Ο χρόνος που χρειάστηκε για την P80/C ήταν περισσότερος από κάθε άλλου one-off αυτοκινήτου της εταιρείας. Αυτό συνέβη διότι η εταιρεία είχε μια διαφορετική προσέγγιση με αυτό το αυτοκίνητο, με την P80/C να είναι αποτέλεσμα μίας εις βάθος έρευνας αεροδυναμικής, χρονοβόρας μηχανικής ανάπτυξης, όπως επίσης και “αυστηρή αεροδυναμική δοκιμή”.

Φτιαγμένη για τον Τ.Κ., έναν ανώνυμο πελάτη τον οποίο η Ferrari περιγράφει ως “έναν σπουδαίο γνώστη του κόσμου της Ferrari”, το νέο αυτοκίνητο αποτελεί μία εντελώς νέα και μοντέρνα προσέγγιση σε ένα αγωνιστικό concept που είχαμε δει. Η επιθυμία του πελάτη ήταν να φτιαχτεί ένα μοντέρνο και μοναδικό αυτοκίνητο, εμπνευσμένο από δύο εικονικά μοντέλα της ιστορίας της Ferrari, την 330 P3/P4 και την Dino 206 S του 1966.

Αυτή η αποστολή δεν ήταν καθόλου εύκολη για το στιλιστικό τμήμα της εταιρείας διότι χρειάστηκε να αναπτύξει ένα νέο τύπο οχήματος, κάτι που δεν υπήρχε στην υπάρχουσα γκάμα. Πιο συγκεκριμένα, έπρεπε να εμπνευστεί από αυτοκίνητα που ουσιαστικά έγραψαν τη δική τους ιστορία στιλιστικά, ενώ παράλληλα θα έπρεπε να έχει εκρηκτικές επιδόσεις στην πίστα.

Η Ferrari μαζί με τον πελάτη της, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν ως βάση την πλατφόρμα της αγωνιστικής 488 GT3, λόγω του χαμηλότερου βάρους και του μακρύτερου μεταξονίου σε σχέση με την 488 GTB. Αυτό έδωσε μεγαλύτερη ελευθερία στους σχεδιαστές, οι οποίοι μετακίνησαν την καμπίνα προς τα εμπρός δίνοντας στο αυτοκίνητο έναν πιο επιθετικό χαρακτήρα.

Άλλες σχεδιαστικές αλλαγές είναι η δυναμική αεροτομή, οι τεράστιες εισαγωγές αέρα και το καμπυλωτό παρμπρίζ. Όλα τα παραπάνω τοποθετήθηκαν ως φόρος τιμής για τις 330 P3/4, Dino 206 S και 250 LM berlinetta.

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο πελάτης ήθελε το αυτοκίνητο να έχει δύο ρυθμίσεις. Η πρώτη, μία αγωνιστική ρύθμιση με αεροτομή από ανθρακονήματα και ζάντες 18 ιντσών με ένα μπουλόνι, ενώ η δεύτερη, μία εκθεσιακή ρύθμιση, που εξοπλίζει το αυτοκίνητο με ζάντες 21 ιντσών και δεν έχει αεροδυναμικά εξαρτήματα.

Η P80/C είναι φτιαγμένη εξ’ολοκλήρου από ανθρακονήματα, αλλά μόνο τα εξαρτήματα με αυστηρά τεχνικό λόγο ύπαρξης δεν έχουν βαφτεί. Όλο το αμάξωμα είναι βαμμένο στο φωτεινό Rosoo Vero. Το εσωτερικό είναι πολύ όμοιο με αυτό της 488 GT3, με ένα roll-cage τοποθετημένο αρμονικά αμάξωμα. Η μόνη αλλαγή βρίσκεται στα πλαϊνά του ταμπλό, στα καθίσματα και στην επένδυση της πόρτας.

Το γεγονός ότι η P80/C δεν περιορίζεται από κανέναν αγωνιστικό κανονισμό, είχε μεγάλη επιρροή στην αεροδυναμική ανάπτυξη. Με την εμπειρία της εταιρείας από την 488 GT3, το αεροδυναμικό κιτ του νέου αυτοκινήτου είναι 5% πιο αεροδυναμικό από αυτήν. Καθώς το νέο αυτοκίνητο επιτρέπεται να κυκλοφορεί μόνο εντός πίστας, τα φώτα πορείας του είναι απλώς δύο σχισμές, όπως και τα πίσω φώτα, που ακολουθούν την ίδια λογική.

Η Ferrari δεν αποκάλυψε κανένα τεχνικό χαρακτηριστικό για το νέο αυτοκίνητο, αλλά το πιο λογικό είναι να εξοπλίζεται με τον αγωνιστικό twin-turbo V8 κινητήρα 3.9 λίτρων και το αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη που βρίσκουμε στην 488 GT3. Η εταιρεία χρέωσε τον πελάτη της 4 εκατομμύρια δολάρια για αυτό το μοναδικό αυτοκίνητο.