Συγκεκριμένα, η συνολική εισήγηση του Συλλόγου έχουν ως εξής:
Άρθρο 2.1
Φορέας εξετάσεων:
Προτείνουμε: Φορέας Εκπαίδευσης και Αξιολόγησης. Ανεξάρτητη αρχή αποτελούμενη από:
α) τις Διευθύνσεις ή και τα Τμήματα Μεταφορών και Επικοινωνιών των Περιφερειακών Ενοτήτων της χώρας
β) από τα αντίστοιχα τμήματα του Υπουργείου Παιδείας
γ) από φορείς των εκπαιδευτών οδήγησης και κυκλοφοριακής αγωγής
δ) από φορείς του σώματος αξιολογητών
Άρθρο 2.2
Εξεταστές:
Προτείνουμε: Ανεξάρτητο σώμα εξεταστών το οποίο θα αποτελείται από εκπαιδευτές οδήγησης με πραγματική προϋπηρεσία τουλάχιστον 20 ετών και εξειδικευμένη πιστοποίηση, σύμφωνα με τα πρότυπα των ελεγκτών δόμησης.
Άρθρο 2.3
Θεωρητική εξέταση
Προτείνουμε: Θεωρητική Αξιολόγηση και επάρκεια ενός χρήστη για την συμμετοχή του στην ΚτΚ
Άρθρο 2.4 και 2.5
Προτείνουμε:
Να ενσωματωθούν σε ένα άρθρο ως: Πρακτική αξιολόγηση οδηγητικής επάρκειας
Άρθρο 3.1
Εξεταστές
Προτείνουμε: Η διενέργεια πρακτική αξιολόγηση οδηγητικής επάρκειας,πραγματοποιείται από το ανεξάρτητο σώμα εξεταστών το οποίο θα αποτελείται από εκπαιδευτές οδήγησης με πραγματική προϋπηρεσία τουλάχιστον 20 ετών και εξειδικευμένη πιστοποίηση. Οι εξεταστές θα επιλέγονται ανά νομό και περιφέρεια, με τη μορφή «rotation» θα προσφέρουν υπηρεσίες σε όλη την χώρα και θα αξιολογούνται ανά εξέταση από τον υποψήφιο.
Άρθρο 4
Θεωρητική αξιολόγηση
Προτείνουμε: Να αλλάξει το σύστημα θεωρητικής εκπαίδευσης και αξιολόγησης με αναθεώρηση και εμπλουτισμό των υπαρχόντων ερωτήσεων, εισαγωγή άγνωστων ερωτήσεων και key studies που να καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα της σύγχρονης κινητικότητας. Οι εξετάσεις να γίνονται on-line από πιστοποιημένα ΚΕΘΕΥΟ με καταγραφή και εποπτεία σε πρώτο χρόνο από κάμερες.
Πρακτική Αξιολόγηση
Προτείνουμε: Οι εξετάσεις να αλλάξουν μορφή και ενότητες. Να γίνονται σε πραγματικές συνθήκες στον δρόμο, σε ένα ενιαίο στάδιο και να καταγράφονται σε πρώτο χρόνο.
Στη θέση του εκπαιδευτή να βρίσκεται ο Αξιολογητής – Εκπαιδευτής. Να γίνονται με την μορφή θεματικής αξιολόγησης, να παράγεται κατά την διαδικασία έκθεση αξιολόγησης και το αποτέλεσμα να εξάγεται συνολικά από συγκεκριμένο αλγόριθμο. Η διαδικασία να καταγράφεται και να παραδίδεται στο μαθητή σε ηλεκτρονική μορφή, έτσι ώστε να διαδραματίζει ουσιαστικό επανορθωτικό ρόλο στην επιπλέον εκπαίδευση του εξεταζόμενου, σε περίπτωση απορριπτικού αποτελέσματος
Άρθρο 6
Χώροι διενέργειας ειδικών δοκιμασιών
Οι πίστες και οι προστατευμένοι χώροι, δεν παρέχουν καμιά ουσιαστική υπηρεσία στην εκπαίδευση και στην αξιολόγηση, παρά μόνον για τις ειδικές κατηγορίες των μοτοσικλετών όπου απαιτούνται. Απαιτείται να έχουν δημόσιο χαρακτήρα, να καλύπτουν τις βασικές διατάξεις ασφαλείας και να περιλαμβάνουν εκτός από την αστική ευθύνη, πλήρη ασφάλιση υποψηφίων, οχημάτων, σχολών και εκπαιδευτών
Άρθρο 11
Εκπαιδευτές Οδήγησης και Κυκλοφοριακής Αγωγής
Στην πορεία για την κατάργηση των εξετάσεων προτείνουμε:
Ένα Σύστημα Πιστοποίησης που θα αποτελεί τον συνεκτικό κρίκο των υποσυστημάτων ενός ζωντανού οργανισμού (απαιτήσεις σε εξελίξεις που καθορίζει η ίδια η κοινωνία) και θα στοχεύει στη βέλτιστη λειτουργία του συστήματος της κυκλοφορίας με την συμμετοχή του κάθε πολίτη στην κοινωνία της κυκλοφορίας, ξεκινώντας από το Δίπλωμα Κινητικότητας σε βαθμίδες. Για να γίνει αυτό προτείνουμε να ιδρυθεί σχολή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (Σχολή Μεταφορών και Οδικής Ασφάλειας) πενταετούς φοίτησης (4 χρόνια βασικές σπουδές + 1 χρόνο εξειδίκευση στον τομέα επιλογής) από την οποία θα αποφοιτούν, όλες οι επιμέρους ειδικότητες όπως:
• Εκπαιδευτής κινητικότητας για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση
• Εκπαιδευτής οδήγησης και κυκλοφοριακής αγωγής
• Επιθεωρητής οδικής ασφάλεια
• Πραγματογνώμονας οδικών συμβάντων
• Ερευνητής συμπεριφορών στο οδόστρωμα
• Σύμβουλος οδικής ασφάλειας
• Εκπαιδευτικός σύμβουλος, και
• 20 επιπλέον ειδικότητες που έχει ανάγκη πλέον ο χώρος!
Το επιστημονικό και επαγγελματικό κενό που υπάρχει σήμερα, σε όλους τους πιο πάνω αναφερόμενους τομείς, πέραν της (ελλιπούς και πολλές φορές ακατάλληλης) εκπαίδευσης των υποψηφίων οδηγών, δεν καλύπτεται από καμία ειδικότητα.
Άρθρο 13
Συνοδευόμενη οδήγηση
Προτείνουμε: να θεσμοθετηθεί το Δίπλωμα Κινητικότητας ανά ηλικία με άξονα τη μη μηχανοκίνητη κινητικότητα, έτσι ώστε η κυκλοφοριακή αγωγή να καθίσταται υποχρεωτικό μάθημα σε όλη την υποχρεωτική εκπαιδευτική διαδικασία και σε συνέχεια αυτού η ολιστική αξιολόγηση ενός χρήστη αν μπορεί να συμμετέχει με μηχανοκίνητο όχημα στην Κοινωνία της Κυκλοφορίας.
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]