Μήπως ρώτησαν… τη Μαρέβα; Για ποια «ομάδα» τρομάζει; Δεν βλέπω ο Ολυμπιακός να έχει πρόβλημα. Επειδή βρέθηκαν μερικοί βουλευτές και συμφώνησαν -ο καθένας για δικούς του λόγους και από διαφορετικές αφετηρίες- να υποβάλουν επίκαιρη ερώτηση σχετικά με τα «κόκκινα» τραπεζικά δάνεια και τις εταιρίες που τα εξαγόρασαν, συγκροτούν ομάδα; Ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει που έκανε μόδα τις ομάδες!

Ξεκίνησε «η ομάδα των 11» του ΣΥΡΙΖΑ κι έγινε «Νέα Αριστερά», που καταγράφει στις δημοσκοπήσεις ως 2,3%. Εμεινε πίσω «η ομάδα των 87» ή «η ομάδα των 110». Και βλέπουμε. Οπότε η «ομάδα των 10» στη Ν.Δ. ποιον να ενοχλήσει.

Ο ενδέκατος «αυτοχειριάστηκε». Ασε που πρέπει να επιστρέψει ως αχρεωστήτως καταβληθέντα -στη σύζυγο- τα «εισπραχθέντα ευρώ από 375 μη νόμιμα παραπεμπτικά, συνολικής αξίας 276.458,02. Το δόγμα Αβέρωφ «όποιος βγει έξω από το μαντρί, τον τρώει ο λύκος» το ξέρει καλύτερα από τους δέκα ο Νικήτας.

Οταν οι φυλλάδες δεν παίζουν ιστορίες για τους «11» -που έμειναν «10» και που κανείς τους δεν θα μπει στον πειρασμό να δοκιμάσει την αποφασιστικότητα του αρχηγού- παίζουν την ιστορία Καραμανλή-Σαμαρά. Τους τακιμιάζουν συνωμοτώντας κατά του Μητσοτάκη. Μια καραμελίτσα για τον βήχα πρόσφερε ο Σαμαράς στον Καραμανλή και πήρε διαστάσεις … θυέστειου δείπνου!

Οταν το πολιτικό ρεπορτάζ μένει σε αυτό που «φαίνεται», όχι σε αυτό που είναι, τότε εμπεριέχονται απόψεις που, εντέλει, εκθέτουν. Μάλλον δεν έχουν εντρυφήσει στους μετέχοντες στο κυβερνητικό σχήμα, ώστε να διαπιστώσουν πως οι πιο στενοί συνεργάτες του Σαμαρά, κατά την πρωθυπουργία του, βρίσκονται σε υπουργεία.

Αλλά αν υπάρχει ένας στη Νέα Δημοκρατία που δεν θα διανοηθεί να «ρίξει τον Μητσοτάκη», αυτός είναι ο Σαμαράς. Μπορεί να μη συμφωνεί σε πολιτικές, σε αποφάσεις, σε νόμους, ακόμη και σε τακτικές επιτελικές ή και πρόσωπα. Δικαίωμά του. Τα εσκαμμένα δεν πρόκειται να τα περάσει, προκαλώντας ζημία στην κυβέρνηση και χαρά στους αντιπάλους της. Η δική του κυβερνητική θητεία, αγώνας που κράτησε την Ελλάδα όρθια, και που μαζί με τον Βαγγέλη Βενιζέλο απέδειξαν ότι το πολιτικό κόστος ήταν το λιγότερο που τους ενδιάφερε, είναι από μόνη της ισχυρή απάντηση.

Υπάρχουν κι άλλοι: «Δε με νοιάζει να διαλυθεί η χώρα. Να φύγει ο Μητσοτάκης». Είτε έχουν προσωπικό πρόβλημα είτε νιώθουν μειονεκτικά. Κατανοητό. Αν έλεγαν «προτιμούμε Κασσελάκη ή Ανδρουλάκη», επίσης κατανοητό. Κανείς δεν είναι τέλειος. Αλλά το να ανοίξουν την πόρτα του φρενοκομείου για να μπει η Ελλάδα σε ακυβερνησία και σε νέα Μνημόνια; Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Ασε που το γινάτι βγάζει μάτι. Εννοώ, το δικό τους…