ΠΡΟΦΑΝΩΣ και υπάρχει πρόβλημα. Βέβαια, αν πρόκειται για κάτι συγκυριακό ή για μόνιμο ζήτημα, θα αποδειχθεί στις μελλοντικές εκλογικές αναμετρήσεις. Γιατί η αποχή δεν είναι μονοδιάστατο θέμα αλλά πολυπαραγοντικό.

ΚΑΤ’ αρχάς, μόλις τελείωσε μια μακρά προεκλογική περίοδος που ξεκίνησε στις αρχές της χρονιάς. Είχαμε δύο εθνικές κάλπες το καλοκαίρι. Οπότε, είναι λογικό να υπάρχει «κόπωση» στο εκλογικό σώμα.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ρόλο, επίσης, παίζει το γεγονός πως η εικόνα στο πολιτικό σκηνικό είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρη. Η κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Ν.Δ. είναι αδιαμφισβήτητη. Αρα, δεν υπάρχει πόλωση και κομματικός ανταγωνισμός που θα οδηγούσαν μεγαλύτερο αριθμό πολιτών στις κάλπες.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ, όμως, δεν είναι μόνο αυτή η αιτία. Ενα μέρος της κοινωνίας έχει γυρίσει την πλάτη στο «σύστημα», αυτό φαίνεται και από τα υψηλά ποσοστά που συγκέντρωσαν κόμματα της Ακροδεξιάς και της Ακροαριστεράς. Αρα, πιθανότατα ένα σημαντικό κομμάτι αυτών των ψηφοφόρων απέχει από τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ, βέβαια, και οι πολίτες που απλά λένε «δεν… βαριέσαι». Οπως ένα σημαντικό κομμάτι των νέων, που παρά την επαναπροσέγγιση εκ μέρους των πολιτικών μέσω των social media, δύσκολα μπορούν να πειστούν να πάνε μέχρι την κάλπη.

ΚΑΙ δεν είναι μόνο αυτά. Υπάρχουν και άλλα ζητήματα. Οπως το γεγονός ότι ένα σημαντικό ποσοστό των πολιτών ψηφίζει για τις αυτοδιοικητικές κάλπες σε άλλη περιοχή από αυτή που διαμένει. Μιλάμε για παραλογισμό. Τα πολιτικά κόμματα οφείλουν να ασχοληθούν με το θέμα και, επιτέλους, να νομοθετήσουν την ψήφο στο δήμο της φορολογικής κατοικίας. Να τελειώνουμε με τον αστείο «θεσμό» των ετεροδημοτών.

ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ προς το μέλλον, εννοείται πως θα πρέπει να εκκαθαριστούν οι εκλογικοί κατάλογοι που «ανεβάζουν» το ποσοστό αποχής τουλάχιστον κατά 10 μονάδες. Αλλά μπορεί να ανοίξει η συζήτηση και για κάτι πιο προχωρημένο: την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος με ηλεκτρονικό τρόπο μέσω του gov.gr.