Το μάθημα της Ιταλίας είναι διδακτικό για όλους, σε δύσκολες περιστάσεις κάθε κρίκος αστάθειας δρα πολλαπλασιαστικά και υπονομευτικά στην οικονομία και την πολιτική, το ζήσαμε επί μακρόν την περίοδο των Μνημονίων.

Η απόφαση του Μητσοτάκη να αποκλείσει τα σενάρια πρόωρων εκλογών και να δηλώσει κατηγορηματικά ότι θα εξαντλήσει την τετραετία λειτούργησε λυτρωτικά για όλους και απομάκρυνε την Ελλάδα από τη δίνη που έχει προκαλέσει η πολιτική κρίση στην Ιταλία.

Η καλή εικόνα στον τουρισμό δεν θα θολώσει από τις πολιτικές εξελίξεις, ενώ σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, οι πολίτες υποδέχθηκαν θετικά την οριστική απόφαση για κάλπες στα μέσα του 2023.

Αντιθέτως, φανταστείτε να έπεφτε ο Ντράγκι και σχεδόν ταυτόχρονα στη χώρα μας να είχαμε διάλυση της Βουλής. Οι πιέσεις των αγορών δεν θα εξαντλούνταν στα ιταλικά ομόλογα, αλλά θα μεταφέρονταν στα εγχώρια, καθώς το βασικό μήνυμα που θα ελάμβαναν οι επενδυτές θα ήταν ότι ο ευρωπαϊκός Νότος βρίσκεται σε πολιτική αστάθεια. Τώρα το δεκαετές ομόλογο έχει επιτόκιο 2,95% και το αντίστοιχο ιταλικό κοστολογείται στο 3,2%.

Το ερώτημα που δημιουργείται εύλογα είναι τι θα γίνει στο τέλος της άνοιξης, όταν η Ελλάδα θα μπει σε τροχιά κάλπης. «Δεν θα υπάρχει πολιτική αβεβαιότητα και τότε», αναρωτιούνται ορισμένοι που πίστευαν ότι καλύτερα να είχαμε ξεμπερδέψει με τις εκλογές τον Σεπτέμβριο.

Κανείς δεν γνωρίζει τις συνθήκες που θα επικρατούν τότε όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, εάν δηλαδή ο χειμώνας θα έχει περάσει με δελτίο στο φυσικό αέριο ή θα έχει βρεθεί λύση, εάν ο πόλεμος στην Ουκρανία θα έχει τελειώσει ή θα συνεχίζεται ανατολικά της χώρας, δεν υπάρχει σταθερά στη γεωπολιτική εξίσωση.

Η αστάθεια στην Ελλάδα προκαλείται λόγω της απλής αναλογικής που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η χώρα θα οδηγηθεί υποχρεωτικά σε δεύτερες κάλπες για να σχηματισθεί κυβέρνηση. Επιπλέον το δίλημμα της επόμενης ημέρας, που ήδη θέτει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι εάν θα υπάρχει σταθερότητα με αυτοδύναμη κυβέρνηση ή περιπέτειες τύπου Ιταλίας.

Ο ίδιος, επιλέγοντας να μην προκηρύξει εκλογές τώρα, που η συγκυρία βάσει των δημοσκοπήσεων ήταν ευνοϊκή για τη Νέα Δημοκρατία, αλλά να ακολουθήσει τον θεσμικό δρόμο, ενισχύει την άποψη ότι λειτουργεί ως πυλώνας σταθερότητας και όχι αστάθειας ή τυχοδιωκτισμού.

Το βέβαιο είναι ότι με τις εκλογές στο τέλος της τετραετίας δεν προστίθενται αβεβαιότητες, αλλά η οικονομία κερδίζει χρόνο προκειμένου να αφομοιώσει τα οφέλη από τις θετικές εξελίξεις στον τουρισμό και η Ελλάδα διαθέτει μία ισχυρή κυβέρνηση για να την εκπροσωπεί στις κρίσιμες ευρωπαϊκές διαπραγματεύσεις για τα ενεργειακά και τη χρηματοδότηση του αυξημένου κόστους υποκατάστασης του ρωσικού αερίου από άλλες πηγές.

Σε αυτές τις δύσκολες εποχές χρειαζόμαστε ισχυρές κοινοβουλευτικά κυβερνήσεις, που θα λαμβάνουν αποφάσεις με βάση την εντολή του λαού και όχι κομματικά πειράματα όπως αυτά που ζήσαμε την περίοδο του 2015 με ετερόκλητες συμμαχίες, που οδήγησαν τη χώρα ένα βήμα πριν από τον γκρεμό. Και έφτασαν τα ελληνικά ομόλογα στο 25%.