Δεν έγινε το ραντεβού που τόσο ήθελε, πριν από μερικά χρόνια, ο Ευκλείδης με τη Γιόχανσον. Να πάνε για ένα ποτό. Εντέλει, τον παρηγορούσε η φωτογραφία της, στο Τ-shirt του… στο μέρος της καρδιάς, κατά το γνωστό άσμα… Αλλά τουλάχιστον, αν κατάλαβα καλά για την αστική του καταγωγή, λόγω οικογενείας Τσακαλώτων από την Πρέβεζα -μη εξαιρουμένου του Θρασύβουλου- και την αστική του παιδεία, εν πολλοίς αποκτηθείσα στην Οξφόρδη, είναι λίαν υπερήφανος. Φυσικά, για τον σ. Πολάκη όλα αυτά συγκροτούν ένα μεγάλο μειονέκτημα για έναν μέλλοντα αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά θαρρώ ότι ο Ευκλείδης το αντιπαρέρχεται με αγγλοσαξονικό χιούμορ. Κατανοητό, απολύτως.

Οπως και στο πηγαίο χιούμορ του οφείλουμε την απάντησή του, απαριθμώντας τα προσόντα με τα οποία και πρωθυπουργός μπορεί να γίνει και να αντιμετωπίσει τον Μητσοτάκη στη Βουλή. Αντιγράφω από το κυριακάτικο «ΒΗΜΑ»: «Εχω την εμπειρία που μου προσέφερε η συμμετοχή μου στο Eurogroup, η διαπραγμάτευση και οι συζητήσεις με ανθρώπους όπως ο Ομπάμα, η Μέρκελ, ο Σόιμπλε. Εχω ευρωπαϊκό προφίλ και δικτύωση έξω από την Ελλάδα, κάτι που είναι σημαντικό για έναν πρωθυπουργό. Και φυσικά, έχω αποδείξει και στη Βουλή ότι μπορώ να αντιμετωπίσω τον κ. Μητσοτάκη με επιχειρήματα».

Αν η συμμετοχή στο Eurogroup, η διαπραγμάτευση που έκανε -υποχωρητική και εναντίον των συμφερόντων της Ελλάδας-, αν ένα τηλεφώνημα με τον Ομπάμα, κάνα δυο με τη Μέρκελ και περισσότερα με τον Σόιμπλε -όλοι πλέον συνταξιούχοι- είναι αποδεικτικά διεθνούς εμπειρίας για πρωθυπουργεύσιμο, τότε συγχωρέστε με αλλά ο Μητσοτάκης τον έχει για breakfast, όπως λέμε στη σύγχρονη απλοελληνική.

Και τι να πω «για το ευρωπαϊκό προφίλ και τη δικτύωσή του εκτός Ελλάδας», η οποία, τω όντι, είναι σημαντικότατα ζητήματα για έναν πρωθυπουργό, αν κρίνουμε από την επιτυχημένη εξωτερική πολιτική, τις σημαντικότατες διεθνείς σχέσεις και τις αμυντικές συμφωνίες τις οποίες συνήψε ο Μητσοτάκης την τετραετία που πέρασε. Μέχρι στο Καπιτώλιο μίλησε, σε κοινή συνεδρίαση Γερουσίας και Βουλής των Αντιπροσώπων.

Οσον αφορά στην απάντηση του Ευκλείδη για τις σχέσεις του με τον τέως -«έχουμε αμοιβαίο σεβασμό ο ένας για τον άλλον»- θα ήταν αρκούντως ανεκτή, αν έμενε σε αυτήν. Αλλά πρόσθεσε: «Καλώς παραιτήθηκε για χάρη της υστεροφημίας του»… Το λεγόμενο «σφάξιμο με μπαμπάκι» στο οποίο οι φοιτήσαντες στα αγγλοσαξονικά ιδρύματα διαπρέπουν. Με το καλό και η έκδοση απομνημονευμάτων για την υστεροφημία του…

Ο Ευκλείδης δεν θα αντιμετωπίσει ποτέ τον Μητσοτάκη στη Βουλή. Από ό,τι φαίνεται, ούτε ως αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ. Παρά ταύτα, άμεσα πρέπει να συγχρωτιστεί με την κοινωνία, όπου θα αντιληφθεί πόσα τρένα έχασε, π.χ. δηλώνοντας κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων κι εκείνα τα συγκεχυμένα περί οικονομίας -θα ξανατσάκιζε τη μεσαία τάξη υποθέτω- και τα πιο συγκεχυμένα για το ποια Αριστερά εκπροσωπεί. Μεγάλη μας σκασίλα.

Το πρώτο που του συνιστώ: Γραμματική, Συντακτικό και μελέτη Λεξικού Μπαμπινιώτη…