπως έχουμε δει σε ταινίες με A-team όπου κομάντο προπονούνται πριν επιχειρήσουν μία αποστολή με μία και μοναδική ευκαιρία να πετύχουν. Την παραμονή της φυγής του στις 29 Δεκεμβρίου, ο Γκον δείπνησε στο αγαπημένο του εστιατόριο στο Τόκιο, έβγαλε μια αναμνηστική φωτογραφία με τους σερβιτόρους και στη συνέχεια πήγε να κοιμηθεί ήσυχος.
Σήμερα βρίσκεται στη Βηρυτό, κλεισμένος σε ένα χρυσό κλουβί, όπου ξέρει ότι δεν μπορεί να τον αγγίξει κανείς. Ο Λίβανος δεν έχει συμφωνία έκδοσης κατηγορούμενου με την Ιαπωνία, όπου βέβαια τον περιμένουν με ανυπομονησία και πιθανόν με εκδικητική διάθεση. Ο ίδιος απαντά ότι «είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει μία δίκη, εκεί όπου η δίκη θα είναι δίκαιη». Όπως φαίνεται, ενδεχόμενη επιστροφή του στο Τόκιο πρέπει να τη θεωρούμε αδύνατη. Έτσι, για την ώρα έχει εξαπολυθεί το μεγάλο κυνήγι ενός διάσημου φυγά.
ΌΛΑ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΑΣ
19.11.2018
Η Ιαπωνική αστυνομία συλλαμβάνει τον Γκον στο αεροδρόμιο του Τόκιο με την κατηγορία ψευδών φορολογικών δηλώσεων και δεδηλωμένων απολαβών στο διάστημα 2010-2015.
10.12.2018
Η εισαγγελία του Τόκιο εκδίδει δεύτερο ένταλμα σύλληψης και επισημοποιεί τις κατηγορίες κατά του μάνατζερ: ο Γκον κατηγορείται για απόκρυψη απολαβών και για τρία ακόμη χρόνια μέχρι τα τέλη Μαρτίου 2018. Ο κύριος κατήγορος δεν είναι άλλος από τον άλλοτε δελφίνο του Γκον, τον νέο CEO της Nissan Χιρότο Σαϊκάουα.
21.12.2018
Οι ιαπωνικές εισαγγελικές αρχές εκδίδουν τρίτο ένταλμα σύλληψης: αυτή τη φορά ο πρώην μάνατζερ κατηγορείται για επιβάρυνση της Nissan με ζημίες ύψους 16,6 εκατομμυρίων δολαρίων από προσωπικές του επενδύσεις κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008. Το αίτημα απελευθέρωσής του από πλευράς των δικηγόρων με εγγύηση δεν γίνεται δεκτό.
08.01.2019
Ο Γκον εμφανίζεται για πρώτη φορά δημόσια με χειροπέδες. Εμφανώς αδυνατισμένος και καταπονημένος, όπως βλέπετε και στο σχετικό σχέδιο εδώ πάνω, απευθύνεται στους δικαστές δικαστηρίου του Τόκιο και αρνείται όλες τις κατηγορίες.
05.03.2019
Μετά από πάνω από 100 ημέρες κράτησης, ο Γκον απελευθερώνεται με εγγύηση ύψους 9 εκατομμυρίων δολαρίων.
04.04.2019
Έρχεται τέταρτο ένταλμα σύλληψης: ο Γκον είναι ύποπτος για κατάχρηση εταιρικών χρημάτων για προσωπικό πλουτισμό. Ανακοινώνει Συνέντευξη Τύπου για τις 11 Απριλίου.
25.04.2019
Ο Γκον βγαίνει και πάλι από τη φυλακή με εγγύηση αποδεχόμενος σκληρές συνθήκες κατ’ οίκον περιορισμού, υπομένοντας συνεχή παρακολούθηση και καμία επαφή με ανθρώπους του περιβάλλοντός του πέραν των δικηγόρων του.
30.12.2019
Διαρρέουν στον Τύπο οι πρώτες ειδήσεις για πιθανή φυγή του Γκον από την Ιαπωνία. Ο Γκον βρίσκει καταφύγιο στο Λίβανο μετά από ένα μυστηριώδες ταξίδι (δείτε τα κιβώτια μουσικών οργάνων σαν κι αυτό που λέγεται ότι κρύφτηκε) και αρχίζει να εξαπολύει επιθέσεις κατά της χώρας του Ανατέλλοντος Ήλιου.
02.01.2020
Το Τόκιο εκδίδει διεθνές ένταλμα σύλληψης ενώ οι Αρχές στην Τουρκία προχωρούν σε αναζήτηση και συλλήψεις ατόμων που σχετίζονται με τη δραπέτευση του Γκον. Ο μάνατζερ γίνεται πρωτοσέλιδο σε όλες τις εφημερίδες του κόσμου ενώ κυκλοφορούν ιστορίες κατασκοπείας στις οποίες εμπλέκονται ειδικές ομάδες πρώην πράσινων μπερέ.
07.01.2020
Η Ιαπωνία εκδίδει ένταλμα σύλληψης και για τη σύζυγο του Γκον, Καρόλ, για ψευδομαρτυρία. Τόσο η ιαπωνική κυβέρνηση όσο και η Nissan εξαπολύουν κατηγορίες στον πρώην CEO ότι διενήργησε με αξιοθρήνητο τρόπο παραβιάζοντας το νόμο.
08.01.2020
Κατά τη διάρκεια Συνέντευξης Τύπου παρουσία πλήθους δημοσιογράφων από όλο τον κόσμο, ο Γκον δίνει τις δικές του απαντήσεις σε τέσσερις γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, αραβικά και πορτογαλικά) και αφηγείται τη δική του εκδοχή των γεγονότων, κατηγορώντας ανοικτά την άλλη πλευρά: «η εισαγγελία συνωμότησε εναντίον μου για να με εμποδίσουν να ολοκληρώσω τη συγχώνευση Renault και Νissan».