Η επίσημη επίσκεψη στο Κάστρο του Ουίνδσορ, όπου συναντήθηκε με τον βασιλιά Κάρολο, και η ανεπίσημη συζήτηση με τον πρόεδρο του Βρετανικού Μουσείου αποδεικνύουν πως δεν πρόκειται για λόγια στον αέρα, αλλά για μια πραγματική προσπάθεια να υπάρξει συμβιβασμός.
ΤΗΝ ίδια ώρα, έχουν αλλάξει κάποια πράγματα στη Βρετανία. Μεγάλες εφημερίδες αρθρογραφούν υποστηρίζοντας πως έχει έρθει η ώρα να δοθεί λύση. Συγχρόνως, η μεγάλη πλειοψηφία των Βρετανών πολιτών ανταποκρίνεται θετικά στην επιστροφή των Γλυπτών στην Ελλάδα.
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ, βέβαια, πως δεν πρόκειται για μια εύκολη υπόθεση. Αντιθέτως. Για να επιτευχθεί τέτοιου είδους συμφωνία επιβάλλεται να υπάρξει συμβιβασμός. Κάτι που σημαίνει ότι και οι δύο πλευρές οφείλουν να κάνουν υποχωρήσεις.
ΠΟΛΥ σωστά, η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχθεί το δανεισμό των αρχαιοτήτων, γιατί αυτό θα αναγνώριζε την ιδιοκτησία του Βρετανικού Μουσείου. Από την άλλη, το Βρετανικό Μουσείο δεν μπορεί -έτσι απλά- να τα επιστρέψει, καθώς θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου για δεκάδες ακόμα αρχαιότητες από πολλές χώρες.
ΙΣΩΣ αυτό που διέρρευσε τις τελευταίες ημέρες, η ίδρυση ενός «παραρτήματος» του Βρετανικού Μουσείου στη χώρα μας, να έδινε τη διέξοδο που επιθυμούν και οι δύο πλευρές.
H «κομμουνιστική απειλή» στις ΗΠΑ
ΑΛΛΑ ας δούμε και την πραγματικότητα. Πέρα από τα νομικά κείμενα μιας πιθανής συμφωνίας, έχει εξαιρετική σημασία τόσο το τι θέλουμε όσο και το τι πιστεύουν οι πολίτες απ’ όλο τον κόσμο που επισκέπτονται την Αθήνα για να θαυμάσουν τον Παρθενώνα.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ, αυτό που θέλουμε είναι να γυρίσουν τα Γλυπτά ύστερα από 220 χρόνια στη θέση τους, στην Ελλάδα. Και όλοι γνωρίζουν ότι η πραγματική ιδιοκτησία των Γλυπτών ανήκει στην Ελλάδα.
ΑΥΤΟ έχει μεγαλύτερη σημασία. Ας φανταστούμε τις επικοινωνιακές διαστάσεις μιας πιθανής επιστροφής. Πέρα από τη νίκη που θα επιτύχει η Ελλάδα. Πέρα από το πώς θα νιώσουμε όλοι οι Ελληνες. Η δημοσιότητα που θα κερδίσουν ο Παρθενώνας και το Μουσείο της Ακρόπολης θα μετουσιωθεί σε εκατομμύρια επιπλέον επισκέπτες από κάθε γωνιά του πλανήτη.
ΑΞΙΖΕΙ να προσπαθήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε για να βρεθεί μια λύση. Να είμαστε, όμως, ρεαλιστές. Γιατί είναι βέβαιο πως θα υπάρξουν πολλοί «αντιπολιτευόμενοι» που θα βγουν να κραυγάσουν, όπως κάνουν για οτιδήποτε κάνει η κυβέρνηση έως τώρα.
Η λύση θα πρέπει να είναι win win. Δεν μπορεί να εμφανιστεί «ηττημένη» ούτε η Βρετανία ούτε το Βρετανικό Μουσείο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει πολύ καλά πως αυτή είναι η μόνη ρεαλιστική λύση σε μια διαμάχη δύο αιώνων, γι’ αυτό και το χειρίζεται με εξαιρετικά σωστό τρόπο αυτό το τόσο λεπτό ζήτημα.
ΑΣ υπάρξει μια φόρμουλα για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα. Ας τα θαυμάσουμε στο Μουσείο της Ακρόπολης. Αυτός είναι ο στόχος που πρέπει να επιτευχθεί. Και ας αφήσουμε τους νομικούς να ασχοληθούν με τα «ψιλά γράμματα» της συμφωνίας.